Η δύναμη της αυθυποβολής

«Θα πετύχω, θα πετύχω, θα πετύχω» συνεχίζεις να επαναλαμβάνεις στον εαυτό σου και τελικά πετυχαίνεις. Το λες καταρχάς για να το πιστέψεις κι ύστερα για να το κάνεις πράξη. Πείθοντας λοιπόν τον εαυτό σου, έχεις καταφέρει το δυσκολότερο κομμάτι, τα υπόλοιπα από εκεί έρχονται μόνα τους.

«Θα πέσω, θα πέσω, θα πέσω» λες απ’ την άλλη και πέφτεις τελικά. Στην ευθεία. Με τον ίδιο τρόπο που μπορείς να ωθήσεις τον εαυτό σου, με εκείνο μπορείς και να τον κλοτσήσεις.

Συνεπώς είναι τι θα διαλέξεις να πεις στον εαυτό σου. Η ιδέα που θα υποβάλλεις είναι κι αυτή που διαλέγεις να σε καθοδηγήσει και στη συνέχεια να σ’ επηρεάσει, προκαλώντας θετικό ή κι αρνητικό αντίκτυπο.

Τέτοια είναι η δύναμη που έχεις να επηρεάζεις τον εαυτό σου, που αν το γνωρίζεις μπορείς να την εκμεταλλευτείς κατάλληλα για να πετύχεις όσα θελήσεις. Να τη μετατρέψεις σε μέσο που θα σε βοηθήσει να πραγματοποιήσεις όνειρα, αλλά και να καταπολεμήσεις αδυναμίες και φόβους. Να δουλέψεις με σένα, για σένα. Αρκεί να βρεις το κουμπάκι και να την ελέγχεις μόνο για σ’ ευεργετεί και να λειτουργεί προς όφελός σου κι όχι εναντίον σου.

Γιατί η ίδια μπορεί να σ’ ανεβάσει τη μία στιγμή και να σε ρίξει την επόμενη. Λειτουργεί σε ανύποπτο χρόνο και χτυπά εκεί που δεν το περιμένεις και δεν είσαι προετοιμασμένος και το μόνο σίγουρο όπλο για να την αντιμετωπίσεις είναι η θετική σκέψη, αν θες να τη δαμάσεις και να μην καταλήξεις έρμαιο στο πέρασμά της.

Συνειδητά ή ασυνείδητα το φαινόμενο της υποβολής είναι γεγονός, τ’ οποίο το αντιλαμβάνεσαι συχνά κι έχει τρομερή δύναμη. Δύναμη που μπορεί να μικραίνει τα μεγάλα, αλλά και να γιγαντώνει τα μικροσκοπικά, αντίστροφα. Πηγάζει και συνάμα τρέφεται απ’ τα συναισθήματα και τις ανησυχίες μας, τους φόβους και τα άγχη μας.

Πολλές φορές φοβούμενοι για κάτι, το παθαίνουμε. Φοβόμαστε για παράδειγμα ότι θ’ αρρωστήσουμε, βρίσκουμε παντού γύρω μας λόγους για να το πάθουμε και τελικά το παθαίνουμε. Η ιδέα και μόνο της αρρώστιας, μας κάνει ευάλωτους και τρωτούς σ’ αυτή.

Μπορεί να λειτουργήσει μ’ αυτό τον τρόπο καταστροφικά ή και θεραπευτικά, στην προσπάθειά μας ν΄ αντιστρέψουμε την ψυχολογία μας και τ’ όποια αρνητικά αισθήματα που μπορεί να μας καταβάλλουν.

Ολόκληρες έρευνες όπως και πειράματα έχουν αφιερωθεί σ’ αυτό τα φαινόμενο και τα περιστατικά γύρω από αυτό, επιβεβαιώνοντας όλα τη δύναμή του και καθιστώντας την αδιαμφισβήτητη.

Δεν είναι ανάγκη όμως να το κοιτάξουμε επιστημονικά,  εμείς άλλωστε δεν είμαστε και στην αρμόδια θέση. Φτάνει να κοιτάξουμε κοντά μας, γύρω μας κι όχι μακριά. Ξεκινώντας απ’ τους εαυτούς μας λοιπόν, όλοι μπορεί να έχουμε να φέρουμε κάποιο παράδειγμα όπου μπορεί να μας έχει κυριεύσει μια ιδέα, η οποία τυγχάνει και να ασκεί έντονη επίδραση πάνω μας, εμπειρικά μιλώντας. Και τότε έχουμε νιώσει τη δύναμη που μπορεί να κατέχει.

Κι όλα αυτά, συνειδητοποιώντας κάθε φορά τούτο: ότι όλα ξεκινάνε, κινούνται και σταματάνε στη δύναμη της θέλησης.