Δεν υπάρχει σωστή στιγμή για «σ’ αγαπώ»

«Σ’ αγαπώ. Δεν μπορώ τίποτα άλλο να πω, πιο βαθύ, πιο απλό, πιο μεγάλο.» Το πιο μεστό ελληνικό ποίημα περί αγάπης, γραμμένο από μια σπουδαία γυναίκα, τη Μυρτιώτισσα, θα μπορούσε να ‘ναι ο ορισμός της φράσης «σ’ αγαπώ».

Η ομορφότερη πρόταση που μπορείς να πεις και να αφιερώσεις σε κάποιον, αντίστοιχα ό,τι ομορφότερο μπορείς ν’ ακούσεις από κάποιον. Πάντοτε θεωρούσα ευλογημένους τους ανθρώπους που ξέρουν να αγαπούν κι έχουν τη δύναμη να το εκφράζουν. Μια βαρυσήμαντη εξομολόγηση, η οποία πρέπει να τιμάται από όλους μας. Ίσως το βάθος του να ‘ναι αυτό που ταλανίζει τους ανθρώπους και πάντα αναρωτιούνται ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για να πουν «σ’ αγαπώ» στον άνθρωπο που τους ξύπνησε αυτό το συναίσθημα.

Σίγουρα, το «σ’ αγαπώ» δεν μπορούμε να το πούμε στα πρώτα δειλά βήματα μιας γνωριμίας, αλλά ούτε αξίζει να το χαρίζουμε και σε κάθε άνθρωπο που περνά απ’ τη ζωή μας κι ενώνονται οι δρόμοι μας για λίγο ή περισσότερο χρονικό διάστημα. Η αγάπη έπεται πάντα του ενθουσιασμού και συνοδεύει με ωριμότητα τον συνειδητοποιημένο έρωτα. Είναι πολλοί, όμως, αυτοί που διαρκώς ανησυχούν κι αισθάνονται ανέτοιμοι, που φοβούνται πως είναι πάντα πολύ νωρίς ή ίσως κι αργά για να ξεστομίσουν τις δύο αυτές λέξεις. Υπάρχει, όμως, ποτέ απόλυτα σωστή στιγμή για να νιώσεις, αλλά και να εκφράσεις το «σ’ αγαπώ» σου;

Πώς να φυλακίσεις σε χρόνους ένα τέτοιο αίσθημα; Όταν λέμε «σ’ αγαπώ» και το εννοούμε, νιώθουμε να βγάζουμε φτερά, κερδίζουμε μια δόση αθανασίας. Η αγάπη για έναν άνθρωπο θα ‘ρθει αυθόρμητα, αβίαστα, απλά, έτσι κι η παραδοχή της. Σίγουρα, στη ζωή μας δεν μπορούμε να πούμε άπειρες φορές «σ’ αγαπώ»∙ ακόμα κι οι έρευνες λένε πως ο άνθρωπος αγαπάει αληθινά από μία μέχρι τρεις φορές στη διάρκεια της ζωής του. Και, ναι, η αγάπη για να ‘ρθει απαιτεί χρόνο, δοκιμασίες, πίστη, συγχώρεση κι ανιδιοτέλεια. Μα όταν όλα αυτά έχουν έρθει σε μια σχέση, τότε δεν υπάρχει λόγος να καθυστερεί και το «σ’ αγαπώ» να βγει απ’ τα χείλη μας.

Το πιο σπουδαίο συναίσθημα είναι η αγάπη κι η ομολογία της αποτελεί κατάθεση της ψυχής μας. Λέγοντας «σ’ αγαπώ» είναι σαν να παραδινόμαστε στον άλλον, σαν να του χαρίζουμε την καρδιά μας. Δεν υπάρχει σωστό timing γι’ αυτή τη στιγμή, τη στιγμή αυτή την ξέρεις μόνο εσύ, τη νιώθεις όταν είναι πραγματικά αληθινή. Άρα το καλύτερο «σ’ αγαπώ» είναι χωρίς καμία αμφιβολία το αυθόρμητο, αυτό που θα βγει απ’ το βάθος της καρδιάς μας χωρίς δεύτερη σκέψη.

Ας μη χτίζουμε τείχη γύρω απ’ τα συναισθήματά μας. Όσα νιώθουμε είναι για να ταξιδεύουν απ’ το μυαλό στην καρδιά, στην ψυχή κι έπειτα να εξωτερικεύονται με λόγια και πράξεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τι είναι αυτό που νιώθουμε και να μην μπερδεύουμε τον εαυτό μας και τον σύντροφό μας.

Ας αφεθούμε, ας σπάσουμε τις άμυνές μας και τον εγωισμό μας κι ας εξωτερικεύσουμε την αγάπη μας όταν τη νιώσουμε, λεπτό νωρίτερα ή αργότερα. Πάντα τη στιγμή που την αισθανόμαστε. Η αγάπη ποτέ δε φυλακίζεται, ποτέ δεν αναβάλλεται.