Ο όρος «δεύτερη ευκαιρία» έχει αλλάξει άπειρες φορές ηχόχρωμα από στόμα σε στόμα και φοριέται σε κάθε περίπτωση· είναι κατάλληλη από μικρές ηλικίες και γενικότερα, είναι μια δυνατή κι ύπουλη φράση που χαράζεται στην πεποίθηση του καθενός με μεγάλη ευκολία και μεγάλη ανοχή. Την έχουμε γράψει σε γράμματα, μας την έχουν στείλει σε μηνύματα, την ακούσαμε οι μεγαλύτεροι στο μήνυμα ενός τηλεφωνητή που ξεκουραζόταν ατάραχος δίπλα στο σταθερό. Έχουμε κλάψει γ’ αυτήν, έχουμε γελάσει, την έχουμε χλευάσει, κρίνει και δικάσει. Μεταξύ μας, ας είμαστε ειλικρινείς: δεύτερη προσδοκία χτίζουμε και θέλουμε να το κάνουμε με χάρη- τόσες ταινίες τόσα μυθιστορήματα είχαν κέντρο τη δεύτερη ευκαιρία, γιατί όχι κι εμείς;

Δίκαιο και μαζί σας, όλοι μας έχουμε μια ιστορία με δεύτερη ευκαιρία και την έχουμε σαν φυλαχτό, σαν εμπειρία, σε μια σχέση που πήγαινε γραμμή στα βράχια, αλλά τη σώσαμε δίνοντάς της το μαγικό ραβδί του restart. Μήπως όμως για λίγο; Ξεκάθαρα, τόσο η χαρά, όσο κι η αναμονή της προσδοκίας, μετατρέπεται σε λύπη, οργή και θυμό, όταν ο άλλος που του δώσαμε την ευκαιρία, έμεινε ίδιος κι απαράλλαχτος. Είναι ελάχιστες οι φορές που την πιστεύουμε κι εμείς που τη δίνουμε κι εκείνοι που την αρπάζουν ως επιλογή για να στρώσουν και να χωρέσουν, στο καλούπι που θέλουμε. Μα δεν είσαι χαλί, ούτε αμάξι παλιάς τεχνολογίας που ήθελε στρώσιμο, πριν κατακτήσει το μέγιστο του κοντέρ του στην εθνική.

Η δεύτερη ευκαιρία θέλει δουλειά κι από τις δυο πλευρές, θέλει αγώνα κι ειλικρίνεια, θέλει να την ιδρώσουμε τη φανέλα μαζί, να μάθουμε πρώτα εμείς εμάς και μετά να ζητήσουμε από τον άλλο να σεβαστεί εμάς κι εμείς με τη σειρά μας και τον ίδιο και τα αμφότερα όρια. Η δεύτερη ευκαιρία δεν είναι ο δόκιμος τρόπος να δηλώσει ο ένας, ότι έχει κάνει ατόπημα μέχρι κουτσουκέλα, ούτε διέξοδος επειδή δεν έχει τη δύναμη να βάλει όρια στη σχέση, στην οικογένεια, στον αγώνα, στο εργασιακό περιβάλλον κι αφού την πάρει να συνεχίσει να λειτουργεί στον ίδιο ρυθμό και για τον ίδιο σκοπό.

Η δεύτερη ευκαιρία είναι ύπουλα δυνατή κι έχει απεριόριστο δυναμισμό. Είναι μια διαδικασία για γερά στομάχια· δεν τη δίνεις αν ο άλλος δεν τη θέλει, μόνο και μόνο επειδή εσύ έχεις προγραμματίσει πριν από αυτόν γι’ αυτόν ότι θα την πάρει και θα την αξιοποιήσει στο έπακρο- ειδικά όταν δεν έχει καταλάβει τι σε έχει ενοχλήσει πραγματικά.

Η δεύτερη ευκαιρία έχει δυο ανθρώπινα μέρη που και τα δυο, καλό θα ήταν να αφήσουν στην άκρη τον εγωισμό, να φορέσουν την ευαλωτότητά τους και να μπουν σε αυτή τη διαδικασία με όλη τους την αλήθεια, να έχουν πρόθεση να παραμερίσουν την αφορμή και να ψάξουν για την αιτία, να παραδεχτούν τα λάθη, να μην περιμένουν τον άλλο στη γωνία με πρόσθεση επίπληξης, αλλά να τον δουν με άλλο μάτι και να τον αντιμετωπίζουν με ανθρωπιά κι αποδοχή.

Επιπλέον, η δεύτερη ευκαιρία είναι συνώνυμο της αλλαγής στη συμπεριφορά, στη δράση, στο αποτέλεσμα, στην καθημερινότητα, στον τρόπο που εξελίσσονται τα πράγματα, δεν είναι «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς». Οπότε αν δεν είσαι διατεθειμένος να βιώσεις όλα τα στάδια της επικείμενης αλλαγής, μην μπεις καν στη διαδικασία της ευκαιρίας, αλλά προτίμησε να χαράξεις τη δική σου πορεία μόνος σου, έξω από τη ζώνη της ως τώρα ασφαλείας που σε έφερε εδώ κι επένδυσε στη λογική του «πάμε παρακάτω κι όπου βγει».

Η επιλογή είναι δική σου, αρκεί να θυμάσαι πως ο θυμός δεν είναι κάλος σύμμαχος στη σκακιέρα της δεύτερης ευκαιρίας. Αν έχεις απωθημένα, άφησε τον εαυτό σου να αποφασίσει σε ηρεμία. Ο θυμός είναι φόβος από έλλειψη αγάπης, είναι κάρβουνα που εμείς οι ίδιοι τα αναζωπυρώνουμε με την ίδια μας την ανάσα. Η δεύτερη ευκαιρία είναι μια μακροχρόνια διαδικασία που απαιτεί πίστη κι εμπιστοσύνη στη διαδικασία και από του δύο- ίσως και κάποιες επισκέψεις σε σύμβουλο η ψυχολόγο, για να ενισχύσουν τη διαδικασία της αφοσίωσης στον στόχο.

Κάνε την δεύτερη ευκαιρία να αξίζει, για να μη χρειαστεί ούτε να δώσεις τρίτη, ούτε να κρύβεσαι από τον ίδιο σου τον εαυτό. Όλοι είμαστε ικανοί και παράλληλα ανίκανοι και να δώσουμε και να δεχτούμε: αλλαγή, αλήθεια, αποδοχή, ειλικρίνεια. Η δεύτερη ευκαιρία είναι μια καλή πρακτική για να θεμελιώσεις όμορφες σχέσεις ζωής, ακόμα κι αν δοκιμάστηκαν. Μην την κάψεις.

Συντάκτης: Βίκυ Αράλη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου