Βιολογική ανάγκη ή εθισμός το σεξ;

Ως ανάγκη ορίζεται το δυσάρεστο συναίσθημα της έλλειψης που προκαλείται σε έναν άνθρωπο. Οι ανάγκες, λοιπόν, που η μη πραγμάτωσή τους προκαλεί προβλήματα στη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού, κι η εκπλήρωσή τους είναι στοιχείο απαραίτητο κι υποχρεωτικό, είναι οι βιολογικές ανάγκες. Ισχυρές όσο τίποτα άλλα όχι ό,τι πιο ισχυρό.

Εθισμός. Ίσως μια ψεύδη βιολογική ανάγκη που εμείς δημιουργούμε στον εαυτό μας. Τι είναι, όμως, πιο ισχυρό; Πόσα άτομα πέθαναν στην αναζήτηση της δόσης τους; Είτε αυτή η δόση είναι κάποιο ναρκωτικό κι αποφασίζουν να στερηθούν βασικές ανάγκες, όπως την τροφή. Είτε απλά κάποιος άνθρωπος, κάποια μυρωδιά, ένα άγγιγμα. Που ξαφνικά, όσο ρομαντικά πέθανε ο Ρωμαίος κι η Ιουλιέτα, αποφασίζεις να μη ζεις επειδή δεν έχεις αυτήν την ανάγκη -ή μάλλον τον εθισμό. Αρά ο εθισμός ίσως κερδίζει στην ισχύ την ανάγκη.

Το σεξ. Η απόλυτη ένωση δυο σωμάτων. Κατά κανόνα αποτελεί βιολογική ανάγκη. Απαραίτητη για τη γονιμοποίηση. Τόσο η αντρική όσο και η γυναικεία εκσπερμάτωση προκαλεί αίσθημα χαλάρωσης κι ηρεμίας για το σώμα. Σε αυτήν την περίπτωση το σεξ είναι μια απλή βιολογική ανάγκη. Απαραίτητη μεν. Άλλα όχι κάτι ιδιαίτερο. Άπλα η υπακοή στη φύση μας και στις ανάγκες που ανέρχονται με αυτήν. Ευλογία για όσους κατάφεραν να την διατηρήσουν άπλα ως μια βιολογική ανάγκη.

Επειδή το σεξ γίνεται εθισμός! Κι όχι μόνο το σωματικό σεξ, που καλύπτει κάποια βιολογική ανάγκη, αλλά και το εγκεφαλικό. Το σεξ, δηλαδή, που γίνεται ψίθυρος στο αφτί του άλλου όσο αφήνεσαι με κάθε κύτταρό σου. Το σεξ, δηλαδή, που θα χαθείς με το άρωμα εκείνου του άλλου. Το σεξ, δηλαδή, που θα κλείσεις τα μάτια σου, και θα φανταστείς τον άλλον όσο τον έχεις μπροστά σου. Θα τον φανταστείς σε διάφορα μέρη. Διαφορετικές ηλικίες. Θα τον φανταστείς απόλυτα και μακροπρόθεσμα δικό σου. Κι όχι, τότε δεν εθίζεσαι απλά στο σεξ. Δεν υπάρχει γενικός εθισμός στο σεξ. Εθίζεσαι στο σεξ με κάποιον.

Κι επειδή, δυστυχώς ή ευτυχώς, η ζωή τα φέρνει έτσι, θα εκπληρώσεις αυτή τη βιολογική σου ανάγκη. Θα νιώσεις κι άλλα σώματα. Θα σε αγγίξουν κι άλλα χέρια. Κι ίσως, μην είμαστε ψεύτες, να το απολαύσεις. Άλλα θα το απολαύσεις, όπως απολαμβάνεις κάθε άλλη βιολογική σου ανάγκη. Θα δώσεις το αίσθημα της ευχαρίστησης που προσφέρει στο σώμα σου, και κάπου εκεί θα τελειώσει. Όπως τελείωσε και κάτι μέσα σου.

Γιατί ο εθισμός, είπαμε, είναι ισχυρότερος. Και δεν πεθαίνει. Κι άπαξ και τον νιώσεις, γυρισμό δεν έχει. Ειδικά όταν πρόκειται για ένα συγκεκριμένο ανθρώπινο σώμα. Και το ότι πρόδωσες τον εθισμό σου δε σε κάνει να τον ξεχνάς. Δεν τον σβήνει καν απ’ το μυαλό σου. Αντιθέτως. Τον κάνει πιο δυνατό. Πιο ισχυρό. Επειδή όταν δοκιμάζεις μια εθιστική ουσία δεν μπορείς να συμβιβαστείς με κάτι άλλο. Κι αναζητάς αυτή σε κάθε άλλο άγγιγμα.

Και ψάχνεις απαντήσεις παντού. Ψάχνεις μάλλον την απαλλαγή παντού. Προσπαθείς να εκπληρώσεις το κομμάτι της βιολογικής ανάγκης και να ξεχάσεις τον εθισμό σου. Μακάρι να τα καταφέρεις. Άλλα νομίζω πως οι πιθανότητες τείνουν στο μηδέν. Όταν νιώθεις τον άλλον, σχεδόν αναλύεις τη χημική του σύσταση. Νιώθεις πως μυρίζεις την ευτυχία κάθε φόρα που χώνεις το κεφάλι σου στον λαιμό του. Το άγγιγμά του καθώς γίνεστε ένα. Το γέλιο σου, όσο σε κοιτάει βαθιά στα μάτια σου. Είναι το εθιστικό σεξ, που θέλεις να κάνεις μια ζωή.

Μακάρι να καταλάβεις αυτόν τον εθισμό σου νωρίς. Μακάρι να μην τον υποτιμήσεις στην αναζήτηση μιας βιολογικής ανάγκης. Ή μήπως όχι; Ίσως η εκπλήρωση κάποιας βιολογικής ανάγκης σε κάνει να καταλάβεις αυτόν τον εθισμό. Και πότε, τέλος πάντων, είναι αργά; Μια εθιστική ουσία δεν πεθαίνει ποτέ.

Κι έτσι, κρίνεσαι να επιλέξεις. Βιολογική ανάγκη ή εθισμός το σεξ; Στο χέρι του καθενός. Ένας καρπός που σίγουρα πρέπει να απολαμβάνεις στη ζωή σου. Ο τρόπος δικός σου. Στη μία περίπτωση νιώθεις την απολυτή κορύφωση του σώματος, στην άλλη αυτή της ψυχής. Και τα δυο εξίσου απολαυστικά. Σκέψου καλά πριν διαλέξεις. Εγώ επιλέγω την πιο γλυκιά μας καταδίκη, μωρό μου.