Δώρο. Μια λέξη, ένα αντικείμενο, μια κίνηση που το άκουσμά του και μόνο προσφέρει χαρά. Από μικρά ήταν το καλύτερο μας να παίρνουμε δώρα, περιμέναμε πώς και πώς να έρθει η γιορτή μας, τα γενέθλια μας, τα Χριστούγεννα, το Πάσχα κι όλα αυτά, για να έχουμε την δικαιολογία να δεχτούμε κάποιο δώρο. Και μεγαλώσαμε, αλλά η αδυναμία μας στα δώρα δεν έπαψε.
Πώς να πάψει όμως; Και μόνο η αίσθηση που σε διακατέχει όταν έχεις ένα δώρο μπροστά σου και δεν ξέρεις τι κρύβεται κάτω από το περιτύλιγμα είναι εθιστική. Να έχεις αυτά τα συναισθήματα να σου γεμίζουν το στήθος. Τον ενθουσιασμό μπλεγμένο με την αγωνία, την προσμονή μπλεγμένη με την ανυπομονησία.
Και ύστερα αυτό το μικρό τελετουργικό. Τα προγνωστικά για την επιλογή του δώρου, το ξετύλιγμα με προσοχή για να μη χαλάσει το περιτύλιγμα ή με μανία γιατί δεν αντέχεις την αναμονή, οι άπειρες ιδέες που περνάνε από το κεφάλι σου την ώρα που πας να τ’ ανοίξεις για το τί θ’ αντικρίσεις και τέλος η επαφή σου με το νέο σου απόκτημα.
Μόνο και μόνο γι’ αυτή τη διαδικασία θα ήθελες ν’ ανοίγεις ένα δώρο κάθε μέρα. Να’ χεις από μια μικρή έκπληξη και να ζεις τούτη τη λαχτάρα που σε κυριεύει εκείνη τη στιγμή ξανά και ξανά και αυτή τη χαρά της ανακάλυψης.
Αυτή τη χαρά που νιώθεις και στα ταξίδια, με ακόμη πιο διασκεδαστικό τρόπο φυσικά, αφού έχεις μπροστά σου να εξερευνήσεις μιαν άγνωστη σε σένα γη, έναν άγνωστο τόπο.
Θα ξεκινήσεις, κάνοντας μια λίστα με τ’ αξιοθέατα και τα σημεία της πόλης που πρέπει να επισκεφθείς οπωσδήποτε και στη συνέχεια θα τα πάρεις σβάρνα. Αυτός είναι ο στόχος άλλωστε. Να μην αφήσεις γωνιά ανεξερεύνητη, δρόμο απερπάτητο, μυρωδιά που να μη μυρίσεις, γεύση που να μη δοκιμάσεις, ήχο που να μην αφουγκραστείς.
Όλα καινούρια, όλα πρωτόγνωρα να περιμένουν από σένα να τ’ ανακαλύψεις και να’ ναι όλη η χαρά δική σου καθώς θα γνωρίζεις το ξένο μέρος, την άγνωστη κουλτούρα που το συνοδεύει και θα επικοινωνείς με τους αλλόγλωσσους ντόπιους. Όλα εκεί για να τα παρατηρήσεις, να τ’ αποτυπώσεις στη μνήμη σου πρώτα και ύστερα στη φωτογραφική σου μηχανή για να μην χαθούν στη λήθη.
Καθετί νέο που αντιμετωπίζεις σου χαρίζει χαρά. Κάθε ανακάλυψη είναι σημαντική και καθεμιά έχει την δική της ομορφιά και ιδιαιτερότητα. Απ’ όλες τις ανακαλύψεις όμως, αυτή ενός ανθρώπου, θαρρώ, είναι η πιο ιδιαίτερη. Η πιο υπέροχη. Η πιο μοναδική.
Στην αρχή έχεις τα βασικά. Μια εικόνα απλά, μια ιδέα, μια εντύπωση. Δε μένεις εκεί όμως και πολύ καλά κάνεις. Ξεκινάς δειλά-δειλά να μάθεις περισσότερα και όσο περνάει ο καιρός καταλαβαίνεις όλο και πιο πολύ την προσωπικότητα του άλλου. Ξεδιπλώνονται ολοένα και περισσότερα στοιχεία του χαρακτήρα του, εκείνα τα χαρακτηριστικά που τον καθορίζουν μαζί με τα προτερήματά του και αργότερα εμφανίζονται οι αδυναμίες του και οι παραξενιές του.
Κι όσο μαθαίνεις μερικά, θέλεις να βρίσκεις περισσότερα. Σαν τον λαίμαργο κι εσύ, από τη στιγμή που ξεκίνησες να γνωρίζεις τον άλλο, δε χορταίνεις. Στην πορεία θ’ αγαπήσεις πολλά πράγματα, ίσως στη σπάσουν μερικά άλλα, όλα είναι στο πρόγραμμα και όλα έχουν το λόγο τους.
Όταν είσαι ερωτευμένος δε, η φάση που ξεκινάς ν’ ανακαλύπτεις τον σύντροφό σου και να μαθαίνεις μεταξύ άλλων και τα κουμπιά του είναι, νομίζω, η πιο απολαυστική.
Μοιάζει σαν ταξίδι κι αυτό, η ανακάλυψη ενός ανθρώπου, φίλου ή συντρόφου, μόνο που αυτό φαίνεται ατελείωτο και μακράν πολυπλοκότερο μιας και δεν έχει να κάνει με τόπο σταθερό αλλά με την αβυσσαλέα ανθρώπινη φύση. Τουτέστιν ταξίδι μακρύ και δαιδαλώδες, για όποιον σαλπάρει.
Δε παύει όμως ν’ αποτελεί μια πρόκληση, η οποία σ’ εξιτάρει, όπως και το γεγονός ότι έχεις μπροστά σου ν’ ανακαλύψεις μια ολόκληρη προσωπικότητα και ν’ αντιμετωπίσεις κάτι εξ’ ολοκλήρου άγνωστο. Κάθε φορά που έχεις άλλωστε κάτι νέο ν’ αντιμετωπίσεις είναι διαφορετική.
Δεν είναι απίστευτη η αίσθηση αυτής της αναζήτησης όμως; Δε σ’ αναζωογονεί;
Γι’ αυτή την αίσθηση, αξίζει να τολμάς να γευτείς το καινούριο και να μη διστάζεις να προσεγγίζεις το άγνωστο. Σου επιφυλάσσει εκπλήξεις και μην ξεχνάς ότι κάπου εκεί βρίσκεται αυτή η απίστευτη χαρά της ανακάλυψης που σ’ επιβραβεύει, πάνω απ’ όλα.
Από το δωράκι που θ’ ανοίξεις και δεν ξέρεις τι περιέχει μέσα ως μια χώρα που θα ταξιδέψεις και ένα νέο άνθρωπο.
Επιμέλεια Κειμένου Σταυρούλας Βιτετζάκη: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Σταυρούλα Βιτετζάκη
