Το "Μεγάλο Μήλο": Πώς πήρε η Νέα Υόρκη το όνομά της;

Η Νέα Υόρκη, είναι μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες και όμορφες πόλεις παγκοσμίως, μία πόλη που αποτελεί το ταξίδι-όνειρο για πολλούς από εμάς, ένα μέρος που έχουν γυριστεί μερικές από τις πιο θρυλικές σειρές στον κόσμο. Ένα κέντρο πολιτισμού, με τους φημισμένους ουρανοξύστες και τα άπειρα φώτα, ασκεί αναμφίβολα ακαταμάχητη έλξη σε όλους. Πήρε το όνομά της προς τιμήν του τότε δούκα της πόλης Υόρκης της Αγγλίας. Πέρα από αυτή την ονομασία που έχει επικρατήσει, συχνά αναφέρεται και με το προσωνύμιο «Μεγάλο Μήλο», μια ονομασία η προέλευση της οποίας αποτέλεσε ερωτηματικό για αιώνες. Η έρευνα, όμως, των τελευταίων δεκαετιών έχει ρίξει φως σε αυτό το μεγάλο μυστήριο.

Στις αρχές του 1920, η λέξη «μήλο» χρησιμοποιούνταν στα βραβεία που απονέμονταν σε αγώνες που γίνονταν γύρω από τη Νέα Υόρκη. Πρόκειται για βραβεία πολύ σημαντικά και με μεγάλη αξία. Όσο για τη φράση «Μεγάλο Μήλο», η πρώτη ιστορία προέρχεται από τον κόσμο των ιπποδρομιών. Ο αθλητικογράφος John J. Fitz Gerald, είχε ακούσει δύο Αφροαμερικανούς σταβλίτες της Νέας Ορλεάνης να αποκαλούν έτσι τον ιππόδρομο της Νέας Υόρκης, και καθιέρωσε την ονομασία μέσα από μία σειρά άρθρων του. Άρχισε σταδιακά να αναφέρεται στην πόλη με αυτή την ονομασία στις αρθρογραφικές στήλες του, γράφοντας -παράλληλα με τα άρθρα του- ιστορία.

Περίπου την ίδια εποχή, η φράση «υπάρχουν πολλά μήλα σε ένα δέντρο, αλλά υπάρχει μόνο ένα μεγάλο», άρχισε να εφαρμόζεται μεταξύ των Νεουορκέζων αλλά και των ξένων που αναφέρονταν στην πόλη. Συγκεκριμένα, πλανόδιοι μουσική της τζαζ, θεωρούσαν ότι η καριέρα τους στη Νέα Υόρκη ήταν σημάδι πραγματικής επιτυχίας, σε αντίθεση με τις παραστάσεις σε μικρούς χώρους στη χώρα. Μάλιστα, συχνά χρησιμοποιούσαν τον όρο «Μεγάλο Μήλο» και στα τραγούδια τους αναφερόμενοι στη Νέα Υόρκη, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στη διάδοσή του. Τα κλαμπ και τα μπαρ που πραγματικά άξιζαν ήταν εκεί, ο κόσμος που θα τους έκανε γνωστούς ήταν εκεί, και κάπως έτσι η Νέα Υόρκη αποτέλεσε γι’ αυτούς το «μεγάλο μήλο» της επαγγελματικής τους μηλιάς. Φαίνεται, δηλαδή, ότι το ψευδώνυμο αυτό δήλωνε έμμεσα ότι η Νέα Υόρκη είναι η καλύτερη των καλύτερων, σε διάφορους τομείς.

Ο όρος αναγνωρίστηκε επίσημα το 1971, ως μέσο αποκατάστασης της φήμης της πόλης της Νέα Υόρκης, αλλά και ως τρόπος ενίσχυσης του τουρισμού. Σε μια περίοδο που η πόλη μαστιζόταν από οικονομικά προβλήματα και μεγάλη εγκληματικότητα, σε μια εποχή που θεωρούνταν ένα από τα πιο κακόφημα και επικίνδυνα μέρη στον κόσμο, ο όρος «Μεγάλο Μήλο» ήταν καιρός να χρησιμοποιηθεί ξανά μετά από 50 περίπου χρόνια που βρισκόταν στο περιθώριο.
Ο Charles Gillett ήταν ο άνθρωπος που επινόησε αυτή τη διαφημιστική καμπάνια, υποστηρίζοντας ότι αυτό το προσωνύμιο προσέδιδε σεβασμό στο όνομα της πόλης, καθώς και ότι αποτελούσε δέλεαρ για τους πιθανούς επισκέπτες της. Φανατικός θαυμαστής της τζαζ, φιλοδοξούσε να επαναφέρει την πόλη στην παλιά της δόξα και -spoiler alert- τα κατάφερε και με το παραπάνω. Κονκάρδες και μπλουζάκια, αυτοκόλλητα αλλά και κάθε λογής προωθητικά αντικείμενα διαδόθηκαν ευρέως, με όλο και περισσότερο κόσμο να «γλυκαίνεται» από το λαχταριστό αυτό μήλο που ονομαζόταν Νέα Υόρκη, και να μένει ξάγρυπνος στη «Πόλη που δεν κοιμάται ποτέ».

Ο όρος «Μεγάλο Μήλο» έχει πλέον καθιερωθεί και παραμένει δημοφιλής μέχρι σήμερα. Προς τιμήν του Fitz Gerald, η γωνία 54 και Μπρόντγουει, ονομάστηκε το 1997 η «γωνία του Μεγάλου μήλου». Γιατί, στην τελική, αν δεν ήταν αυτός ο άνθρωπος η πόλη της Νέας Υόρκης ίσως να μην υπήρχε όπως την ξέρουμε σήμερα.