Άθελά μας μάρτυρες σε αστείες και περίεργες στιγμές

Έχεις συναντήσει απίθανες προσωπικότητες στον δρόμο; Σίγουρα κάποια στιγμή. Παρατηρητής σε απρόβλεπτα αστείες στιγμές ή κι άκομψες, τις οποίες θα διηγείσαι για πολλά χρόνια. Έρωτες, τσακωμοί, ευτράπελα, μια μικρή ζωή έχουμε περάσει όλοι με τέτοια γεγονότα, αν το καλοσκεφτούμε. Μάρτυρες σε καθημερινά εγκλήματα, που μπορεί να ‘ναι τα πιο αθώα που υπάρχουν, αλλά έχουν σίγουρα πολύ γέλιο και προσφέρουν πολύ υλικό για χαβαλέ αργότερα με την παρέα.

Ξεκινάς το πρωί απ’ το σπίτι νυσταγμένος, κάποιες φορές ίσως και κακόκεφος, και στον δρόμο γίνεσαι θεατής των πιο αστείων γεγονότων. Η κυρία που τρέχει να προλάβει το λεωφορείο και θα φάει την πιο αστεία τούμπα –ευτυχώς χωρίς να τραυματιστεί–, ο κύριος που περπατάει και παραμιλάει κάνοντας δυνατά διάλογο με τον εαυτό του, η έξαλλη απατημένη δεσποινίς έξω απ’ το ATM να απειλεί θεούς και δαίμονες, μιλώντας στο τηλέφωνο με τον σύντροφό της αλλά κι ο σερβιτόρος στο καφέ στη γωνία, που προσπαθώντας να χαζέψει μια ωραία κοπέλα που περνάει από δίπλα του, θα χάσει ελαφρώς την ισορροπία του και θα χύσει όλους τους καφέδες που κρατούσε. Θες-δε θες, η διάθεσή σου αλλάζει. Προσπαθείς να δείξεις σοβαρός και να μη γελάσεις, όμως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Άλλωστε, πολλές φορές γελάνε κι οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές των γεγονότων αυτών.

Πέρα απ’ τις αστείες αυτές ιστορίες, υπάρχουν φορές που θα γίνεις θεατής περιστατικών που θα σε κάνουν να νιώσεις αμήχανα ή και ντροπή που βρέθηκες στο ακατάλληλο σημείο την πιο λάθος στιγμή. Σε πολλούς μπορεί να ‘χει συμβεί να τύχουν μπροστά σε έναν άγριο καβγά μεταξύ ζευγαριού ή φίλων στη μέση του δρόμου. Εκεί τα χάνεις κι ενώ η πρώτη σου σκέψη είναι να βοηθήσεις για να ηρεμήσουν τα πνεύματα, η δεύτερη ώριμη σκέψη θα ‘ναι να απομακρυνθείς γρήγορα, γιατί μπορεί να φας κι εσύ κανένα καντήλι από εκεί που δεν το περιμένεις. Αν υπάρξει κάποιο θύμα βίας, όμως, εννοείται πως θα επέμβεις.

Έπειτα, σε κάποιους άλλους θα ‘χει τύχει σε έναν περίπατο στην εξοχή να ‘ρθουν αντιμέτωποι με ένα άγριο φάσωμα ενός άγνωστου ζευγαριού κι ενώ εσύ νιώθεις άσχημα που βρέθηκες εκεί χωρίς να το θέλεις, αυτοί απτόητοι συνεχίζουν να ερωτοτροπούν μπροστά στα μάτια σου, χωρίς καμία ντροπή. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, ποτέ δε θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε τον τρόπο σκέψης όλων όσων συναντάμε στη ζωή μας.

Όπως και να ‘χει, όλα είναι εμπειρίες. Ακόμα κι οι μικρές στιγμές των άλλων, που γινόμαστε μάρτυρες χωρίς να το επιλέξουμε, έρχονται να μας διδάξουν κάτι∙ είτε να μη χάνουμε ποτέ το χαμόγελό μας είτε να γίνουν ένα παράδειγμα για το τι πρέπει να προσέχουμε και τι να αποφεύγουμε σε δημόσιους χώρους. Τέλειος δεν είναι κανένας, άλλωστε, αλλά ρε παιδιά ό,τι περνάει απ’ το χέρι μας και την κρίση μας ας το επεξεργαζόμαστε λίγο καλύτερα. Στους δημόσιους χώρους λίγη διακριτικότητα δε βλάπτει.