Λίγο να βαρεθούμε χωρίς τύψεις μπορούμε;

Η βαρεμάρα είναι υγιής όταν δεν έχει ενοχή. Κλείνεις διακόπτη, απενεργοποιείς κινητό, αφήνεις στην άκρη καθετί ψηφιακό και μαζί τους και τα πρέπει, τόσο τα δανεικά όσο και τα δικά σου και συνειδητά απολαμβάνεις να βαριέσαι. Μέσα στη ροή της μέρας, έχεις μια λίστα με θέματα που χρειάζονται την αμέριστη προσοχή σου, είτε σε κινητό, είτε σε ατζέντα, είτε σε post it κολλημένα ακόμα και στην εσωτερική μεριά της εξώπορτας, είτε -ακόμα χειρότερα- μόνο στο μυαλό σου.

Γιατί αναλογικά και με αυξημένες πιθανότητες, είναι πολύ ευκολότερο να ξεχάσεις τα ρούχα στο καθαριστήριο, το ραντεβού του παιδιού στον οδοντίατρο, μια σημαντική επέτειο, ένα κάλεσμα, μια υποχρέωση που πρέπει να παραβρεθείς γιατί στο ζήτησε ο προϊστάμενός σου κι η απουσία σου θα σου κοστίσει μια μέτρια αξιολόγηση στο τέλος της χρονιάς ή την ταμπέλα του κακού συντρόφου και γονέα.

Είσαι άνθρωπος, όμως κι όχι μηχανή, αλλά ακόμα και στην περίπτωση της μηχανής, ομοίως κι εκείνη κρασάρει. Από καιρό σε καιρό, έχεις αναφαίρετο δικαίωμα στην ξεκούραση και στο να δραπετεύεις σ’ εκείνο το ατέρμονο τίποτα χωρίς τύψεις. Η βαρεμάρα είναι κατάσταση καταδικασμένη να έχει αρνητικό πρόσημο, ενώ το υπέροχο μυαλό σου, από την άλλη, όταν είναι σε συνεχή δράση, μπορεί να αντιμετωπίσει διάφορα θέματα, όπως κούραση ικανή να σου τσακίσει τον εγκέφαλο, φτάνοντάς σε να έχεις να παλέψεις με κόπωση, αϋπνίες και μείωση της πνευματικής απόδοσης, απώλεια προσοχής και συγκέντρωσης κι όλα μαζί πακετάκι, να επηρεάσουν την ικανότητά σου να δίνεις λύσεις. Νιώθεις εξάντληση και θες να σπάσεις το ξυπνητήρι και μαζί του, ό,τι περιλαμβάνει η ημερήσια ρουτίνα σου.

Αλήθεια, έχεις σκεφτεί ποτέ να εισάγεις τη βαρεμάρα στη ζωή σου, να σου αφιερώσεις μια μέρα στο τόσο την πολυτέλεια του να βαριέσαι με όλο σου το είναι, ή την έχεις ξορκίσει γιατί κάθε στιγμή πρέπει «ν’ αξίζει»; Η βαρεμάρα, εκείνη η μελιστάλακτη ακινησία νου και σώματος, μπορεί να έχει καρπωθεί αρνητικά σχόλια, αλλά έχει και πλεονεκτήματα που μπορεί να σου σκάσει εκεί που δεν το περιμένεις και να τη δεις με καλό μάτι. Είσαι και τυχερός, το καλοκαίρι είναι η κατάλληλη περίοδος να της δώσεις μια ευκαιρία και να την κατατάξεις στα best practice της ψυχικής σου ευμάρειας. Μπορεί να δώσει απλόχερα τη δυνατότητα να ξεκουραστείς και να χαλαρώσεις από την καθημερινή ταχύτητα της ζωής, να σε βοηθήσει να απαλλαγείς από το άγχος και την κούραση που προκαλεί η πολύωρη καθημερινή δραστηριότητα, να κάνει το μυαλό να ξεφύγει από τα συνήθη προβλήματα και τη σκέψη να βουτήξει σε αχαρτογράφητα νερά δημιουργικότητας.

Η βαρεμάρα είναι ικανή να ενεργοποιήσει τον ερευνητικό σου πνεύμα και να σε ενθαρρύνει να εξερευνήσεις νέα ενδιαφέροντα και χόμπι που ίσως δεν είχες σκεφτεί ως τώρα, οπότε σε αυτό το αφήγημα, ναι, η βαρεμάρα μπορεί να λειτουργήσει ως η αφορμή για την επίτευξη της προσωπικής σου ανάπτυξης.

Βέβαια, είναι σημαντικό να διατηρείς έναν ισορροπημένο τρόπο ζωής και να μην παραμερίζεις την καθημερινή δραστηριότητα κι ευθύνες σου, καθώς η υπερβολική βαρεμάρα μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη κινήτρου κι εκπλήρωσης ακόμα και της διαδικασίας της ανάσας. Όπως όλα κι αυτή θέλει το δικό της μέτρο και τόσο-όσο, ώστε να πάρεις τα ευεργετικά της και χαλάλι σου. Όσο εσύ βαριέσαι, η γη θα συνεχίζει να γυρίζει -το μόνο σίγουρο- οπότε κάν’ το δώρο σε σένα και τους γύρω σου, που μετά από την κούρα βαρεμάρας θα σε δουν χαμογελαστό, χαλαρό κι αισιόδοξο, μιας που στο μυαλό σου θα έχεις ήδη ορίσει την επόμενη φορά που θα χαλαρώσεις, όλο σου το είναι. Η πλανεύτρα βαρεμάρα, χωρίς ενοχές, σου αξίζει. Τόσα κάνεις!