Δε σε έχω ξεπεράσει

Δε σε έχω ξεπεράσει. Μου το αποδεικνύει το περιβάλλον μου αραιά και πού. Ερεθίσματα και τυχαία γεγονότα συνδέονται ακόμα μαζί σου. Γιατί δε σταματάει αυτό κάπως; Είναι γλυκόπικρη η όλη φάση που βιώνω.

Δε σε έχω ξεπεράσει λοιπόν γιατί ενώ ψάχνω για ταινία στο σάιτ, πέφτει το μάτι πάνω στη σειρά που αρχίσαμε μαζί, αν κι εν τέλει έμεινε ατελείωτη -έπρεπε να σε άκουγα όταν με έπρηζες να δούμε παρεμπιπτόντως- και σκαλώνει το βλέμμα μου πάνω στον τίτλο της. 5 γράμματα, πρώτο γράμμα Σ. Πάμε! Κρεμάλα! Ξέρω ότι σου αρέσουν τα puzzle games.

Δε σε έχω ξεπεράσει γιατί αρκετοί άνθρωποι που συναναστρέφομαι μου φαίνονται λίγοι. Μερικούς τους αδικώ, είμαι σίγουρος γι’ αυτό, αλλά τι να κάνω που δεν το νιώθω με κανένα; Αυτοί που αξίζουν γίνονται χαλκός στα μάτια μου γιατί εσύ ήσουν το διαμάντι μου. Απογοητεύομαι ευκολότερα πλέον και μου φαίνεται πρωτόγνωρο, ίσως να φταίει που με απογοήτευσες όσο σε ξέρω μία μόνο φορά. Να πα να γαμηθεί, τώρα είναι αργά.

Δε σε έχω ξεπεράσει γιατί άντεξα κάτι λιγότερο από ένα μήνα στο σπίτι με τις αναμνήσεις σου σε κάθε γαμημένο δωμάτιο προτού μετακομίσω. Να φανταστείς το βιβλίο που άφησες πάνω στο κομοδίνο δεν τολμούσα να το κουνήσω και το κοίταζα. Συνήθως νευρίαζα και σε έβριζα, μετά έβριζα εμένα. Τις υπόλοιπες φορές έβριζα μόνο εμένα. Οπότε καταλαβαίνεις ότι πέρασα όντως έναν άθλο εκεί μέσα. Γινόμουν εύκολα θρίλερ ισάξιο του Sinister.

Δε σε έχω ξεπεράσει γιατί αρχίζω να ξεχνάω τη φωνή σου κι απογοητεύομαι που το άφησες να γίνει αυτό. «Καλά να πάθεις» θα μου πεις, ποιος λογικός άνθρωπος θα στηρίξει αλλού την ευτυχία του. Δε σου λέω να μοιάσεις στον Escobar, κατάλαβες πιστεύω. Απλά απογοητεύομαι που με άφησες να παραπονιέμαι και που με ξέχασες στη γιορτή μου. Βασικά όχι δε με ξέχασες. Δεν υπάρχει περίπτωση, απλά κέρδισε ο εγωισμός σου που απέκτησες όσο ήμασταν μαζί. Σου πάει ο εγωισμός να ξέρεις, δε στο ‘χω ξαναπεί.

Δε σε έχω ξεπεράσει γιατί όταν είμαι στις γκρι μου δεν είσαι εκεί και μου τις μετατρέπεις σε μαύρες. Κι εξακολουθείς να μην είσαι ούτε και ‘κει. Και γίνεται όλο και χειρότερο, μέχρι να με πάρει ο ύπνος. Δε μασάω όμως γιατί μέχρι και στα παιχνίδια που παίζω βάζω survival mode, εσύ θα μου μάθεις τώρα; Δεν έχω ιδέα γιατί γελάω με τα χάλια μου.

Δε σε έχω ξεπεράσει γιατί με διακατέχει μια άρνηση από τότε με έκοψες. Άρνηση προς τον κόσμο, προς τη σχολή και την καθημερινότητα. Μαζί σου η καθημερινότητα ήταν προπαίδεια του 10. Τώρα έχει γίνει του 7. Αυτό ίσως εξηγεί γιατί σε πολλούς δεν αρέσουν τα μαθηματικά. Σε όλους εκτός εμένα. Γιατί από ό,τι φαίνεται έμαθα την προπαίδεια του 7.

Δε σε έχω ξεπεράσει γιατί είσαι η ευχή που κάνω όταν πέφτει αστέρι. Και ναι, τη λέω γιατί ξέρω καιρό τώρα ότι δε θα πραγματοποιηθεί. Ποιος βλάκας το σκέφτηκε αυτό με τις ευχές τέλος πάντων;

Δε σε έχω ξεπεράσει γιατί όταν περνάω απ’ το στενάκι μας πάντα κοιτάω διακριτικά προς τα ‘κει και φλασάρει το μυαλό μου στιγμιαία. Το ίδιο με τους δρόμους όταν περπατάω μόνος μου καθώς και με τις ταράτσες των σπιτιών. Νομίζω πως έχω συνδέσει το όνομά σου με τις ταράτσες.

Δε σε έχω ξεπεράσει γιατί μόνο αν καταφέρω να σε πνίξω με όλα αυτά θα σε ξεπεράσω.

Ξέρεις εσύ.