Όταν μας αρέσει κάτι κι είμαστε ικανοποιημένοι μ’ αυτό πλήρως, δεν ψάχνουμε για κάτι άλλο. Ασχολούμαστε με αυτό κα είμαστε εκεί εκατό τοις εκατό. Αυτό είναι κάτι σαν μια παραδεδεγμένη αλήθεια, κάτι σαν δεδομένο μπορώ να πω. Έτσι προκύπτει κι ότι όταν έχουμε έναν άνθρωπο δίπλα μας και νιώθουμε καλά μαζί του, είναι αρκετός για να μας κάνει χαρούμενους χωρίς να έχουμε λόγο ν’ αναζητήσουμε κάποιον άλλο.
Το πρόβλημα εμφανίζεται όταν όλα αυτά αρχίζουν να φθίνουν. Όταν πια αυτά δεν είναι αρκετά για να μας καλύψουν και εμείς δε νιώθουμε τόσο πλήρεις. Όταν δημιουργούνται οι αμφιβολίες κι οι δεύτερες σκέψεις. Τότε, είναι που δημιουργείται ο χώρος για να «τρυπώσουν» κι άλλα πράγματα, άλλα άτομα κι άλλα συναισθήματα.
Ας πούμε λοιπόν ότι βρίσκεσαι ανάμεσα σε δύο άτομα και πρέπει να διαλέξεις κάποιο από αυτά. Καταρχάς, σίγουρα το ένα προηγείται του άλλου, κάποιο γνώρισες πρώτο και κάποιο δεύτερο. Στην περίπτωση που είναι και τα δυο άτομα κάποια που απλά φλερτάρεις, σημαίνει ότι για να ξεκινήσεις να φλερτάρεις με το δεύτερο χρονικά, το πρώτο δε σε κράτησε όσο χρειαζόταν, δε στάθηκε δηλαδή ικανό να σε σταματήσει από το να φλερτάρεις και με κάποιο άλλο ή τέλος πάντων δε σου έκανε το απόλυτο κλικ για να κοιτάξεις περαιτέρω.
Στην περίπτωση όμως που μιλάμε για ένα πρώην πρόσωπο της ζωής σου κι ένα καινούριο τότε τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη πιο πολύ. Πρέπει να λάβεις υπόψιν σου ότι το πρώην πρόσωπο έγινε πρώην για κάποιους λόγους κι ότι το νέο πρόσωπο, με τη σειρά του, βρήκε ένα κενό στο οποίο χώρεσε και μπήκε. Και δεν μπήκε μόνο του για την ακρίβεια αλλά το βοήθησες εσύ να μπει. Του άνοιξες την πόρτα ακόμη κι ασυναίσθητα και πέρασε.
Έστω όμως ότι σε όλο αυτό το σκηνικό και στα ήδη δύο υπάρχοντα πρόσωπα, προστίθεται ένα τρίτο. Κι εκεί που έχεις ένα δίλημμα με δυο επιλογές, έρχεται μια τρίτη και σε αναστατώνει. Σου αλλάζει τα δεδομένα και δεν είσαι πια σίγουρος για τίποτα. Τώρα πια τα σκέφτεσαι όλα και δεν ξέρεις τι να αποφασίσεις. Μπερδεύτηκε ακόμη περισσότερο και το κεφάλι σου κι η κατάσταση. Ποιο πρόσωπο να διαλέξεις από τα τρία;
Ε λοιπόν, αν είσαι ανάμεσα σε τρία άτομα, διάλεξε το τρίτο. Γιατί αυτό ακριβώς τ’ άτομο βρήκε, μέσα σ’ όλο αυτό το μπέρδεμα που ήδη βρισκόσουν, τον τρόπο να εισβάλλει στο σκηνικό και να το ανατρέψει. Να διεκδικήσει μια θέση και να ανταγωνιστεί τους υπόλοιπους.
Τρύπωσε σαν ζιζάνιο και βρήκε χώρο να σταθεί εκεί σαν άλλη επιλογή που δεν είχες στο μυαλό σου. Είχε αυτό το «κάτι» που άλλαξε τα ως τότε δεδομένα κι απέσπασε την προσοχή σου. Κι όλα αυτά συνέβησαν γιατί όπως φαίνεται το καράβι έμπαζε νερά. Κι αν το καράβι πάει για βύθισμα, δεν έχεις άλλη επιλογή παρά να τρέξεις να σωθείς και να ψάξεις το μέσο για τη σωτηρία σου, ένα σωσίβιο. Αυτό το τρίτο άτομο εδώ είναι το σωσίβιό σου, που θα σε βοηθήσει να βγεις στην επιφάνεια και ν’ αναπνεύσεις.
Αυτό το τρίτο άτομο θα ‘ναι καθαρό από κατάλοιπα του παρελθόντος, σημάδια φθοράς και φρέσκο, έτοιμο να σου δώσει απλόχερα ένα αποδεσμευμένο κι ανεξάρτητο από τα παλιά παρόν. Θα σε απεγκλωβίσει από το δίλημμα για τα άλλα δυο, αφού μπαίνοντας στο σκηνικό θα τους έχει αφήσει πίσω.
Άλλωστε για να μην κατέληξες σε κάποιο απ’ αυτά μάλλον κάτι δε σου πήγαινε καλά. Μάλλον χρειαζόσουν και περίμενες το πρόσωπο που θα έρθει και θα σου διώξει τα διλήμματα και τις αμφιβολίες σου μονομιάς.
Πώς να επιλέξεις εξάλλου κάποιο από τ’ άλλα δυο άτομα, όταν δε στάθηκαν ικανά να σε κρατήσουν στο, μεταξύ αυτών, δίλημμα; Όταν για κάποιο λόγο έγιναν, ίσως, κάποια στιγμή παρελθόν; Και γιατί δηλαδή να μη δώσεις την ευκαιρία σε αυτό το τρίτο πια πρόσωπο που τόσο αποφασιστικά τρύπωσε στη ζωή σου; Στο χώρο, που στο κάτω-κάτω, άφησαν οι άλλοι να εισχωρήσει.
Τίποτα δε συμβαίνει από μόνο του κι αν δεν το αφήσεις κυρίως εσύ να συμβεί. Επομένως το τρίτο άτομο συνέβη επειδή το θέλησες. Αν άξιζαν τ’ άλλα δυο κι ό,τι είχες μαζί τους, άλλωστε, δε θα είχε λόγο ούτε χώρο να τρυπώσει το τρίτο. Από τη στιγμή που τρύπωσε σημαίνει ότι, στην τελική, τα υπόλοιπα δεν ήταν αρκετά για σένα ούτε και τόσο σημαντικά.
Κι έτσι καταλήγουν όλα τόσο φυσικά κι αβίαστα εκεί απ’ όπου άρχισαν. Αν είσαι καλά, νιώθεις πλήρης κι ικανοποιημένος δεν ψάχνεις για κάτι άλλο και δεν αφήνεις και περιθώρια για κάτι άλλο. Δε νομίζεις;
Γι’ αυτό το τρίτο, αδέρφια, το τρίτο!
Επιμέλεια Κειμένου Σταυρούλας Βιτετζάκη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Σταυρούλα Βιτετζάκη
