Αν ρωτήσεις τους περισσότερους να σου πουν τι ταιριάζει πολύ του έρωτα θα σου απαντήσουν τα γνωστά κλισεδιάρικα πραγματάκια: αμίλητα βλέμματα, σφιχτές αγκαλιές, βόλτες να τις πηγαίνετε χεράκι-χεράκι χαζεύοντας ίσως κάποιο ηλιοβασίλεμα, μια σοκολάτα μοιρασμένη στα δύο κι άλλες τέτοιες χαριτωμενιές. Του πάνε αυτά του έρωτα, ψοφάει για ρομάντζο, γλύκα και πάθος στο κάθετί.
Έρωτας χωρίς μουσική, επίσης δε γίνεται. Θες να εκφράσεις με τραγούδια τα συναισθήματά σου, να κάνεις αυτήν την ψυχή να συνειδητοποιήσει πόσο την ποθείς και να φτιάξεις την ατμόσφαιρα έτσι ώστε ό,τι κάνετε να συνοδεύεται απ’ τη δική σας playlist.
Και παρότι τα παραπάνω ταιριάζουν γάντι σε όλους τους έρωτες γενικά και πάνω-κάτω να κάνεις κι εσύ τα ίδια όταν ερωτευτείς, φρόντισε τουλάχιστον να μην ξεχάσεις να διαφοροποιηθείς σε σχέση με τους υπόλοιπους. Κάθε έρωτας είναι ξεχωριστός, έχει τη δική του μοναδική ιστορία, τους δικούς του ασύλληπτους από τους τρίτους κώδικες επικοινωνίας, τα δικά του στέκια και το δικό του αγαπημένο τραγούδι.
Είναι λοιπόν και κάποιοι που κάθε φορά που ερωτεύονται, δείχνουν να ερωτεύονται με οδηγό τσέπης τον οποίο ακολουθούν απαρέγκλιτα από τις ατάκες που θα πετάξουν μέχρι και τα τραγούδια που θα αφιερώσουν. Σαν να έχουν έτοιμη τη συνταγή ένα πράγμα, σαν να έχουν προβάρει με επιμέλεια τις κινήσεις τους και κάνουν τα ίδια σε κάθε τους ξεκίνημα με κάθε νέο άνθρωπο. Τα ίδια λόγια, τα ίδια μέρη για ραντεβού και το ίδιο αγαπημένο τραγούδι.
Και για να μιλήσουμε για τα τραγούδια, πώς είναι δυνατόν το ίδιο τραγούδι με τους συγκεκριμένους στίχους να ταιριάζει σε παραπάνω από ένα άτομο; Αφού οι συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες γνωριστήκατε είναι διαφορετικές, τα άτομα διαφορετικά, τι είναι δηλαδή το τραγούδι που έχεις βρει κι αφιερώνεις παντού κόκα-κόλα που πάει με όλα;
Κι άντε πες ότι μπορεί να έχεις βρει ένα-δυο «εξυπηρετικά» ερωτικά τραγουδάκια που ταιριάζουν σε περισσότερες από μια περιπτώσεις, αυτά με τις γενικούρες μέσα που όπου κι αν τα αφιερώσεις μέσα θα πέσεις, αυτό σημαίνει ότι είναι κι ωραίο να το κάνεις; Δηλαδή, πας να μου πεις ότι απ’ τα τόσα τραγούδια που έχουν γραφτεί δεν μπορείς να βρεις ένα που θα γίνει το δικό σας μοναδικό κι αγαπημένο τραγούδι;
Είναι σημαντικό να το βρεις γιατί θα’ ναι αυτό που θ’ ακούτε και θα σας ξυπνούν μνήμες απ’ τον πρώτο καιρό, που όχι μόνο θα σας θυμίζει μετά από λίγο την ιστορία σας αλλά θα’ ναι κι αυτό πάνω στο οποίο θα βασίζεται η ιστορία σας, φυσικά μαζί με όλα τα υπόλοιπα. Κι επειδή όπως τα γραπτά, έτσι και τα τραγούδια μένουν, πώς θα σου φαινόταν το δικό σας αγαπημένο τραγούδι να’ ναι και το αγαπημένο των πρώην σχέσεων σας; Καλή φάση.
Είναι σαν να ξαναπαντρεύεσαι και να χορεύεις το ίδιο τραγούδι με την πρώτη φορά. Έτσι είναι. Κι η επιλογή του τραγουδιού δεν είναι αυτή καθαυτή που έχει τόση σημασία, όση έχει η νοοτροπία πίσω από κάτι τέτοιες κινησούλες.
Είναι αστείο και κάπως άσχημο εδώ που τα λέμε να εξισώνεις τους έρωτες της ζωής σου, να μη φτιάχνεις ξεχωριστές στιγμές και να μην αφήνεις μοναδικές αναμνήσεις. Δεν ενεργείς έτσι όταν ερωτεύεσαι.
Θες καθετί που σε συνδέει με τον άλλον να ταιριάζει μόνο σε σας, να δείξεις, και κυρίως να νιώσεις, πως όσα κάνεις με το καινούριο σου αμόρε δεν έχουν σχέση με τους υπόλοιπους.
Τελικά του έρωτα μπορεί να του πάνε όλα αυτά τα ρομαντικά που αναφέρθηκαν στην αρχή μα περισσότερο απ’ όλα του πάει η αποκλειστικότητα κι η μοναδικότητα. Η αίσθηση ότι βρήκες επιτέλους τον άνθρωπο εκείνον που μαζί του νιώθεις πρωτόγνωρα και ζεις μ’ αυτόν όσα δεν έζησες ποτέ με κανέναν απ’ τους υπόλοιπους. Κι αυτό το συναίσθημα χρειάζεται ακόμη και τη μουσική επιβράβευσή του.
Επιμέλεια Κειμένου Νικολέτας Παπουτσή: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Νικολέτα Παπουτσή
