Κάποτε ευχόμαστε να χωρίσουν οι κολλητοί για να γλυτώσουν

Οι πραγματικοί μας φίλοι είναι το στήριγμά μας, η δύναμή μας. Τους αγαπάμε και θέλουμε γι’ αυτούς μόνο τα καλύτερα. Όταν είναι αυτοί καλά μία φορά, εμείς είμαστε δέκα. Πάντα δίπλα τους, στα όμορφα αλλά και στα άσχημα.

Έρχεται, όμως, κάποτε η στιγμή που στη ζωή του καλύτερού σου φίλου διεισδύει ένας άνθρωπος ο οποίος αντί να του ομορφαίνει την καθημερινότητα, του την κάνει κόλαση -μαζί και τη δική σου. Και κάπου εκεί είναι που αρχίζεις να επιθυμείς με ένα μαγικό τρόπο να εξαφανιστεί αυτό το ενοχλητικό τυπάκι, να διαλυθεί η σχέση αυτή, μπας και γλυτώσετε κι οι δύο. Το κολλητάρι απ’ το δράμα κι εσύ από τις συνεχόμενες –πάνω-κάτω ίδιες και κάθε φορά αδιέξοδες– συζητήσεις. Για να δεις, επιτέλους, το φιλαράκι σου και πάλι ήρεμο και χαμογελαστό!

Κανένας αληθινός φίλος δεν είναι αρνητικός στο άκουσμα μιας νέας σχέσης. Οι πραγματικοί φίλοι πάντοτε χαίρονται, πηγαία κι αβίαστα, με την ευτυχία και τον έρωτα του κολλητού. Άλλωστε, οι άνθρωποι που χαίρονται ουσιαστικά με τη χαρά σου αποδεικνύουν πως είναι κι αυτοί που σε αγαπάνε βαθιά.

Κάποιες φορές, όμως, η σχέση του φίλου σου απέχει πολύ από αυτό που έμοιαζε και που όλοι ευχόσασταν να είναι. Αρχίζουν τότε οι δεύτερες σκέψεις για το αμόρε του κι αμφιβάλλεις κατά πόσο αυτό το πρόσωπο είναι κατάλληλο για το φιλαράκι σου κι αν του κάνει καλό να ‘ναι δίπλα του. Ανησυχίες που επιβεβαιώνονται καθημερινά από τα παράπονα, τα κατεβασμένα μούτρα, τις ατελείωτες συζητήσεις και τις πολύωρες υπεραναλύσεις μεταξύ σας -που, τελικά, δεν οδηγούν και πουθενά.

Η κατάσταση από ένα σημείο και μετά φαντάζει μη αναστρέψιμη. Εσύ έχεις αναλάβει τον ρόλο του ψυχολόγου και παρηγορητή σε ατελείωτες εξόδους για καφέ-συνεδρίες κι ενώ το κολλητάρι σου είναι γενικά τσακαλάκι, στη συγκεκριμένη περίπτωση φέρεται σαν να το ‘χουν υπνωτίσει. Για την ακρίβεια σαν να μη θέλει να δει και να παραδεχτεί πως η σχέση αυτή δεν οδηγεί πουθενά και πως μοναδική λύτρωση θα ‘ναι ο χωρισμός.

Οφείλουμε να ‘μαστε βράχοι δίπλα στους κολλητούς μας, να στηρίζουμε κάθε επιλογή και να καταλαβαίνουμε πως η καψούρα τους θολώνει την κρίση, αλλά όταν οι συζητήσεις ανακυκλώνονται για μέρες, μήνες ή και χρόνια, τότε ακόμα κι ο πιο υπομονετικός φίλος κάποια στιγμή κουράζεται. Σηκώνεις τα χέρια ψηλά κι εύχεσαι να ξημερώσει η μέρα που θα ξυπνήσεις και το φιλαράκι σου θα σου ανακοινώσει πως επιτέλους χώρισε οριστικά.

Ναι, είναι κρίμα να χωρίζουν οι άνθρωποι, αλλά τι νόημα έχει να μένουμε σε μια σχέση χωρίς (αμοιβαίο) έρωτα, γέλια και σεβασμό, μετρώντας τις όμορφες στιγμές με το σταγονόμετρο; Καλύτερα να ‘σαι μόνος σου, ελεύθερος κι ευτυχισμένος, παρά εγκλωβισμένος σε μια μη υγιή σχέση που σου στερεί καθημερινά το χαμόγελό σου -και συνάμα και το χαμόγελο των φίλων σου, που τους έχεις τρελάνει κυριολεκτικά και που παράλληλα σκάνε να σε βλέπουν να βασανίζεσαι.

Πάρε γρήγορα την απόφαση να πεις τέλος σε μια προβληματική σχέση που δε σου προσφέρει τίποτα θετικό. Μη φοβάσαι πως θα μείνεις μόνος/η, να φοβάσαι αυτά που περνάς όσο παραμένεις σε μια αρρωστημένη κατάσταση. Πάρε φόρα, λοιπόν, και να ‘σαι σίγουρος/η πως τα κολλητάρια σου θα σου ετοιμάσουν το πιο υπέροχο πάρτι για να γιορτάσετε όλοι μαζί την ηρεμία σας.