Έχεις σκεφτεί πού καταλήγουν τα ρούχα που πετάς απ' το SHEIN;

Ζούμε στην πιο όμορφη χώρα, με μυθικό ήλιο και πλανεύτρες παραλίες που μαγεύουν και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. Παράλληλα, είμαστε και μια χώρα όπου ο τουρισμός, είναι κύρια πηγή οικονομικής ανάπτυξης, που χαρακτηρίζεται ως η πιο βαριά μας βιομηχανία. Αναμφίβολα, όλοι έχουμε ενημερωθεί για τη σημαντικότητα της βιωσιμότητας του πλανήτη, μέσω και της ανακύκλωσης και της επανάχρησης ειδών. Σε γενικές γραμμές η Ελλάδα έχει αρκετό δρόμο ακόμη να διανύσει στον τομέα της ανακύκλωσης, συμπεριλαμβανομένης και της ανακύκλωσης ρούχων. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα βρίσκεται εκτός εικοσάδας σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες όσον αφορά τον συνολικό όγκο ανακυκλώσιμων απορριμμάτων. Ως προς τον τομέα της ένδυσης τώρα, ορισμένες εταιρείες κι οργανισμοί έχουν ξεκινήσει προγράμματα συλλογής κι ανακύκλωσης ρούχων, ωστόσο το φαινόμενο αναπτύσσεται πολύ αργά και το fast fashion καλά κρατεί.

Πάρα τους κάδους ανακύκλωσης ρούχων, αξίζει να σημειωθεί ότι περίπου 10 εκατομμύρια τόνοι υφασμάτων σε Αμερική κι Ευρώπη, καταλήγουν στα σκουπίδια κάθε χρόνο. Εκτιμάται ότι η παγκόσμια βιομηχανία μόδας παράγει περίπου 100 δισεκατομμύρια ενδύματα ετησίως. Δυστυχώς, ένα σημαντικό μέρος των ρούχων καταλήγει να απορρίπτεται, είτε λόγω των μεταβαλλόμενων τάσεων της μόδας, είτε λόγω κακής ποιότητας, είτε λόγω της συμπεριφοράς των καταναλωτών. Επίσης, κάθε Ευρωπαίος πολίτης πετάει περίπου 15 κιλά ρουχισμού κάθε χρόνο. Κατά συνέπεια, περίπου το 85% των ρούχων που παράγονται, καταλήγει στις χωματερές. Δεν είμαστε συνειδητοποιημένοι ότι είμαστε το περιβάλλον και δεν μπορούμε να επιβιώσουμε έξω από αυτό. Δεν είμαστε εκπαιδευμένοι να  δίνουμε δεύτερη ζωή στα ρούχα μας παρ’ όλο που είναι κομμάτι μας. Μας δίνουν την ευκαιρία να εκφράσουμε την ατομικότητα και τη δημιουργικότητά μας. Αποτελούν τον καθρέφτη μας στο εξωτερικό περιβάλλον, το περίβλημά μας, καλύπτοντας πολλές φορές πτυχές μας, που δε θέλουμε να δείξουμε προς τα έξω ή άλλες που θέλουμε να αναδείξουμε.

Κάθε φωτογραφία, κάθε μας ανάμνηση, κάθε μας δραστηριότητα σε όλες τις φάσεις της ηλικιακής μας δομής, είναι συνυφασμένες άρρηκτα με τα ρούχα. Η ντουλάπα του καθενός από μας κρύβει στιγμές, προσδοκίες που μείνανε ανεκπλήρωτες κι όνειρα που πήραν πνοή. Είναι ένα ιδιαίτερο κομμάτι για τον καθένα από μας, που προσδίδει πολλά στοιχεία για την προσωπικότητά μας και μαρτυράει πτυχές του εαυτού μας. Ένας προσωπικός φορέας χιλιάδων εικόνων. Τα ρούχα μας έχουν φωνή, ήχους και κίνηση. Βοηθούν καταλυτικά τη μνήμη να διατηρεί αέναη επαφή με μοναδικές εμπειρίες ζωής. Κάθε επίσκεψη στην ντουλάπα, είναι μια εναλλαγή εικόνων που ξεδιπλώνει απλόχερα συναισθήματα και κατακτήσεις, πίκρες και χαρές, χαμογέλα, απώλειες, έρωτες, πάθη, εμμονές ακόμα και τα μπράβο που μας δώσανε κάποτε, ακόμα και ‘κείνα που δεν εισπράξαμε.

Κάθε κρεμάστρα μια εικόνα. Κάθε εικόνα ένα διαφορετικό μας “εγώ”. Κάθε ένα από αυτά, δεμένο μαζί με τη στιγμή που το αποκτήσαμε, το πλύναμε, το σιδερώσαμε, το φροντίσαμε, για να μας φροντίσει αντίστοιχα κι αυτό στην κάθε περίσταση που έχουμε βαφτίσει αποστολή του. Δεν αξίζει ούτε στη γη, ούτε στα ίδια τα ρούχα αυτή η εικόνα. Κι αν θέλουμε, όντως μπορούμε να βαδίσουμε προς την κατεύθυνση βιώσιμων πρακτικών μόδας, γιατί το φθηνό τώρα, θα πληρωθεί ακριβά αργότερα. Ας στραφούμε προς την ηθική μόδα, τη χρήση υλικών φιλικών προς το περιβάλλον, τη μείωση των αποβλήτων μέσω της ανακύκλωσης, τις συνειδητές καταναλωτικές επιλογές, όπως η αγορά λιγότερων ρούχων, η επιλογή μεταχειρισμένων. Να έχουν τα ρούχα μας αξία, γιατί θα ντύσουν τη ζωή μας από την πιο σημαντική στην πιο τυχαία μας στιγμή.