Όλη η Ελλάδα μιλούσε για την εντυπωσιακή πρεμιέρα του MAESTRO την προηγούμενη Πέμπτη. Μια πρεμιέρα που αναμενόταν καιρό τώρα μιας και ο πρώτος κύκλος μας καθήλωσε, ειδικά στο φινάλε του. Και δικαίωσε την αναμονή αυτή, με κάθε δυνατό τρόπο.
Κεντρικό πρόσωπο στο πρώτο επεισόδιο η μάνα. Η μάνα που πάντα προσπαθεί για το καλύτερο δυνατό για τα παιδιά της, είτε είναι ήδη στη ζωή, είτε τα περιμένει. Η μάνα που ανιδιοτελώς μας αγαπάει, ασχέτως τι έχουμε κάνει και που πάντα θα είναι εκεί δίπλα μας, ακόμα κι όταν δεν το θέλουμε. Από τη Σοφία που προσπαθεί να βοηθήσει τα παιδιά της που την απομακρύνουν κατηγορώντας τη για τα λάθη της, στην Αλεξάνδρα που είναι εν αναμονή της γέννησης της κόρης της, στη Μαρία που μπορεί να μην καταλαβαίνει τον γιο της ολοκληρωτικά, αλλά τον στηρίζει όπως και να έχει και τέλος στη Χάρις, που σιωπηλά κρατά τις ισορροπίες και παρεμβαίνει καίρια όταν χρειάζεται.
Το επεισόδιο δεν ξεχώρισε μόνο γιατί είναι ένας ύμνος στη μάνα, αλλά και για μια πολύ σύντομη αλλά γεμάτη μοναδικότητα και συναισθήματα σκηνή. Η σκηνή όπου η Χάρις μαγειρεύοντας στην κουζίνα ακούει στ’ ακουστικά και σιγοτραγουδάει το τραγούδι «Και μόνο που με κοιτάς λιώνω». Μια σκηνή που θα μπορούσε να μη δηλώνει κάτι παραπάνω από όσα ήδη έδειχνε, μια γυναίκα, δηλαδή, να περνάει χρόνο μαγειρεύοντας για μια φίλη. Ωστόσο, τη διαφορά έκανε το ίδιο το τραγούδι. Για όσους λοιπόν δεν το ξέραμε -και βάζω α’ πληθυντικό γιατί κι εγώ το αγνοούσα- το τραγούδι αυτό αποτελούσε μεγάλη επιτυχία του αδερφού της, επίσης σπουδαίου καλλιτέχνη, Γιώργου Σαρρή που έφυγε από τη ζωή το 2017.
Η Χαρούλα να ψήνει μπισκότα και να ακούει τον αδερφό της σοβαρό αϊκόνικ#maestro pic.twitter.com/mL7r2jlBXc
— Μάρω (@Mairimpm) May 16, 2024
Τα δύο αδέρφια ήταν δεμένα σε όλη τους τη ζωή, με τον Γιώργο ως μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας να αναλαμβάνει από πολύ μικρή ηλικία τον βιοπορισμό της οικογένειάς του. Μάλιστα, ήταν αυτός, χάρη στον οποίο ξεκίνησε η καριέρα της αδερφής του. Και χάρη στην αδερφή του, ξεκίνησε η δική του καριέρα, χρόνια αργότερα βέβαια. Μια καριέρα που χάρισε μοναδικά τραγούδια κι ακούσματα, όπως τις «Νταλίκες».
Παιδιά λαϊκής οικογένειας, είναι φυσιολογικό και τα δικά τους ακούσματα από μικρή ηλικία να είναι λαϊκά κι εν τέλει μέσα από αυτό το είδος τραγουδιού να δοκιμάσουν τις δυνάμεις και τις αντοχές τους. Παρόλο που ο ίδιος ξεκίνησε την καριέρα του το 1970, το 1978 αποσύρθηκε κυρίως λόγω της κούρασης που του προκάλεσε το σιγοντάρισμα στις πρώτες φωνές· επανήλθε βέβαια αλλά χωρίς να εμφανιστεί σε πίστες, ηχογραφώντας μερικά τραγούδια.
Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ίντερνετ, η καριέρα του ξεκίνησε από την παρακίνηση της αδερφής του, η οποία τον συμβούλευσε, αντί να σπαταλάει τα χρήματά του στα μπουζούκια, να τραγουδήσει ο ίδιος. Έτσι μοναδική και αλληλοϋποστηρικτική υπήρξε η σχέση τους από την αρχή ως και τη στιγμή που η καρδιά του Γιώργου Σαρρή τον πρόδωσε το 2017.
Η ιδέα να πλαισιωθεί η σκηνή με αυτό το τραγούδι, λοιπόν, μπορεί να ανήκε στον Χριστόφορο Παπακαλιάτη, αλλά ήταν κι ένας γλυκός φόρος τιμής στον αδερφό της Χάρις Αλεξίου, η οποία αγκάλιασε αυτή την ιδέα, μιας κι ήταν κάτι που το ήθελε και η ίδια. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι κάτι παρά πάνω από απλά γλυκό. Είναι μια συγκινητική μνεία στην κοινή τους πορεία.
Πέρα, όμως από τον έμμεσο χαρακτήρα της σκηνής, υπάρχει κι ο προφανής, ο ίδιος ο στίχος, που μέσα από την ερμηνεία του τραγουδιού του αδερφού της από την ιδία, οι στίχοι μεταμορφώνονται κι εκφράζουν το είδος της αγάπης που έχουν οι μάνες προς τα παιδιά τους, η οποία αγάπη πολλές φορές μεταφέρεται και μεταξύ αδελφών, συμπληρώνοντας υπέροχα το καρέ ολόκληρου του επεισοδίου.
Ένα είναι βέβαιο: αυτός ο φόρος τιμής της Χάρις στον αδερφό της μας συγκίνησε και μας ταξίδεψε.
Συντάκτης: Ελευθερία Ιωάννογλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
