Οι περισσότεροι, για να μην πω όλοι, μάθαμε να κρύβουμε καλά αυτό που είμαστε γιατί κάποτε συναντήσαμε ανθρώπους που με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και το γενικότερο φέρσιμό τους μας εξαπάτησαν για να πετύχουν το σκοπό τους: να μας κάνουν να σερνόμαστε από πίσω τους. Να μας κάνουν ό,τι θέλουν κι εν τέλει να μας αφήσουν στον άσσο.
Πλέον στεκόμαστε καχύποπτοι κι επιφυλακτικοί απέναντι σε όλους, αλλά κυρίως στον επόμενο άνθρωπο που θα θελήσει να μπει στη ζωή μας. Πιστεύουμε πως με τα λόγια του θα θελήσει να μας παρασύρει, να μας πείσει για τον έρωτά του, να μας κάνει να τον ερωτευτούμε και μετά να μας ψήσει το ψάρι στα χείλη. Κι όσο περισσότερο βλέπουμε τον άλλον να μας ξεγυμνώνει την ψυχή του, τόσο πιο πολύ ορθώνουμε τα τείχη μας και πιέζουμε καλύτερα τη μάσκα πάνω μας.
Μάθαμε να μην εκφραζόμαστε κι όταν βρεθεί ο άνθρωπος που θα μας εκφράσει ανοιχτά τα αισθήματά του, νομίζουμε καχύποπτα ότι το κάνει για να μας παραμυθιάσει.
Αλλά δεν είναι όλοι σαν κι εμάς. Υπάρχουν κι αυτοί που σκάνε αν δε μιλήσουν, χωρίς καμιά υπερπροσπάθεια να σε εντυπωσιάσουν ή να σε πιάσουν στα δίχτυα τους.
Υπάρχουν κι αυτοί που δεν τους αρέσει το κρυφτό. Μη βιαστείς να συμπεράνεις ότι δεν έχουν φάει κι εκείνοι τα μούτρα τους, ίσως τα έφαγαν περισσότερες φορές από σένα.
Στην πραγματικότητα, ακριβώς επειδή γνωρίζουν από πόνο έχουν αποφασίσει να μην γίνουν ποτέ η αιτία να υποφέρει κανείς άλλος εξαιτίας τους. Διαθέτουν όμως ένα χάρισμα: δε φοβούνται μήπως ξαναπληγωθούν. Γι’ αυτό αντί να πατάνε επί ψυχών, έχουν αποφασίσει να πατάνε κάτω τον εγωισμό τους και να εκτίθενται.
Μιλάνε μόνο όταν έχουν να πουν κάτι κι ό,τι λένε είναι πέρα για πέρα αληθινό. Εννοούν τα λόγια τους ένα προς ένα. Δεν αντέχουν να τη βγάζουν στη σιωπή μαζί σου. Θέλουν να ξέρεις πώς νιώθουν.
Δεν προσπαθούν να σπάσουν τις άμυνές σου όπως βλακωδώς βάζεις με το καχύποπτο μυαλό σου. Δεν προσπαθούν με τα λόγια τους να σε κάνουν να υποχρεωθείς και ν’ ανοιχτείς. Σου αφήνουν χώρο να το κάνεις στο δικό σου χρόνο και με το δικό σου τρόπο.
Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να φρικάρεις με την αφοπλιστική τους ειλικρίνεια και την παντελή έλλειψη εγωισμού που τους διακρίνει. Δεν το κάνουν για να σε τουμπάρουν και μετά να σε φέρνουν βόλτα τραβώντας σε από τη μύτη. Τα έχουν περάσει κι αυτοί και ξέρουν πόσο άσχημο είναι να τσαλαπατούν την ψυχή σου. Το κάνουν γιατί είναι μιας άλλης κοπής άνθρωποι, γνήσιοι και δοτικοί. Στην πραγματικότητα, δεν μπορούν να φερθούν διαφορετικά.
Δεν είναι εδώ για το στοίχημα της κατάκτησης για να σε έχουν μετά στο χέρι όπως συμβαίνει συνήθως. Δε σε βλέπουν σαν κτήμα τους κι ούτε θα σου βάλουν τίτλο κτήσης για να σου φερθούν μετά με όποιον τρόπο τους καπνίσει.
