Σε όλες τις περιπτώσεις, οι σχέσεις που συνάπτουμε βασίζονται σε ένα και μοναδικό πράγμα: την επιθυμία. Επιθυμία είναι αυτή η ακατανίκητη δύναμη να είσαι μέρος της ζωής του ανθρώπου που επιθυμείς. Να θες να τον μάθεις, να θες να τον ζήσεις και να τον κάνεις χαρούμενο.
Είτε μιλούμε για ερωτικές είτε για φιλικές, συγγενικές ή κοινωνικές σχέσεις ο γνώμονας είναι κοινός. Να θέλεις και να θέλει ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου να υπάρχετε ο ένας στη ζωή του άλλου και να την κάνετε όμορφη. Να διακρίνεις χωρίς προσπάθεια ότι, όπως εσύ παίρνεις την πρωτοβουλία και τον ζητάς, κάνει το ίδιο κι αυτός. Ότι σκοπός σου και σκοπός του είναι να αντλείτε χαρά από τη συνύπαρξη, φιλία ή σχέση που έχετε. Να κυριαρχεί από κοινού η επιθυμία για επαφή και εγγύτητα.
Για να συμπληρωθεί λοιπόν το παζλ της ευτυχίας χρειάζεται από την ίδια επιθυμία να διακατέχεται και το άλλο πρόσωπο. Χρειάζεται να είναι αμφίπλευρη η επιθυμία για να γίνει χαρά, γέλιο κι αγάπη. Αν είναι έστω και λίγο λιγότερη, τότε μιλάμε για ανισότητα επιθυμίας, μιλάμε ότι κάποιος από τους δυο είναι λιγότερο ποθητός, άρα ανεπιθύμητος.
Κι επειδή δεν υπάρχει λίγο ή πολύ σε αυτά, μιας κι είναι αδιανόητο να επιθυμείς κάποιον λίγο, τότε μπορούμε να πούμε ότι στην ουσία δε σε θέλει. Διότι αν δε σε θέλει όπως τον θες, αν αντέχει μακριά σου, αν δε βγάζει τον εγωισμό από τη μέση και δε σου κάνει χώρο στη ζωή του για να σε διεκδικήσει, τότε με απλά λόγια σημαίνει ότι του είσαι ανεπιθύμητος.
Μπορεί να είσαι ένας τρόπος να ξεσκάσει, μπορεί να είσαι το παιχνίδι του, ίσως να περνάει ευχάριστα την ώρα του όταν πλήττει, δεν είσαι όμως η επιλογή του. Δεν είσαι το τηλεφώνημα που πήρε και ζήτησε με τρεμάμενη φωνή να σε δει κι ούτε το γραπτό μήνυμα που λέει «σε σκέφτομαι».
Και στις υπόλοιπες σχέσεις σου αν βλέπεις ότι του άλλου δεν του ταιριάζεις ή εσένα δε σου ταιριάζει, αν για κάποιο λόγο σου είναι ή του είσαι δυσάρεστος, αν δεν έχεις τι να πεις και βαριέσαι να ανοίξεις το στόμα σου ή απλά σας χωρίζουνε έτη φωτός σε γενικότερη αντίληψη, σκέψεις και αξίες, τότε είναι καλύτερα να αποχωρήσεις.
Δεν μπορείς να κυνηγήσεις κανενός την αγάπη, την αποδοχή ή την κατανόηση αν δεν είναι σε θέση να σου τα προσφέρει από μόνος του. Μέγα προσόν να ξέρεις πού είσαι ανεπιθύμητος και να την κάνεις με ελαφρά.
Γιατί να κάνεις προσπάθεια να χωρέσεις εκεί που δε σου κάνουν χώρο; Γιατί να στριμωχτείς και να θεωρηθείς δυσάρεστος και κουραστικός κι από πάνω;
Να έχεις το θάρρος και την αξιοπρέπεια να φεύγεις από εκεί που δε σε θέλουν. Δε χρειάζεται να στο πουν για να το κάνεις. Να παραμερίσεις και να βρεις τρόπο να θάψεις αν χρειαστεί την επιθυμία σου για τον άλλον και να εξαφανιστείς. Προϋποθέτει ωριμότητα και δικαιοσύνη προς τον εαυτό σου να μπορείς να διακρίνεις ότι με το να φύγεις δίνεις στον άλλον το δώρο της ελευθερίας να επιλέξει ή να κρατήσει στη ζωή του τα πρόσωπα που τον ευχαριστούν. Σέβεσαι αυτό του το δικαίωμα.
Γιατί να πρέπει σώνει και καλά να είσαι εσύ ένα απ’ αυτά;
Την κάνεις λοιπόν με ελαφρά. Δεν είναι τυχαία αυτή η έκφραση. Με ελαφρά σημαίνει να διαχειριστείς την απόρριψη με ηρεμία και κάποια ανακούφιση. Σημαίνει πως όσο και να θες εσύ αυτό το πρόσωπο στη ζωή σου, μεγαλύτερη σημασία έχει τελικά πώς νιώθει εκείνος. Αν εκείνος, καταπιέζεται, κουράζεται και του γίνεσαι ενοχλητικός, το να φύγεις με μούτρα και με βαριά καρδιά το κάνει ακόμα χειρότερο. Δείχνει κακομαθημένη και χειριστική συμπεριφορά. Αυτό είναι κάτι που αφορά εσένα. Δε χρειάζεται ο άλλος να νιώσει και τύψεις από πάνω που δεν του κάνεις. Δεν του κάνεις, όπως εσένα δε σου κάνουν άλλοι. Έτσι είναι η ζωή, αποδέξου το και προχώρα να βρεις αυτόν που θα σε θέλει όπως τον θες.
Δύσκολο πράγμα, θα μου πεις, η ύπαρξη αμοιβαίας επιθυμίας, αλλά έτσι είναι όλα τα ωραία πράγματα: δυσεύρετα και σπάνια. Θέλουν κόπο να τα βρεις κι άλλο τόσο να τα κρατήσεις. Γι’ αυτό είναι και τόσο αξιόλογα.
Μα θα σκεφτείς επίσης πως αν ο άλλος δε μάθει πόσο πολύ τον θες στη ζωή σου θα σε θεωρήσει λιποτάκτη ή θα πιστέψει τελικά ότι δεν τον θες και τόσο. Όχι, να του δείξεις, να εκτεθείς, να μιλήσεις για όσα νιώθεις χωρίς ίχνος εγωισμού. Να βρεις τα λόγια εκείνα τα απλά και τα αληθινά που θα του δείξουν αυτά που νιώθεις κι όχι τα λόγια τα φορτισμένα και τα μεγάλα έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού σου να τον καταφέρεις ή να βιάσεις αισθήματα που δεν είναι σε θέση να νιώσει.
Η επιθυμία του για σένα δεν είναι στο χέρι σου, μόνο στο δικό του. Έχουμε αυτόν που μας θέλει και μας παραδίνεται κι όχι αυτόν που κοιτάμε να φέρουμε τον κόσμο ανάποδα για να τον κατακτήσουμε. Γιατί ακόμα κι αν το πετύχουμε θα έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε το στοίχημα κι όχι τον άνθρωπο.
Επιμέλεια Κειμένου Νικολέτας Παπουτσή: Κατερίνα Κεχαγιά
Συντάκτης: Νικολέτα Παπουτσή
