Το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις ενηλικιώθηκα, ήταν ένα τατουάζ με μια φράση που πρέσβευα κατά τη διάρκεια όλης μου της εφηβείας.
Βροντοφώναζα πως όλα στη ζωή είναι επιλογές.
Ό,τι και αν μας συμβεί προέρχεται από δική μας βούληση και πρωτοβουλία.
Ήμουν απόλυτη.
Αγνοούσα επιδεικτικά ρητά του τύπου «πεπρωμένον φυγείν αδύνατον».
Τα θεωρούσα μοιρολατρικά και ότι αντιπροσωπεύονται από ανθρώπους που δεν έχουν την ικανότητα οι ίδιοι να καθορίσουν τη ζωή τους.
Βρίσκουν λοιπόν τη μοίρα ως αποδιοπομπαίο τράγο για όλα τους τα δεινά.
Μόλις δεκαοχτώ και πίστευα ότι κρατάω τον κόσμο στα χέρια μου και άμα γουστάρω τον γυρνάω και τούμπα.
Μεγαλώνοντας ήρθα αντιμέτωπη με καταστάσεις τις οποίες δε μπορούσα να εξηγήσω απόλυτα με τη λογική.
Η φράση «όλα για κάποιο λόγο γίνονται» άρχισε να γίνεται τροφή για σκέψη στο μυαλό μου.
Γνώρισα ανθρώπους που από την πρώτη στιγμή της επαφής μας, ένιωθα μια ανεξήγητη οικειότητα.Σα να γνωριζόμασταν χρόνια.
Αναρωτήθηκα από που μπορεί να προέρχεται αυτή η μυστήρια έλξη, που αγγίζει τα όρια του μεταφυσικού.
Και κάπως έτσι, έμαθα για το «κάρμα».
Τι είναι όμως το περίφημο κάρμα;
Το κάρμα αναφέρεται στη συσχέτιση της αιτίας και του αποτελέσματος.
Σχέσεις που για κάποιο λόγο διακόπηκαν στο παρελθόν, εμφανίζονται ξανά για να ολοκληρώσουν τον κύκλο τους.
Οι ρίζες αυτών των θεωριών έχουν τις ρίζες τους, στον Ινδουισμό και το Βουδισμό.
Με τους ανθρώπους που έχεις καρμική σχέση, σε συνδέουν «χρέη» του παρελθόντος.
Διότι κάθε ψυχή εναλλάσσεται σε διαφορετικά σώματα και έχει ως υποχρέωση να κλείσει λογαριασμούς από προηγούμενες ζωές.
Συμπτώσεις ανεξήγητες, αίσθηση κινδύνου και η αίσθηση της παράδοξης οικειότητας είναι κάποια σημάδια καρμικών σχέσεων.
Αυτούς τους ανθρώπους δε μπορείς να τους αποφύγεις μέχρι η σχέση να κάνει τον κύκλο της, μέχρι να πάρεις και να δώσεις ό,τι πρέπει για να κλείσουν οι κύκλοι αρμονικά.
Νομίζω ότι όλοι έχουμε συναντήσει μια τέτοιου είδους σχέση στη ζωή μας.
Μια σχέση έντονη, παθιασμένη, πολλές φορές επίπονη από την οποία όμως, δε μπορέσαμε εύκολα να ξεφύγουμε.
Δεν ξέρω με σιγουριά αν υπάρχουν προηγούμενες ζωές, αν υπάρχει πεπρωμένο και αν όλα στη ζωή είναι γραμμένα. Ξέρω όμως ότι υπάρχουν άνθρωποι που δε μπορούμε να τους αποφύγουμε.
Έρχονται για να χαρίσουν το δικό τους στίγμα στη ζωή μας.
Ζημιογόνο ή μη, θα μας δώσουν το δικό τους μάθημα, για να συνεχίσουμε με μεγαλύτερη τόλμη και γνώση.
Αν τύχει και βρεθεί ένας τέτοιος άνθρωπος στη ζωή σου, μην τον αποφύγεις.
Άστον να ρθει και το αποτέλεσμα θα φανεί στο χειροκρότημα.
Συντάκτης: Άσπα Βασιλοπούλου
