Όλα για ένα πάθος γίνονται

Ο άνθρωπός έχει παλέψει για την ψυχική του επιβίωση περισσότερο από κάθε άλλοτε. Η ανάγκη για τη ζωή, τον οδηγεί να βρει μία ανώτερη αξία, μια αξία-γνώμονα, μια αξία-πυξίδα που θα του δείξει τον δρόμο για τις αποφάσεις που πρέπει να πάρει, την κρίση που θα έχει απέναντι σε καταστάσεις και τις πράξεις που θα επέλθουν. Αυτή η αξία μπορεί να χαρακτηριστεί με μια λέξη· γνησιότητα. Στον έρωτα, στις σχέσεις, στα αισθήματα.

Δεν μπορεί κανένας να αφαιρέσει το δικαίωμα του ανθρώπου στη ζωή, αλλά ούτε και σ’ όσους βρέθηκαν στη ζωή του. Όλη μας η ύπαρξη, ένα χαλί σκέψης, ανησυχίας, ονείρου κι έκφρασης ζωής. Έχει, συνεπώς, την άμεση ανάγκη να ισορροπήσει, ανάμεσα στο τι αισθάνεται και στις εξελίξεις που συμβαίνουν στο περιβάλλον του. Τρεις διαδρομές υπάρχουν, είτε θα επιλέξει τον ανηφορικό δρόμο, είτε τον κατηφορικό, είτε την απόλυτη ευθεία. Και κάπου στην πορεία της διαδρομής, θα συναντήσει τον δικό του άλλον, εκείνο τον άνθρωπο που θα μπλέξουν ο πορείες τους σε έναν κοινό πια λαβύρινθο. Μπορεί να τελειώσει νωρίς το κουβάρι αυτό, μπορεί και να χαθούν για χρόνια στα δρομάκια του, μα θα μείνει η αύρα, το πάθος της εξερεύνησης. Είναι μια αστείρευτη ενέργεια-δυναμική ο έρωτας και η αναζήτηση της καθαρής και ατόφιας συναισθηματικής αλήθειας δε σταματάει ποτέ.

Η αληθινή αγάπη για να διατηρηθεί, χρειάζεται θυσίες και σκληρές αποφάσεις. Χρειάζεται μια διαρκή πάλη με τη συνείδηση για την απόκτηση της αίσθησης της καθαρότητας. Κι αποτελεί χρέος προς την ψυχή του καθενός ξεχωριστά. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε περίεργα όντα. Λίγοι κρατούν την φλόγα μέσα τους και λίγοι παλεύουν για να ισορροπήσουν, σαν να μας αρέσει η αστάθεια κατά βάθος. Μα η αυτοπραγμάτωση σε ό, τι αφορά τον έρωτα, δεν είναι άθλημα για πολλούς, ενώ ταυτόχρονα είναι για όλους. Περίεργο πράγμα το συναίσθημα όταν σε καλεί να το αποκωδικοποιήσεις.

Όσοι βρίσκουν τη δύναμη να αναζητήσουν αυτή την εκδοχή διαθέτουν χαρακτηριστικά που τα έχουν αποκτήσει με πολλή προσπάθεια. Αρχικά έχουν αποδεχθεί τον εαυτό τους, τη ζωή τους και τις καταστάσεις που τη συνοδεύουν. Έχουν αγκαλιάσει το άγνωστο αντί να τρέμουν στην ιδέα του. Έχουν επικεντρωθεί στην επίλυση μεγάλων προβλημάτων παρά σε μικρά προσωπικά ζητήματα. Είναι ανοιχτοί προς τις νέες ιδέες και πεποιθήσεις των άλλων. Έχουν την έντονη την αίσθηση της προσωπικής ελευθερίας κι αυτονομίας. Έχουν καλλιεργήσει έναν μικρό αριθμό στενών σχέσεων. Διαθέτουν ισχυρά κίνητρα ανάπτυξης των επιθυμιών τους.

Σημαντική είναι η καλλιέργεια ενός από τα κύρια στοιχεία της προσωπικότητάς μας κι αυτό είναι η αυτοπεποίθηση, το βασικό διεγερτικό το έρωτα. Πώς την ξυπνάμε; Πρώτον αν σκεφτούμε τι έχουμε πετύχει μέχρι τώρα στη ζωή μας. Αν εστιάσουμε σε ό, τι κάνουμε και πετυχαίνει κι όχι σε ό, τι αποτυχαίνει. Αν σκεφτούμε τα ταλέντα και τις δεξιότητες που διαθέτουμε. Αν ενισχύσουμε την θέλησή μας να κατακτήσουμε αυτό που χθες φάνταζε αδιανόητο. Αν εμπνευστούμε από το ίδιο το συναίσθημα.

Όταν η ανάγκη για αλλαγή έχει ριζώσει μέσα μας, δε γίνεται να την απορρίψουμε, γιατί τότε γίνεται σαράκι και μας τρώει. Μας καταπίνει με τέτοιο τρόπο, που βουλιάζουμε μέσα σε ένα βούρκο και το να βγούμε από αυτό φαντάζει ακατόρθωτο. Κι ο άνθρωπος έχει κρυφές δυνάμεις, να καταφέρνει πάντα αυτό που βάζει ο νους του, αρκεί να το πάρει απόφαση. Κι όταν έχει ισχυρά κίνητρα πάντα τα φέρνει όλα εις πέρας. Η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να κινήσει βουνά για τον έρωτα, να ενώσει και να χωρίσει ηπείρους, να ξεκινήσει και να τελειώσει μια ζωή, εκατοντάδες ίσως, να αναγεννήσει, να συνδέσει, να μικρύνει χάσματα, να ανοίξει καρδιές.  Όλα από την ανάγκη μας για συναισθηματική εξέλιξη. Άλλωστε, τελικά, ζωή είναι στιγμές που εμείς οι ίδιοι τις δημιουργούμε, ας μην την αφήσουμε να μας το χαλάσει αυτό. Ας βάζουμε τω θέλω μας μπροστά κι ας έχουμε την πίστη πως θα τα καταφέρουμε. Έχουμε άλλωστε, το πιο δυνατό κίνητρο.