Γνωρίζεις λοιπόν το πρόσωπο. Στην αρχή δεν πολυψήνεσαι, εγκεφαλικά απέχετε και κάποια έτη φωτός, άλλα ενδιαφέροντα, διαφορετικές ανησυχίες, εντελώς αντίθετος ο τρόπος αντίληψης. Παρ’ όλα αυτά, λες ας το πάρει το ποτάμι και δίνεις μια ευκαιρία για ένα ποτό. Και σου πέφτει το σαγόνι. Από το πουθενά.
«Καλέ, είναι αυτός ο άνθρωπος που όταν του μιλάω τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας κοντεύω να αποκοιμηθώ όρθια; Μα να είναι ο ίδιος; Καλέ, μην είναι άλλος; Μην είναι ευεργέτης μου μεγάλος;» πιάνεις τον εαυτό σου να σε ρωτάει τη στιγμή που σε καρφώνει με δυο τεράστια μάτια και σε πιάνει να χορέψετε.
Χιούμορ; Απίστευτο. Κέφι; Τρελό. Τρόποι; Πιο ευγενικοί πεθαίνεις. Έλξη; Πρωτόγονη. Και περνάς υπέροχα τις νύχτες. Κι όποτε το κανονίζει η παρέα και τύχει να παραστεί λες «ναι» με χίλια γιατί ξέρεις ότι θα βγεις και θα πονέσει η κοιλιά σου από τα γέλια, θα διασκεδάσετε, θα πειραχτείτε, θα τα πιείτε και θα χορέψετε μέχρι τελικής πτώσεως.
Αλλά αυτό συμβαίνει μόνο τις βραδιές γιατί την άλλη μέρα το πρωί, όλα αλλάζουν. Θα σου τη δίνει ο τρόπος που σκέφτεται, που φέρεται, που σε πλησιάζει, με αποτέλεσμα να ψάχνεις τρύπα να κρυφτείς.
Τα’ χεις παίξει κι εσύ με αυτή τη συμπεριφορά γιατί μπορεί μεν να κάνετε σούπερ παρέα όταν βγαίνετε αλλά μέχρι εκεί. Δεν είναι για άλλα και το βλέπεις. Μαζί μιλάτε και χώρια συνεννοείστε. Δεν είναι, ρε παιδί μου, το άτομο που σε καλύπτει εγκεφαλικά και γενικώς. Περνάτε όμορφα τα βράδια σας, κάνετε το κέφι σας αλλά τίποτα παραπάνω. Είναι άτομο ειδικής περιστάσεως και συγκεκριμένου ωραρίου, μετά τη 1 τα μεσάνυχτα κατά προτίμηση. Πριν τα μεσάνυχτα, κινδυνεύεις με εγκεφαλικά εγκαύματα τρίτου βαθμού ή με το απόλυτο ξενέρωμα.
Γι’ αυτό εδώ που τα λέμε, ξεχώρισέ τα κι εσύ. Το ότι περνάτε καλά μαζί το βράδυ δε σημαίνει ότι θα περνάτε και το πρωί. Άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Το βλέπεις ότι δεν το έχει όλο το πακέτο, αναγνώρισέ το κι απόφυγε τα πολλά πάρε-δώσε υπό το φως του ήλιου. Δεν είναι εγωιστικό που δε θες να έχετε πολλά πολλά στη διάρκεια της ημέρας, είναι ένας τρόπος να προστατευτείς από το κάψιμο εγκεφαλικών κυττάρων, την παρουσία των οποίων δε χρειάζεσαι κατά τα νυχτοπερπατήματά σας.
Τη νύχτα θες αλκοόλ να ρέει άφθονα, θες ζεστά κορμιά να κολλάνε στο δικό σου, χορό και τρανταχτά γέλια. Δεν πας τη νύχτα να καλύψεις πνευματικές και συναισθηματικές ανάγκες κι ούτε να αναλύσεις το φαινόμενο Ελ Νίνιο. Ξέρεις λοιπόν ότι από τη στιγμή που το εν λόγω άτομο στα πρόσφερει αυτά, σου κάνει. Απλώς σου κάνει μερικώς. Επομένως, πάρε όσα σου δίνει και μην έχεις παραπάνω απαιτήσεις από τους ανθρώπους απ’ ότι μπορούν να σου δώσουν.
Ακούς εκεί να τα θες όλα; Μα ποιος είσαι τέλος πάντων; Εσύ τα διαθέτεις όλα; Κι άντε πες εσύ ότι το κάνεις και τα ζητάς εξίσου κι από τον άλλον, πού να τον βρεις όμως τον άνθρωπο που να’ χει όλο το πακέτο, να’ ναι σκεπτόμενος όσο και γλεντζές μαζί;
Το πρωί, καθώς κι όλη την υπόλοιπη μέρα, έχεις ανάγκη από έναν άνθρωπο που σου ταιριάζει και σε εμπνέει, κάποιον που θα τον θαυμάζεις για τον τρόπο που σκέφτεται και συμπεριφέρεται. Να’ ναι ο τύπος που θα απολαμβάνεις να του μιλάς πόσο μάλλον να τον ακούς, μια τύπισσα με ενδιαφέροντα κι αναζητήσεις που θα σε πηγαίνει ένα βήμα μπροστά στην κλίμακά σου ως άτομα.
Οι γνωριμίες της νύχτας δεν μπορούν πάντα να τα δώσουν αυτά.
Κρατάς λοιπόν τα θετικά, βγαίνεις, πίνεις , διασκεδάζεις, απολαμβάνεις ξέγνοιαστες βραδιές αλλά το επόμενο πρωί φροντίζεις να μην πιάνει σήμα το κινητό σου κι εξαφανίζεσαι όχι για πολύ, ίσα με το επόμενο βράδυ.
Επιμέλεια Κειμένου Νικολέτας Παπουτσή: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Νικολέτα Παπουτσή
