Σας έχει τύχει ποτέ να γνωρίσετε έναν άνθρωπο, που από τις πρώτες στιγμές καταλαβαίνετε τη χημεία ανάμεσά σας; Εμένα πολλές φορές. Και ακριβώς γι’αυτό θα μιλήσουμε απόψε εδώ.
Όλοι μας τσαμπουνάμε δεξιά κι αριστερά ότι το μόνο που θέλουμε είναι κάποιος να μας καταλαβαίνει, να μας νοιάζεται και να περνάμε τέλεια μαζί του. Και τότε, ο πανίσχυρος έρωτας θα ελευθερώσει το Κράκεν, θα βρούμε το λιμάνι, τον προορισμό και τη σωτηρία μας και η ζωή δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια.
Ακούστε όμως τι γίνεται τώρα. Υπάρχουν άνθρωποι που ταιριάζουν τόσο πολύ από την αρχή, σαν να γνωρίζονται χρόνια. Λατρεύουν εκείνη την ταινία που ελάχιστοι ξέρουν και ακόμα λιγότεροι κατάλαβαν. Λένε τα ίδια πράγματα ταυτόχρονα. Συμφωνούνε σε όλα. Γενικά, μοιάζουν βγαλμένοι από cheesy ρομαντική κομεντί που βλέπουμε εμείς τα κοριτσάκια αγκαλιά με μια σοκολατίνα και ένα κουτάλι. Και, μαντέψτε, δε συγκλονίζονται.
Δε φέρονται σαν να να έχουν βρει την αδερφή ψυχή, το καρμικό τους ταίρι και το κομμάτι που έλειπε για να τους συμπληρώσει. Δε φέρονται σαν το ιδανικό ζευγάρι των social media, με αναρτήσεις και σχόλια αγάπης και φωτογραφίες σε κοινό λογαριασμό σε facebook και instagram. Δε φέρονται καν σαν ζευγάρι. Μπορεί και να μη θελήσουν να γίνουν.
Μην απογοητεύεστε και μη θυμώνετε. Δε σημαίνει ούτε ότι φοβούνται τη δέσμευση, ούτε ότι έχουν πληγωθεί πολύ στη ζωή τους άρα έχουν χάσει την πίστη τους στον έρωτα και δε φαίνονται στον ορίζοντα οιδοιπόδεια συμπλέγματα και daddy issues.
Απλώς, για μερικούς ανθρώπους, είναι τόσο εύκολο να δημιουργούν χημεία με τους γύρω τους, που τελικά δε σημαίνει και πολλά. Ζουν ανάμεσά μας αυτοί που είναι περίεργοι, πολύπλευροι και με ενδιαφέροντα. Έχουν λέγειν και ξέρουν από κοινωνική συμπεριφορά. Καταλαβαίνουν ποια πλευρά τους να προβάλουν σε κάθε νέα γνωριμία και voila η χημεία η χειροπιαστή κι αξιοθαύμαστη.
Έτσι, δεν τους κάνει καμία εντύπωση που τρελαίνουν τους άλλους, που, άθελά τους, τους μπερδεύουν και τους κάνουν να πιστέψουν ότι βρήκαν την απόλυτη συμβατότητα. Δεν είναι κακά παιδιά, είναι προσγειωμένοι. Η ομοιότητα δεν είναι ψεύτικη, απλά δεν είναι αρκετή για να τους κάνει να ερωτευτούν.
Δεν είναι μοιρολάτρες, ούτε πιστεύουν ότι όλα κάτι σημαίνουν. Η χημεία είναι ο πυροβολισμός μιας εκκίνησης, όχι το σφύριγμα της λήξης για την εργένικη ζωή. Δεν παραδίδονται στον ενθουσιασμό εύκολα, γιατί δεν τους ενδιαφέρει να μοιάζουν με κάποιον, αλλά να ταιριάζουν. Δε νοιάζονται για μια ομοιότητα ανεπιτήδευτη επειδή έτσι είναι η φύση τους και δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, αλλά για μια ελαφριά διαφορετικότητα που θα ταιριάξει στα σημεία.
Δεν ψάχνουν αυτόν με τον οποίο θα τους βρίσκει το ξημέρωμα με το τηλέφωνο στο χέρι επειδή νιώθουν ότι γνωρίζουν ο ένας τον άλλον από παλιά, αλλά αυτόν που θα τους κρατάει ξάγρυπνους γιατί θέλουν να τον γνωρίσουν κι άλλο.
Γι’αυτό, αν συναντήσετε κάποιον τόσο όμοιό σας, που σχεδόν σας τρομάζει, μην προσπαθήσετε να τον πείσετε ότι κάτι σημαίνει και δε γίνεται να είναι τυχαίο που βρεθήκατε. Μεγάλα λόγια κι ενθουσιασμό έχει ξαναδει. Δεν θα τον συγκινήσουν.
Αν καταφέρετε να του δείξετε ότι σας τράβηξαν αυτά που σας ενώνουν, αλλά σας κράτησαν αυτά τα λίγα που σας χωρίζουν, συγχαρητήρια, ίσως πετύχετε το στόχο σας να τον κρατήσετε στη ζωή σας. Και θα είστε τυχεροί γι’αυτό.
Συντάκτης: Ιρρόη Καρυπίδου
