Ελεύθερη σχέση, ή όπως το λέμε εδώ στο pillowfights, σχεδόν σχέση, είναι η συναισθηματική σχέση μεταξύ δύο ατόμων που δεν απαιτούν ή προσδοκούν δεσμεύσεις παρά μόνο αναζητούν τη μεταξύ τους σ3ξουαλική επαφή. Τα κίνητρα για τη σύναψη μιας τέτοιας σχέσης, διαφέρουν από άτομο σε άτομο και φυσικά επειδή υπάρχουν διαφορές στις προθέσεις αλλά και το ποσοστό του “θέλω” πολλές φορές δε γίνεται αποδεκτή. Ας αναρωτηθούμε όμως, πόσο εύκολο είναι να κάνει κάποιος ελεύθερη σχέση; Κι αν όντως δημιουργηθεί, είναι τόσο ελεύθερη όσο νομίζουμε;
Ας μη γελιόμαστε, το ότι το ζευγάρι έχει συμφωνήσει να μην έχουν συναισθήματα μόνο ο ένας για τον άλλον, αποφασίζοντας να μην ερωτευτούν εκείνους που θα κάνουν σ3ξ, λέει πολλά. Έπειτα, σε μία ανοιχτή σχέση, υπάρχει η αποδοχή ότι ο σύντροφός μας μπορεί να αναζητήσει άλλον ερωτικό σύντροφο και φυσικά πως ότι ισχύει για το ένα μέλος, ισχύει και για το άλλο. Έτσι, ακόμη και σε μια προσυμφωνημένη σχέση, όπως είναι η ελεύθερη σχέση, τα αισθήματα ζήλιας κι εγωισμού δεν εξαφανίζονται. Εδώ να υπενθυμίσουμε πως η ελεύθερη σχέση δεν έχει καμία σχέση με το ελεύθερο σ3ξ, το οποίο δεν περιλαμβάνει τη συναισθηματική πλευρά μιας σχέσης. Άρα, πώς να μη νιώθεις, όταν δεν μπορείς να μη νιώθεις;
Μπορεί να έχει γίνει ξεκάθαρο κι από τις δύο πλευρές ότι υπάρχουν όρια, όμως αυτό δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να εφαρμοσθεί. Ειδικά σε ένα καθεστώς σαν αυτό που είναι τόσο ξεκάθαρα δυναμικό κι αλλάζει διαρκώς, είναι σχεδόν ανέφικτο να γνωρίζεις εξ αρχής πού θα σε πάει, ή μάλλον που δε θα σε πάει. Οι άνθρωποι που επιλέγουν συνήθως τέτοιου είδους σχέσεις είναι λοιπόν άτομα τα οποία έχουν φόβο δέσμευσης και δεν αντέχουν να αισθάνονται ότι δεν ορίζουν οι ίδιοι ακριβώς τι θα συμβεί με την καρδιά τους. Η αβεβαιότητα του έρωτα τους προκαλεί τόσο στρες, που προτιμούν απλώς να τον βγάλουν από την εξίσωση. Βέβαια, συναισθήματα υπάρχουν και στις δύο πλευρές, καθώς το να έχεις μια ελεύθερη σχέση δε σημαίνει ανυπαρξία εσωτερικού κόσμου. Υπάρχουν συναισθήματα, όμως η σχέση παραμένει επιφανειακή, χωρίς σταθερότητα και πλήρη αφοσίωση.
Το αποτέλεσμα αυτών των σχέσεων τις περισσότερες φορές δεν είναι αντίστοιχο ρομαντικής ταινίας, αφού συνήθως, αν όχι πάντα, το ένα μέλος δε θέλει τη δέσμευση. Αν υπήρχε το κουμπί ‘feellings off ‘ σίγουρα θα το πατούσαμε όλοι και θα κάναμε ανοιχτές σχέσεις χωρίς να ξοδεύουμε συναισθήματα και χρόνο. Και νομίζω πως αυτή η σχέση φθείρει και ταλαιπωρεί και τις δύο πλευρές. Η μια πλευρά αρχίζει να αισθάνεται και η άλλη αρχίζει να τρέχει όσο πιο μακριά μπορεί, ακολουθούν φασαρία και καβγάδες, αποφυγές και δικαιολογίες παίρνουν θέση σε μια άνιση μάχη.
Εν κατακλείδι, είναι τρομερά δύσκολο να κρατήσει μια ελεύθερη σχέση όσο κι αν το θέλει κάποιος. Κι αυτό γιατί όσο ανοιχτόμυαλος και να είναι κάποιος παραμονεύουν παγίδες που αν πέσεις μέσα δύσκολα βγαίνεις. Καμία ανοιχτή ή ελεύθερη σχέση δε σου εγγυάται ότι θα πετύχει, όπως κι ένας γάμος φυσικά ή μια σχέση μακροχρόνια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εάν ο ένας είναι ξεκάθαρος και σωστός προς τον άλλο, τότε τα προβλήματα λύνονται γρήγορα και με ωριμότητα.
Κανένας μας δεν είναι έτοιμος για σοβαρές αποφάσεις και μελοδράματα, επιλέγουμε τι θέλουμε, μένουμε εάν μας αρέσει αυτό που μας προσφέρουν, αλλά κι εμείς με τη σειρά μας ανταποδίδουμε με τον ίδιο τρόπο. Αν στην πορεία αλλάξει η σχέση είτε προς το καλό είτε προς το κακό, το αποδεχόμαστε και προχωράμε παρακάτω, εφόσον το επιλέξαμε και συμφωνήσαμε. Τα υπόλοιπα είναι μόνο λόγια, εφόσον αν δεν μπεις στον χορό δεν μπορείς να ξέρεις αν μπορείς κι αν αντέχεις να χορέψεις.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου