Δεν ξε-αγαπάμε κι αυτό είναι το πιο κοντά στο «για πάντα»

Δε λέω ποτέ «για πάντα»! Δε μου αρέσει, δε με εκφράζει κι ούτε το ορίζω κιόλας. Τι σημαίνει «για πάντα» και πόσο διαρκεί; Προτιμώ κάτι δικό μου, κάτι που να το ελέγχω εγώ. «Θα σ’ αγαπώ για όσο μπορώ», «θα είμαι κοντά σου για όσο μπορώ». Είναι πιο αληθινό! Άσε που στο τέλος μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από κάθε χιλιοειπωμένο «για πάντα».

Όταν μιλάμε για ανθρώπινες σχέσεις κι αισθήματα, το «για πάντα» και το «ποτέ» είναι φράσεις σχεδόν απαγορευτικές. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις και τα πάντα μπορούν να αλλάξουν. Μέσα σου, όμως, έχεις ξεχωρίσει ένα κομμάτι της καρδιάς σου που εκεί φυλάς μυστικά τους ανθρώπους που θα αγαπάς με το δικό σου «για πάντα» τρόπο.

Μπορεί να μην τους το πεις ποτέ με λόγια, μπορεί να μην το μάθουν ούτε οι ίδιοι, αλλά εσύ το ξέρεις καλά, πως ό,τι κι αν συμβεί δε θα τους ξε-αγαπήσεις ποτέ. Αυτό το κομμάτι δε χωράει πολλούς και δύσκολα κατακτά κάποιος μία θέση εκεί μέσα. Όσοι τα καταφέρουν, συνήθως ονομάζονται «δικοί μας άνθρωποι» κι εκτός από λίγοι, είναι και ξεχωριστοί. Μοναδικοί, σπάνιοι και καθόλου τυχαίοι.

Ανήκω κι εγώ σ’ αυτούς που δεν ξε-αγαπάνε και νιώθω τυχερή γι’ αυτό, όσο παράξενο κι αν φαίνεται. Οι αληθινά δικοί μου άνθρωποι απέχουν απ’ τη μετριότητα αυτού του κόσμου. Είναι αυτοί που δε φοβούνται να βγουν απ’ το κελί της ψυχής τους. Να κλάψουν, να τσαλακωθούν, να πέσουν και να σηκωθούν. Είναι αυτοί που εγώ θα δώσω το χέρι για να σηκωθούν και το αντίστροφο. Δεν είναι κομπάρσοι αλλά πρωταγωνιστές! Είναι επιλογή μου κι όχι ανάγκη. Διέξοδος κι όχι πρόβλημα. Είναι αυτοί που ζούμε τον ίδιο πανικό, χαμένοι στα σκοτάδια.

Είναι οι δικοί μου, οι αληθινοί κι είναι όλοι τόσο όμορφοι άνθρωποι. Δεν είναι τυχαίοι –πώς θα μπορούσε άλλωστε δικός μας άνθρωπος να ‘ναι κάποιος τυχαίος– και δε θα μοιάσουν σ’ αυτόν τον κόσμο ποτέ. Οι όμορφες ψυχές διαφέρουν, ξεχωρίζουν μέσα στο πλήθος. Μπορεί να έχουν το βλέμμα τους λίγο χαμένο, μα μπορείς να ξεχωρίσεις τα μάτια τους ανάμεσα σε χίλια. Γιατί είναι οι καθρέφτες σου. Μέσα απ’ αυτούς βλέπεις εσένα.

Αυτούς, λοιπόν, που θα ρίσκαρα και τη ζωή μου για ‘κείνους δεν έχω σκοπό να τους αφήσω ποτέ! Ό,τι κι αν γίνει, όσα κι αν χρειαστεί να αναιρέσω για χάρη τους. Θα τους αγαπώ «για πάντα» με όλη μου τη δύναμη. Κάπως έτσι τώρα, σου είπα το μυστικό μου. Κάπως έτσι τώρα, κάποιοι εκεί έξω χαμογελάνε μ’ αυτό, γιατί ξέρουν.

Το έχουν καταλάβει ότι για αυτούς μιλάω, γιατί ξέρουν πως τους ξεχώρισα! Ξεχώρισα τα μάτια τους απ’ την αυθεντικότητα στο βλέμμα τους. Αυτά τα άτομα, συνεπώς, είναι τα αστέρια της ζωής μου. Αστέρια, γιατί όσο περισσότερο σκοτάδι γύρω μου, τόσο πιο λαμπεροί εκείνοι για να βάλουν λίγο φως.

Αν ανήκεις κι εσύ στην ίδια κατηγορία και δεν ξε-αγαπάς ποτέ, σου εύχομαι να συναντήσεις τέτοιους ανθρώπους. Κι αν ήδη τους βρήκες, τότε είσαι πολύ πιο τυχερός από όσο νόμιζες.  Θα σε λατρέψουν όσο κανείς, θα είναι η ασπίδα σου σε όλα και θα αγαπήσουν πραγματικά ακόμα και τη χειρότερη πλευρά σου -σκέψου τι μπορούν να κάνουν με την καλύτερη!

Αυτούς, λοιπόν, μην τους αφήσεις ποτέ!  Εξάλλου η φυγή είναι για τους δειλούς! Κι εμείς που τολμάμε να αγαπάμε «για πάντα», έχουμε μάθει να μη φοβόμαστε τίποτα.