Στη φιλία εκείνα τα μικρά, τα καθημερινά μας κρατάνε μαζί, κόντρα σε μια ατέρμονη καθημερινότητα όπου όλοι έχουμε εξασκηθεί με επιτυχία, με ατάκες του τύπου «πνίγομαι», «άσ’ τα δεν προλαβαίνω», «πού να στα λέω, η δουλειά έχει τον απάλευτο, πού να βρω χρόνο;». Μα στη φιλία προλαβαίνεις. Αν θέλεις, βρίσκεις και τον χρόνο για να μπορείς. Είσαι πάντα εκεί. Η υπέρβαση, δεν είναι υπέρβαση αλλά επιλογή. «Βάλε εσύ μια φωνή κι αν δεν είμαι εκεί Χάρη να μη με λένε» λέει ένα τραγούδι κι όντως δίκιο έχει.
Η φιλία φαίνεται στα μικρά, κι απ’ τα μικρά κρατάει. Με πράξεις όπως:
Να βρέχει και να σκέφτεσαι το φιλαράκι σου που δεν έχει αμάξι κι έτσι να το περιμένεις κάτω από το γραφείο να σχολάσει. Δεν είναι μεν στον δρόμο σου, αλλά θα είναι μια ευκαιρία να ιδωθείτε.
Να καπνίζει κι επειδή πας στο περίπτερο για πατατάκια κι αναψυκτικό, να πάρεις 2 πακέτα τσιγάρα, μόνο για να χτυπήσεις το κουδούνι και να τα στείλεις με το ασανσέρ μαζί με post it «δε μ’ αρέσει που καπνίζεις, αλλά σε σκέφτηκα».
Να είσαι σε ταξίδι και να πάρεις κάτι όμορφο, που θα διάλεγε αν έρχονταν μαζί σου.
Σε bazaar βιβλίου, να διαλέγεις βιβλίο με θέμα που είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα από το φιλαράκι σου. Γιατί οι φιλίες, οι πραγματικές φιλίες, είναι όπως οι πετυχημένες ερωτικές σχέσεις. Όταν ξέρεις τον σύντροφό σου, δε χρειάζεται κάρτα αλλαγής το δώρο. Ούτε χρειάζεται αφορμή. Το βρήκες, θα το ήθελε, το πήρες.
Να παίρνεις τηλέφωνο χαράματα, επειδή ο Λάκης τα έφτιαξε με τη Νίτσα, την ξαδέλφη του Παναγιώτη και παρά το άτοπο παραλήρημα, να έχεις μια μεγάλη αγκαλιά κι έναν χουχουλιάρικο καναπέ, μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.
Να παίρνεις το αεροπλάνο για να βρεθείτε και να ουρλιάζει από χαρά στο αεροδρόμιο, λέγοντας «δε σε πιστεύω!».
Να κρατάς το χέρι του στα δύσκολα και να λες «είμαι εδώ για σένα φιλαράκι μου, ακόμα και για τη σιωπή σου». Γιατί οι φίλοι μιλάνε και στη σιωπή.
Μελέτες έχουν δείξει πως η φιλία έχει έναν σημαντικό κοινωνικό αντίκτυπο κι αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα της ψυχολογικής, κοινωνικής και συναισθηματικής ευεξίας. Έχει τεκμηριωθεί κι επιστημονικά πως η αληθινή φιλία προσφέρει στήριξη, κατανόηση, αμοιβαία εμπιστοσύνη κι είναι συνδεδεμένη με διάφορες πτυχές της καλής ψυχικής υγείας. Επιπλέον, μπορεί να προωθήσει την ενσωμάτωση και την κοινωνική συμμετοχή. Οι άνθρωποι μπορούν να βρίσκουν έμπνευση, υποστήριξη, ως κι επαγγελματικές ευκαιρίες μέσω των φιλικών δικτύων τους. Η αλληλεγγύη κι ο συντονισμός μπορεί να οδηγήσει σε ομαδικές πρωτοβουλίες και κοινωνική δράση.
Οι φίλοι μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο ως ενεργητικοί ακροατές σε δύσκολες στιγμές, όπως απώλειες, διαζύγια ή προβλήματα υγείας. Η δυναμική αυτής της σχέσης μπορεί να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση όλων των ανθρώπων. Αποκτούν ευθείες γραμμές επικοινωνίας, μακριά από τα «σου είπα, μου είπε να σου πω». Έχουν καθαρό βλέμμα κι αποδοχή. Λύνουν τις παρεξηγήσεις όταν δημιουργούνται κι αν δε λύνονται, η αξιοπρέπεια κρατεί τα μυστικά για πάντα στο χθες.
Σε κοινά τραπέζια, σ’ εκείνες τις εκδρομές που είδατε μαζί το ηλιοβασίλεμα, σε όλα τα απόκρυφα που θα μείνουν για πάντα μνήμη. Οι φιλίες δεν ξεβρακώνονται, ακόμα κι όταν σβήσουν. Γιατί η φιλία η ατόφια δεν ξεκατινιάζεται.
Εν τέλει, οι όμορφες φιλίες δε χρειάζονται βεγγαλικά στον Λυκαβηττό, ούτε βαρύγδουπες δηλώσεις. Ένα “πήρα να δω αν είσαι καλά” ή “έφερα κρασί” αρκεί για να ξέρεις πως έχεις έναν άνθρωπο παντοτινά ν’ αποκαλείς δικό σου.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου