Μπαμ και κάτω!

Σε όλη μας τη ζωή περιμένουμε αυτόν τον μεγάλο έρωτα, που θα έρθει σαν κεραυνός να μας χτυπήσει και θα μας κάνει να ξεχάσουμε τα παλιά, να αναζωογονηθούμε, να ξαναγεννηθούμε. Υπάρχουν περίοδοι που θεωρούμε τον εαυτό μας έτοιμο να ερωτευτεί κι άλλες στιγμές που βλέπουμε τον έρωτα να βρίσκεται πολύ μακριά από εμάς. Όσα σχέδια κι αν κάνουμε, όμως, εμείς, αυτός είναι που θα επιλέξει το πότε θα χτυπήσει την πόρτα της καρδιάς μας. Απρόσμενος! Θα εισέλθει στην καθημερινότητα και το μυαλό μας, όταν σίγουρα δε θα δηλώνουμε έτοιμοι για ένα τόσο ανεκτίμητο και μεγαλειώδες συναίσθημα.

Απ’ την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, ο έρωτας ως θεός, έχει απασχολήσει πολλάκις τις ζωές των ανθρώπων. Στο όνομά του έχουν γραφτεί σπουδαία ποιήματα, τραγούδια, ταινίες. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει απ’ τα βέλη του. Ο ερχομός του τα αλλάζει όλα. Δίνει στους ανθρώπους το αίσθημα της παντοδυναμίας και στοχεύει στη σωματική και πνευματική αθανασία. Λειτουργεί σαν ένα μαγικό χάπι το οποίο σε μεταφέρει σε έναν επίγειο παράδεισο, κάπου που όλα είναι φωτεινά κι όμορφα.

Έχουμε, όμως, αναρωτηθεί ποτέ, πού πραγματικά κρύβεται ο μεγάλος έρωτας; Πού γεννιέται; Πού πεθαίνει; Σε ποιο μέρος αφήνει τα φτερά του; Πού και πόσο διαρκεί; Ο έρωτας, λοιπόν, είναι ένας αναπάντεχος επισκέπτης, που βρίσκεται, ή μάλλον καραδοκεί, παντού. Μπορεί να εμφανιστεί στη στάση του τραμ, σ’ ένα μπαρ, σ’ ένα γήπεδο, στη δουλειά, στη διάσωση μιας πυρκαγιάς ή ακόμα και στην έρευνα μιας ληστείας. Σε μια βαρετή γιορτή, σε μια μελαγχολική βόλτα στη θάλασσα ή και στο συνεργείο που έχουμε πάει να φτιάξουμε το αυτοκίνητό μας.

Θα εμφανιστεί στα μέρη που η μοίρα όρισε να συναντήσουμε ανθρώπους που θα μοιραστούμε μαζί τους μήνες, χρόνια ή ακόμα και μια ολόκληρη ζωή. Αναπάντεχα, μπαμ και κάτω! Εκεί που δεν έχουμε χρόνο για έρωτες και κόμπους στο στομάχι, εκεί θα εισβάλλει για να τα ανατρέψει όλα. Οι μεγαλύτεροι έρωτες γεννήθηκαν στο πιο απίστευτο μέρος, την πιο –θεωρητικά– ακατάλληλη στιγμή, που τελικά μόνο ακατάλληλη δεν αποδείχθηκε.

Ο έρωτας δημιουργεί γλυκές πλεκτάνες κι ενώνει τις ανθρώπινες ζωές δίχως να δίνει εγγυήσεις για τον χρόνο. Αυτή, άλλωστε, είναι κι η μαγεία του∙ το γεγονός πως μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή, μα και να φύγει όποτε το θελήσει. Δεν νομίζω να μπορεί κάποιος να ορίσει πόσες φορές θα ερωτευτούμε πραγματικά στη διάρκεια της ζωής μας∙ μπορώ, όμως, με σιγουριά να πω πως είναι ευλογημένος όποιος έχει ζήσει τον αληθινό έρωτα. Αυτόν τον απροσδόκητο έρωτα που ποτέ δεν είχαμε φανταστεί πως θα γνωρίσουμε. Τον ξαφνικό, που θα μας εκπλήξει και θα εκτοξεύσει τη συναισθηματική συγκίνηση της καρδιάς και του μυαλού μας. Που θα μας κάνει να χαμογελάμε και να νιώθουμε μόνιμα ευτυχισμένοι, κι ας είναι μονάχα μια ψευδαίσθηση.

Ας αφεθούμε κι ας ζήσουμε τον έρωτα! Κάπου εκεί έξω η ζωή περιμένει. Ο έρωτας έχει οπλίσει τα βέλη του κι έχει μεταμορφωθεί σε χαμόγελα, βλέμματα κι αγγίγματα, έτοιμος να πάρει διάφορες μορφές. Η ευτυχία δεν είναι προορισμός αλλά στιγμές. Έτσι κι ο μαγικός έρωτας θα μας αγγίξει σε μια ανύποπτη στιγμή κι εμείς θα παραδοθούμε σε αυτόν. Ας φροντίσουμε να τον ζήσουμε όσο πιο έντονα κι ουσιαστικά μπορούμε.