Η εμπειρία είναι ένας παράγοντας που παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη ζωή μας, ένα κομμάτι που επηρεάζει την αντίληψή μας για την πραγματικότητα. Μπορεί να είναι υπεύθυνη για τα σύννεφα που αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια μας ή κι αν δεν είναι έχει βάλει σίγουρα το χεράκι της. Την αντίληψή μας για καταστάσεις επηρεάζουν επίσης και τα πρόσωπα που έχουμε στη ζωή μας, η οικογένειά μας και οι φίλοι μας.
Οι διαφορετικές απόψεις, οι ξεχωριστές οπτικές γωνίες απ’ τις οποίες κοιτάζουν οι άνθρωποι, το παρελθόν του καθενός, ο τρόπος με τον οποίο κινούνται στην καθημερινότητά τους, είναι πάντοτε κάτι μαγικό, συνταρακτικό, αν κι εφόσον δώσεις πραγματικά σημασία. Δεν μπορούν παρά να έχουν κάποια επίδραση πάνω σου οι διαφορετικές αντιλήψεις των ανθρώπων που έχεις κοντά σου, τα πρόσωπα εκείνα με τα οποία επιλέγεις να μοιράζεσαι τη ζωή σου, τα καλά και τα κακά, τα σωστά και τα λάθη. Συγκλίνουν προς τα σένα και σε πλησιάζουν, μέχρι που φτάνουν σε σημείο να θυμίζουν εξαιρετικά τα διαγράμματα Venn. Με μια ματιά ξεχωρίζεις απευθείας κοινά και μη σύνολα, σημεία που μοιράζεστε και εκείνα που απλώς δεν εφάπτονται.
Ένα από τα στοιχεία που μπορεί να έρχεται σπάνια στο προσκήνιο, αλλά είναι απίστευτα σημαντικό είναι η ηλικία. Επικεντρωνόμαστε στις περιπτώσεις που η ηλικία δεν εφάπτεται και μάλιστα η διαφορά είναι μεγάλη και αισθητή. Δεν είναι εύκολο φυσικά όταν είσαι ενήλικας να συνάψεις τέτοιου είδους φιλίες, δεν είναι εύκολο να έχεις στον φιλικό σου κύκλο άτομα που βρίσκονται ακόμα στην παιδική-εφηβική ηλικία ή να κάνεις το τσιγάρο σου συζητώντας με κάποιον εύθυμο παππού ή γιαγιά, αλλά όταν αυτό συμβαίνει είναι πράγματι συναρπαστικό. Μια βουτιά σε έναν κόσμο διαφορετικό από τον δικό σου. Μια εξερεύνηση τόσο των ποιοτικών, όσο και των ποσοτικών διαφορών σας που προκύπτει αυθόρμητα μέσω της συνύπαρξης μαζί τους.
Με τους νέους, βλέπεις ξαφνικά να ανοίγεται μπροστά σου ένας κόσμος όμορφος, χρωματιστός, γεμάτος ενέργεια, περιέργεια και χρώμα. Ο ενθουσιασμός βρίσκεται παντού, δίχως να έχουν σημασία προσωπικά ιδιώματα, γούστα και παραξενιές. Μια κατάσταση μόνιμης εξερεύνησης με μεταδοτικότητα και αμεσότητα που καταλήγει να είναι η πιο ανόθευτη ειλικρίνεια που έχεις βιώσει. Συζητώντας και παίζοντας με παιδιά, απελευθερωμένος εντελώς, προσεγγίζοντας τη δική σου ύπαρξη και του ατόμου απέναντί σου με απλότητα κι καθαρότητα, ο κόσμος σου ξαφνικά καθαρίζει και αποκτά έντονα χρώματά κι μια μεστή, αφηρημένη αντικειμενικότητα.
Με τους ηλικιωμένους από την άλλη βλέπεις κάτι εντελώς υποκειμενικό. Μια ύπαρξη που έχει σχηματιστεί και έχει διαμορφωθεί πλήρως πλέον, έχοντας αφομοιώσει την κατάληξη κάθε εμπειρίας. Σοφία, μα και ρίζωμα γερό, μια σταθερότητα που φαντάζει σχεδόν ακίβδηλη στα μάτια ενός παρατηρητή που βρίσκεται στο μένος της καταιγίδας. Και μια γλυκύτητα απίστευτη που μόνο να θαυμάσεις μπορείς. Προσφορά δίχως ιδιοτροπίες, που προέρχεται από τη γνώση ότι τίποτα τελικά δεν έχει σημασία εκτός από τους ανθρώπους γύρω μας, τη χαρά τους και τη χαρά μας.
Όντας κάπου στη μέση συνεπώς, κάπου εκεί, στο μένος της καταιγίδας, συχνά-πυκνά τείνεις να ξεχνάς τα απλά. Τον ενθουσιασμό σου. Αυτό που βλέπεις στα μάτια ενός μικρού παιδιού, καθώς παίζετε το αγαπημένο του παιχνίδι ή όταν σου μιλάει για την οικογένειά του. Τη γαλήνη. Αυτή που βλέπεις στα μάτια ενός ηλικιωμένου, καθώς σου αφηγείται, με πραγματικά παραδείγματα τι αφήνει καθένας μας και πώς αυτά μπορεί να επηρεάσουν τους άλλους, δίνοντάς σου την ίδια στιγμή λίγη απ’ τη σοφία του.
Βρισκόμαστε εδώ, κάπου στο μένος της καταιγίδας, κάπου στη μέση. Και συχνά πυκνά ξεχνάμε και αγνοούμε. Ξεχνάμε όσα κάποτε ξέραμε και είχαμε και φυσικά αγνοούμε όσα πρόκειται να ‘ρθουν στον δρόμο μας. Δεν είναι κακό λοιπόν να παίρνουμε πού και πού διαφορετικές απόψεις υπόψιν μας, να ξεχνάμε τους τρόπους και τις ιδιαιτερότητές μας μπροστά στα πιο καινούρια και στα πιο παλιά. Ίσως και τα δύο να έχουν κάτι να μας διδάξουν. Ίσως να έχουν κάτι να μας πουν. Ίσως απλώς να μας κάνουν να ξεχνάμε τις ιδιοτροπίες μας, για μια στιγμή μονάχα. Όπως και να έχει, αξίζει. Μια φιλία με ανθρώπους διαφορετικής ηλικίας, τόσο διαφορετικούς από εμάς, στην όψη και την οπτική, σίγουρα αξίζει.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.