Είναι δίπλα σου γιατί σε θεωρούν ξεχωριστό, γιατί τους κάνεις χαρούμενους και θέλουν να σε ευχαριστήσουν που βρέθηκες στο δρόμο τους κι έχεις αυτήν την θετική επιρροή πάνω τους.
Δεν μπορούν να κρατήσουν τίποτα κρυφό, ούτε λόγια ούτε αισθήματα. Θέλουν να στο κάνουν γνωστό, να στο φωνάξουν ότι ευθύνεσαι εσύ για το χαμόγελό τους. Θέλουν να το γνωρίζεις από πρώτο χέρι δίνοντάς σου την επιβεβαίωση που γυρεύεις για να νιώσεις ακόμα καλύτερα. Λαχταρούν να μοιραστούν μαζί σου τη χαρά τους, να σου δείξουν χωρίς φόβο αυτό που τους προκαλεί η θέα σου. Δε θέλουν να σε βασανίζουν και να σε έχουν μέσα στην αμφιβολία.
Δεν ανήκουν σε αυτούς που πληγώνονται αν δεν πάρουν πίσω τα αντίστοιχα που δίνουν. Κι ας είναι πολλά αυτά που δίνουν. Δε μετράνε στη ζυγαριά αισθήματα και πόσα πήρα κι έδωσα, μόνο ό,τι αφορά αγοραπωλησίες.
Δε σου πουλάνε έρωτα μοστράροντάς τον με τέτοιο τρόπο για να σε κάνουν να τον αγοράσεις και μετά να σου ζητήσουν και τα ρέστα. Δεν παίζουν με τα αισθήματα του άλλου γιατί αναγνωρίζουν την ανεκτίμητη αξία τους.
Σου δίνονται ολόψυχα, γιατί έτσι είναι η φτιαξιά τους. Γιατί νιώθουν πρώτα εκείνοι ευτυχισμένοι που σε κάνουν ευτυχισμένο κι επιδιώκουν να σε βλέπουν μόνιμα χαμογελαστό.
Όπως δε μετράνε στο ζύγι τα αισθήματά τους, έτσι δε μετράνε και τις κουβέντες τους. Θα τους πεις υπερβολικούς όμως εκφράζονται με πάθος γιατί γουστάρουν να σου δώσουν να καταλάβεις καλά τι σημαίνεις για αυτούς. Για να μην έχεις την παραμικρή αμφιβολία. Για να το χωνέψεις μια και καλή.
Γιατί να στο κρύψουν άλλωστε; Είναι μάταιο. Ο έρωτάς τους κάνει μπαμ από χιλιόμετρα μακριά και δεύτερον έχουν μάθει να μην είναι παρτάκηδες με ό,τι ευχάριστο τους συμβαίνει. Πόσο μάλλον όταν είσαι εσύ ο δημιουργός κάθε ευχάριστου που τους συμβαίνει.
Γιατί λοιπόν, νιώθεις να απειλείσαι τόσο; Μπορεί να έφαγες τα μούτρα σου με τους προηγούμενους, αλλά όταν ο άνθρωπος αυτός σου λέει ότι θέλει μόνο το καλό σου και διακρίνεις την ίδια συνέπεια στη συμπεριφορά του, δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς. Δε ζει κανένα ψέμα στην αλήθεια του.
Ανήκει στο σπάνιο είδος που ανήκες κι εσύ, προτού μεταλλαχτείς σε κρυψίνους, μόνο που εκείνος δεν καταδέχεται να τον αντιπροσωπεύει και να τον κουμαντάρει καμιά μάσκα. Βγαίνει μπροστά με το αληθινό του πρόσωπο χωρίς να νιώθει τον παραμικρό φόβο, γιατί η αγάπη του ξεπερνάει κάθε υπερηφάνεια.
Κι αν τον απορρίψεις και τον πληγώσεις, δεν το ‘χει για το μεγαλύτερο κακό του κόσμου. Θα πονέσει, θα μαζέψει τα κομμάτια του και θ’ αποχωρήσει χωρίς να χάσει την πίστη του στην αγάπη και στον επόμενο σωστό άνθρωπο. Γιατί είναι σίγουρο πως η αγάπη κι ο επόμενος καλύτερος άνθρωπος θα τον βρουν.
Συντάκτης: Νικολέτα Παπουτσή
