Τόλμη, θάρρος, αυτοπεποίθηση. Ένα τρίπτυχο ύψιστης σημασίας και συνάμα σίγουρης προσωπικής, επαγγελματικής και κοινωνικής επιτυχίας. Τρεις αλληλένδετες έννοιες που η μία συμπληρώνει την άλλη και το άθροισμά τους καθιστά μια προσωπικότητα ισχυρή. Τι γίνεται, όμως, όταν είμαστε τολμηροί και θαρραλέοι μόνο όταν ξέρουμε το αποτέλεσμα; Διαφορετικά, παραμένουμε μετρημένοι και διστακτικοί; Μήπως, τελικά, η αυτοπεποίθηση έρχεται εκ του ασφαλούς;

Σίγουρα, ένας άνθρωπος στο πέρας της ζωής του και της προσωπικής του ανάπτυξης θα περάσει από πολλές διακυμάνσεις. Στιγμές που θα νιώθει σιγουριά, θάρρος κι αυτοπεποίθηση, αλλά και στιγμές που θα φέρεται επιφυλακτικά και θα κάνει μονίμως βήματα προς τα πίσω. Είναι ελάχιστες οι εξαιρέσεις που ένας άνθρωπος δε χάνει ποτέ το θάρρος του, που δεν έχει αμφιβολίες κι όπου η σιγουριά για τον εαυτό του βρίσκεται στο ζενίθ. Άλλωστε, θάρρος είναι να μπορείς να κυριαρχείς στον φόβο σου, όχι να μην έχεις φόβο.

Η αυτοπεποίθηση, τώρα, είναι ο βαθμός στον οποίο πιστεύουμε πως οι πράξεις μας θα οδηγήσουν σε ένα θετικό αποτέλεσμα. Είναι ένα μέγιστο πλεονέκτημα, το οποίο μπορεί να μας βοηθήσει να προσεγγίσουμε οτιδήποτε είναι μπροστά μας, χωρίς κανέναν απολύτως δισταγμό. Ωστόσο, είναι πολλοί οι άνθρωποι που έχουν τονωμένη την αυτοπεποίθησή τους μόνο όταν είναι βέβαιοι για την έκβαση μιας κατάστασης. Σε διαφορετική περίπτωση, ο φόβος της αποτυχίας τους αγχώνει και μειώνει το θάρρος τους αλλά και την πρόθεσή τους να ρισκάρουν. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν ονομάζεται ουσιαστική αυτοπεποίθηση.

Η πραγματική αυτοπεποίθηση πρέπει να διαχωρίζεται απ’ το αποτέλεσμα μιας κατάστασης. Μια ενδεχόμενη αποτυχία είναι απαραίτητο να αντιμετωπίζεται ως μάθημα κι ευκαιρία εξέλιξης ενός ανθρώπου κι όχι σαν λόγος μιζέριας κι απογοήτευσης. Ο άνθρωπος με αυθεντική αυτοπεποίθηση χρειάζεται να αξιολογεί τον εαυτό του, να ‘ναι ρεαλιστής και να προσπαθεί διαρκώς γι’ αυτό που νιώθει πως αξίζει και που μπορεί να κατορθώσει.

Δεν αισθάνεται την ανάγκη να ‘ναι πάντα τέλειος. Δεν κρύβει τις ευαισθησίες του κι αντικρίζει πάντοτε με θετική νοοτροπία την οποιαδήποτε κατάσταση. Ποια η αξία, άλλωστε, ενός ταξιδιού αν ξέρεις εξαρχής τι θα συναντήσεις και πώς θα περάσεις; Η μαγεία πολλές φορές στη ζωή μας βρίσκεται στο άγνωστο, σε αυτό που θα ανακαλύψουμε κι όχι σ’ αυτό που με σιγουριά γνωρίζουμε.

Εν κατακλείδι, η εκ του ασφαλούς τόλμη δεν είναι τόλμη. Είναι καλύτερα να σφάλεις τολμώντας, παρά να πηγαίνεις μονίμως σε σίγουρες καταστάσεις από φόβο μην αποτύχεις.  Ο πραγματικά θαρραλέος άνθρωπος υπερτερεί σε όλα. Κι υπάρχουν δύο πράγματα που δεν πρέπει να ξεχνάμε: πως η αυθεντική αυτοπεποίθηση θα μας κάνει να επιτύχουμε στη ζωή μας και πως η τύχη βοηθάει πάντα τους τολμηρούς.

 

Συντάκτης: Ελένη Πανταζοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη