Το γέλιο είναι μεταδοτικό!

Συνάντηση ή έξοδος με το παρεόνι, μία γερή ατάκα και ένας ατελείωτος «χορός» γέλιου με όλους τους υπόλοιπους να κρατάτε τις κοιλιές σας και να μην μπορείτε με τίποτα να συνέλθετε. Τέτοιες στιγμές, ανούσιες εκ πρώτης όψεως, είναι ανεξίτηλα χαραγμένες μέσα μας. Δε χρειάζεται να αναζητήσουμε έρευνες κι επιστημονικές εξηγήσεις, αφού έχουμε από μόνοι μας επιβεβαιώσει κατά καιρούς στην καθημερινότητά μας πως το γέλιο είναι κάτι παραπάνω από μεταδοτικό. Είναι φως, είναι ομορφιά και άλλα πολλά είναι.

Οι ερευνητές αποδίδουν τη μεταδοτικότητα του γέλιου -αλλά και των περισσότερων έντονων συναισθημάτων- στην κοινωνική αλληλεπίδραση και στην ανάγκη μας να επικοινωνήσουμε με τους γύρω μας. Τα δυνατά συναισθήματα έχουν τεράστια επιρροή και μαγνητίζουν, παρασύρουν, κυριαρχούν. Ένα ηχηρό κι αυθόρμητο γέλιο θα μαγέψει αμέσως τον περαστικό στο δρόμο ή την κοπέλα στο λεωφορείο και το σήμα θα τρέξει σαν τρελό να μεταδοθεί στον παραλήπτη-εγκέφαλο. Σαν αντανάκλαση σε καθρέφτη πριν καν εσύ να το καταλάβεις, προτού το σκεφτείς.

Επηρεάζουμε τους γύρω μας περισσότερο απ’ όσο νομίζουμε. Μπορεί να μην το μάθουμε ποτέ, αλλά ίσως γίναμε κάποια στιγμή η αιτία να χαμογελάσει κάποιος μετά από μία κουραστική μέρα στη δουλειά ή ο λόγος που κάποιος έκλαψε, στεναχωρήθηκε, πληγώθηκε. Η ψυχολογία μας έχει άμεσο αντίκτυπο στην ψυχολογία των δικών μας ανθρώπων κι όχι μόνο. Μια σχέση αμφίδρομη, δίνεις κάτι και παίρνεις πίσω κάτι άλλο, ένας ατελείωτος κύκλος συναισθημάτων που σε κάνουν να αισθάνεσαι πως ζεις. Γιατί -εδώ που τα λέμε- θα ζούσαμε χωρίς γέλιο; Θα νιώθαμε ζωντανοί χωρίς κλάμα; Εκρήξεις ζωής είναι όλα αυτά, μικρά ηφαίστεια που μετατρέπουν την απλή και ανούσια ύπαρξη σε δράση, σε ζωή.

Πόσο ομορφότεροι γινόμαστε όταν γελάμε αληθινά κι αφήνουμε το συναίσθημα να βρει διέξοδο με αφετηρία την καρδιά μας; Πόσο πιο λαμπεροί δείχνουμε όταν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να λάβει μηνύματα, να δει ένα όμορφο χαμόγελο και να το υιοθετήσει ή να συμπαρασταθεί σε δύο θολά και παραλίγο δακρυσμένα μάτια; Φως παντού. Όχι μόνο για μας αλλά και για τους γύρω μας.

«Το γέλιο είναι η πιο κοντινή απόσταση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους» έχει πει ο Victor Borge. Η ομορφότερη κοντινή απόσταση, ίσως. Γελάς, γελάω, άρα έχουμε βρει ένα δικό μας τρόπο επικοινωνίας που μας κάνει να νιώθουμε πιο ζωντανοί από ποτέ. Έχουμε βρει νόημα. Ένα νόημα, όχι απαραίτητα ιδανικό κι απόλυτο, μα δικό μας. Να γελάμε, να σκορπίζουμε αλήθεια και ζωή. Να πονάμε, αλλά απ’ το γέλιο. Να απλώνουμε το φως μας παντού. Δε θέλει πολλά η ψυχή, αυτό μονάχα.