Η κουλτούρα της αυτοαγάπης μάς απομακρύνει απ' το πρόβλημα

Η κουλτούρα της αυτοαγάπης αποτελεί ένα κίνημα που ξεκίνησε από τους Χίπηδες γύρω στα 1960. Σήμερα εμφανίζεται ως μόδα της εποχής μέσα από την αυτοβελτίωση με διάφορους τρόπους να προσεγγίσεις κάτι που επιθυμείς και διάφορα αποφθέγματα που σε παρακινούν να τοποθετείς ψηλά τον εαυτό σου. Αποτελεί ένα κίνημα, στο οποίο λαμβάνεις υποστήριξη για όσα είσαι με απώτερο σκοπό την προσωπική ευτυχία και ευημερία. Μέσα από την κουλτούρα της αυτοαγάπης μαθαίνεις να μιλάς για τον εαυτό σου με αγάπη, να τον εμπιστεύεσαι, να του μιλάς με καλοσύνη και να είσαι η προτεραιότητά σου.

Το σημείο που το κίνημα μπάζει αφορά τις ανασφάλειες που κάθε άνθρωπος ξεχωριστά διαθέτει. Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος που έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι να στραφεί σε τέτοιου είδους κινήματα και να κάνει ψυχολογικά πειράματα -αντί να επισκεφθεί έναν ειδικό. Σε αυτό το σημείο εντοπίζεται το είδος του εγωισμού που δεν μπορεί να δει τίποτα άλλο πέρα από την ανάγκη για φροντίδα. Ο εγωισμός που εκδηλώνεται μέσα από την αγάπη για τον εαυτό μπορεί να αγγίξει τη φιλαρέσκεια ή ακόμα και την αλαζονεία. Έτσι η ικανοποίηση των προσωπικών στόχων και φιλοδοξιών μπαίνει σε πρώτη μοίρα με αποτέλεσμα να αδιαφορούμε και να υποτιμούμε τους συνανθρώπους μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μια δόση εγωισμού είναι πάντοτε κακή. Πολλές είναι οι φορές που απαιτείται, μάλιστα, να διαθέτουμε εγωισμό προκειμένου να εξελισσόμαστε και να πηγαίνουμε μπροστά.

rf_suggested_product]

Ένα κίνημα σαν αυτό της αυτοαγάπης που σε παρακινεί να βάζεις πάνω απ’ όλα τον εαυτό σου και να αφήνεις στην άκρη ό,τι σε δυσαρεστεί είναι το λιγότερο προβληματικό. Η φωνή του «εγώ» σε αποξενώνει από τα προβλήματα και τις δυσκολίες -που καλώς ή κακώς όλοι έχουμε- και σε ωθεί να κάνεις βήματα προς έναν ευκολότερο δρόμο. Μία ευτυχισμένη ζωή, όμως, δεν είναι η τέλεια ζωή. Το τέλειο δεν υφίσταται κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να συνειδητοποιήσει ο καθένας.

Η αλήθεια είναι πως αν ακολουθούσαμε όλοι το κίνημα της αυτοαγάπης, από παλιά έως και σήμερα, πολύ πιθανόν να μην υπήρχαμε καν. Η αίσθηση της αποτυχίας, οι προσωπικές ήττες κι η χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι συνηθισμένα συναισθηματικά φαινόμενα για τον άνθρωπο. Άρα δεν πρόκειται για μία εκ του ασφαλούς άποψη. Οι θεωρίες της έλξης και οι τρόποι για να προσεγγίσεις περισσότερη αγάπη ή οτιδήποτε άλλο επιθυμείς δεν είναι η λύση για να αποκτήσεις το κουράγιο και την υπομονή που χρειάζεσαι στη ζωή σου. Είναι σημαντικό να διακρίνουμε πότε ο εγωισμός μας χτυπάει κόκκινο και πότε πραγματικά χρειαζόμαστε βοήθεια, την οποία φυσικά δεν μπορούμε να πάρουμε από ομιλίες και ασκήσεις ενδυνάμωσης αλλά από κάποιον ειδικό. Ένα κίνημα, όπως αυτό της αυτοαγάπης, δε μας αφήνει να δούμε το αληθινό πρόβλημα και μπορεί να μας οδηγήσει σε ακόμη χειρότερες καταστάσεις.

Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και κάθε περίπτωση χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση και μεταχείριση. Το δυσκολότερο βήμα είναι να παραδεχτούμε στον εαυτό μας πως υπάρχει πρόβλημα και να θελήσουμε να το αντιμετωπίσουμε ειλικρινά. Ποτέ δεν ήταν κακό να γνωρίσει κανείς τη μόδα της εποχής και να επιχειρήσει να τη δοκιμάσει. Το «δοκιμάζω» από το «μου ταιριάζει» όμως απέχει χιλιάδες κοσμοθεωρίες.