Το κέρατο για άντρες και γυναίκες θα ακούσεις πολύ συχνά να θεωρείται το μεγαλύτερο ατόπημα στον κύκλο των σχέσεων.
Λάθος! Το μεγαλύτερο αμάρτημα είναι η έλλειψη σεβασμού και όλα της τα παρεπόμενα.
Η Μαίρη και ο Χρήστος είχαν μια τετραετή σχέση ή καλύτερα μια σύμβαση. Ο έρωτας είχε κάνει φτερά για άλλες γειτονιές από τον πρώτο χρόνο, εκεί που το πρώτο πρωινό φιλί αντικαθίσταται από το «ξύπνα έχεις αργήσει. Και αυτό εγώ πρέπει να το σκέφτομαι;»
Το αποτέλεσμα ήταν ο αμοιβαίος, συνεχής υποβιβασμός. Το παιχνίδι χόντρυνε δε, όταν ξεκίνησε ο λεκτικός πόλεμος. Λένε ότι όταν η γυναίκα πει στον άντρα το πρώτο «είσαι μαλάκας» και ο άντρας στη γυναίκα το πρώτο «άντε στο διάολο» αρχίζει και μπάζει νερά η βάρκα τους.
Η δικιά τους είχε πια βουλιάξει. Ό,τι έκανε ο ένας ήταν η αιτία εκνευρισμού του άλλου. Άχρηστο τον ανέβαζε η Μαίρη επειδή ξέχασε να της φέρει πορτοκάλια από το σούπερ μάρκετ, αργόσχολη την κατέβαζε ο Χρήστος επειδή μαγείρεψε φακές αντί για ρεβύθια. Το τέλος αναμενόμενο και καθυστερημένο.
Η γλώσσα λέει ο σοφός λαός, κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.
Οι λέξεις είναι το πιο ισχυρό μέσο που διαθέτει ο άνθρωπος ή για να καταστρέψει ή για να φέρει την ευτυχία. Η λεκτική βία είναι κατά τη γνώμη μου μακράν χειρότερη από τη σωματική.
Ο συνεχής υποβιβασμός από τον άνθρωπο που έχεις επιλέξει να είναι στο πλάι σου μπορεί να σου στοιχίσει για μια ζωή. Οι προσβολές του να στοιχειώσουν την προσωπικότητά σου και να τις ασπαστείς όταν πια αυτές γίνονται μέρος της καθημερινότητάς σου.
Πόσες φορές κάποιος ηλίθιος σας είπε ηλίθιο και κοντέψατε να τον πιστέψετε; Πολλές.
Αν δεν έχεις κάτι όμορφο να πεις τότε καλύτερα να μη μιλάς καθόλου.
Η ευγένεια και ο σεβασμός είναι αξιές που ως άνθρωπος οφείλεις να τιμάς. Κανένας δεν είναι κτήμα σου για του φέρεσαι όπως σου καπνίσει. Όταν ανοίγεις το στόμα σου πρέπει πρώτα να έχεις βουτήξει τη γλώσσα σου στο μυαλό σου. Όταν σου γίνεται τρόπος ζωής να μειώνεις τον περίγυρό σου κάτι πάει λάθος με τον εαυτό σου.
Μειώνεις τους άλλους για να νιώθεις εσύ ανώτερος; Πόσα κόμπλεξ να χωρέσουν σε έναν άνθρωπο;
Πολλές φορές λέξεις που έχουν ειπωθεί εις βάρος μας δεν μπορούμε να τις ξεχάσουμε ουδέποτε. Και ας έτρεξαν δάκρυα συγγνώμης και ας κάναμε πώς ξεχάσαμε.
Τα λόγια έχουν την τάση να αποδεικνύονται πιο ζωντανά από τις πράξεις. Και να προσποιηθείς ότι ξεχνάς, στην πρώτη στραβή από τον ίδιο άνθρωπο, θα ξανάρθουν αυτόματα μπροστά σου να σου υπενθυμίσουν πόσο μεγάλο λάθος έκανες που τον συγχώρεσες την πρώτη φορά.
Οι περισσότεροι μετανιώνουν πολλές φορές αφού έχουν ανοίξει πρώτα τον οχετό τους και σου έχουν κάνει την καρδιά περιβόλι. Το συγγνώμη τους μετά δε σου αρκεί, ίσα ίσα σε θυμώνει παραπάνω. Οι λέξεις τους ηχούν ακόμα στα αυτιά σου και ποτέ δε θα μπορέσεις να είσαι ο ίδιος απέναντί τους. Αλλοιώνεσαι εσύ αλλά και η συμπεριφορά σου.
Ξέρετε πόσοι άνθρωποι έχουν μισήσει τον εαυτό τους επειδή κάποιος άλλος απάνθρωπος τους έπεισε ότι δεν αξίζουν μια;
Το φταίξιμο όμως είναι ανοχή απέναντι σε τέτοιου είδους ανθρώπους.
Με όπλο σου πάλι τις λέξεις, τους σκοτώνεις με το γάντι. Τους βάζεις στη θέση τους και απομακρύνεσαι με βήματα γοργά. Κανένας δε θα μπορεί να σε πατήσει αν δε σκύψεις. Δεν υπάρχει λόγος να υπομένεις λεκτικές επιθέσεις από κανέναν και για κανένα λόγο. Γιατί να έχεις κοντά σου κάποιον που δε σε σέβεται;
Οι άνθρωποι ή που θα μας ρίξουν στα τάρταρα ή που θα μας πετάξουν στα σύννεφα.
Εσύ με ποιους θα πας;
Συντάκτης: Άσπα Βασιλοπούλου
