Το νόημα της ζωής βρίσκεται στoυς ανθρώπους με ψυχολογικά

H ζωή ουσιαστικά δεν έχει νόημα αφού κάπου τελειώνουν τα πάντα, είναι απλώς μια σειρά από άσχετες μεταξύ τους καλές και κακές συγκυρίες κι ατυχή γεγονότα ποτισμένα από τα ψυχολογικά μας. Τα τελευταία είναι εκείνα που δίνουν μία μοναδική πινελιά σε ‘κείνη.

Εσύ, εγώ κι όλοι μας κρύβουμε τέτοια μέσα μας και τα εξωτερικεύουμε με πρωτοφανείς τρόπους. Και μεταξύ μας, το να είσαι μ’ έναν άνθρωπο με τέτοια θέματα είναι πανέμορφο και σίγουρα όχι βαρετό. Το ζήτημα όμως δεν είναι να τα έχεις, το όλο θέμα είναι να τα διοχετεύεις σε δημιουργικότητα και παραξενιές που θα σε χαρακτηρίσουν.

Αρχικά τον άνθρωπο με ψυχολογικά τον καταλαβαίνεις από μακριά από το περπάτημά του. Αργό κι ασταθή όταν περπατάει μόνος του και γρήγορο, παιδιαρίστικο, ζωηρό όταν βρίσκεται με παρέα. Είναι με άλλα λόγια μικρά, ημικατεργασμένα διαμαντάκια που γυρεύουν να στολίσουν  τη σωστή ψυχή.

Από την άλλη είναι και οι «δεν έχω ψυχολογικά», οι οποίοι έχουν τα χειρότερα απ’ όλους. Χειρότερα τουτέστιν καλύτερα στην προκειμένη περίπτωση. Είστε τέλειοι και ‘σεις μην γκρινιάζετε αμέσως. Χαλαρά, περίεργα -weirdo φάση- τυπάκια, που συστήνονται στους άλλους με στιλ «Γεια σου, είμαι ο Παναγιώτης και είμαι καλά, είμαι αλήθεια καλά μη σου φαίνομαι έτσι, είμαι όντως καλά με ακούς; Πες μου μπράβο που είμαι καλά» αφήνοντάς τους να σε κοιτάζουν με βλέμμα λες και πήρε πρωτάθλημα ο Άρης (όχι πως ο ΠΑΟΚ θα πάρει αλλά λέμε τώρα). Κι άντε τώρα εσύ να προσπαθήσεις να τους πείσεις ότι είσαι όντως κομπλέ, όπου εκεί ακριβώς βρίσκεται η όλη μαγεία. Γάμησέ τα καρδιά μου η φάση με άλλα λόγια.

Ποιον άνθρωπο χωρίς ψυχολογικά θα πιάσεις από το χέρι και θα κάνετε μια βόλτα στη βροχή και θα σημαίνει τα πάντα για εσάς; Ποιος άνθρωπος χωρίς ψυχολογικά θα κάτσει μαζί σου σ’ ένα παγκάκι και θα μαλακιστείτε αναλύοντας παράλληλα τις ζωές σας; Πείτε μου ποιος θα πατήσει τα γαμημένα κουδούνια και θα τρέξει μαζί σας σαν να κυνηγάει το πτυχίο; Ποιος θα σκάσει σπίτι σου το χειμώνα με 2 καφέδες καυτούς στο χέρι από το πουθενά; Ποιος θα σου γεμίσει τον απέναντι τοίχο με τα σημάδια του βαμμένα με σπρέι, ώστε να τα βλέπεις κάθε πρωί; Με ποιον θα βρίσεις το γαμημένο το λεωφορείο που έφυγε τη στιγμή που έφτανες στη στάση; Με ποιον θα κάνεις αγώνα για το πιο δυνατό ρέψιμο; Σίγουρα όχι μ’ έναν ψυχολογικά υγιή.

Όπως προείπα, τέτοιοι άνθρωποι είναι διαμάντια. Διαμάντια γιατί θα σε ακούσουν όταν έχεις κάποιο πρόβλημα, θα το συνδέσουν με τα δικά τους και θα καταλήξετε να κλαίτε μαζί. Τρομερό ε; Διαμάντια, γιατί θα χαρούν όταν είσαι χαρούμενος, μετά θα σκεφτούν τα δικά τους, θα στεναχωρηθούν, θα στεναχωρηθείς και θα κλαίτε πάλι μαζί. Διαμάντια γιατί ο διάλογος μαζί τους είναι ξεκάθαρος, υψηλού επιπέδου. Γνήσιος κι εποικοδομητικός.

Αν τύχει στη ζωή σας να πέσετε πάνω σ’ έναν weirdo, κάνετε ό,τι μπορείτε να τον κρατήσετε στη ζωή σας, κι ας την κάνει άνω-κάτω. Αφού μωρέ γι’ αυτό ζείτε. Κρατήστε τους κοντά, κι αν είναι η σχέση σας, επενδύστε ό,τι έχετε πάνω σ’ αυτήν. Το επιτόκιο είναι πάντα βραχυχρόνια αυξανόμενο και δε θα βγείτε από αυτή χωρίς εμπειρίες και μαθήματα ζωής.

Η σχέση μ’ αυτούς τους ανθρώπους δεν είναι απλή. Θα είναι ένας κουμπαράς, όπου ο καθένας θα δίνει και θα παίρνει. Άλλος λιγότερα, άλλος περισσότερα. Και θα έρθει η πουτάνα η στιγμή που ο φτωχός θα τα πάρει όλα και θα φύγει. Και ‘κει να σε δω, μάγκα μου. Να δω πόσα όμορφα ψυχολογικά θ’ αποκτήσει ο εαυτός σου.