Στην Αιτωλοακαρνανία και συγκεκριμένα στην περιοχή της Βόνιτσας, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, απ’την εποχή της Τουρκοκρατίας, διατηρείται μέχρι και σήμερα το έθιμο του εορτασμού του Αγίου Γεωργίου. Σε εκείνα τα χρόνια, που οι Τούρκοι επέβαλλαν την απομόνωση των ανθρώπων στα σπίτια τους καθώς και την απαγόρευση της ομαδοποίησης των κατοικιών σε εξωτερικούς χώρους ώστε να μην μπορούν να συνομιλούν μεταξύ τους, οι βονιτσάνοι ανέπτυξαν ένα μοναδικό τρόπο επικοινωνίας και μεταφοράς σημαντικών πληροφοριών.
Έτσι λοιπόν μια φορά τον χρόνο, με αφορμή τον εορτασμό της ονομαστικής εορτής του Αγίου Γεωργίου, οι καβαλάρηδες της περιοχής περνούσαν από τα σπίτια όσων γιόρταζαν, δήθεν για τα χρόνια πολλά, ενώ στην πραγματικότητα αντάλλαζαν νέα και μηνύματα με μεγαλύτερη ταχύτητα και ασφάλεια, αφού τις υπόλοιπες μέρες αυτό ήταν αδύνατο λόγω της απαγόρευσης των ομαδικών συνευρέσεων.
Τα χρόνια πέρασαν, αλλά το έθιμο έχει διατηρήσει τη δύναμη του μέχρι και σήμερα. Κάθε χρόνο λοιπόν, ανήμερα του εορτασμού του Αγίου Γεωργίου οι κάτοικοι μαζί με τα άλογα τους οδεύουν προς το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου και καθ’ όλη τη λειτουργία, γυρίζουν γύρω γύρω το προαύλιο της εκκλησίας κάνοντας «αγώνες» και τιμώντας με αυτόν τον τρόπο την παράδοση.
Αφού τελειώσει η λειτουργία όλοι οι καβαλάρηδες κατηφορίζουν στο κέντρο της κωμόπολης και περνούν από κάθε δρόμο, σταματώντας στα σπίτια των εορταζόντων, ανταλλάσοντας τα χρόνια πολλά. Οι εορτάζοντες και οι συγγενείς αυτών, κερνάνε τους καβαλάρηδες αλκ0όλ και μοναδικούς χειροποίητους χωριάτικους κουραμπιέδες. Το γλέντι φυσικά και τα ψησίματα στους δρόμους της πόλης, ο άφθονος χορός και το δυνατό τραγούδι δεν παραλείπονται, κάθε άλλο, πρωταγωνιστούν όλη την ημέρα.
Ένα έχω να πω, να είστε σίγουροι ότι αν βρεθείτε ποτέ στη Βόνιτσα και πετύχετε το συγκεκριμένο έθιμο, θα σας μείνει αξέχαστο.
Πηγή εικόνας: n p photography
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη