Υπάρχουν διάφοροι τύποι χρηστών στα social media που κάθε φορά που γράφουν κάτι, σου έρχεται να χτυπήσεις το κεφάλι σου στο πληκτρολόγιο. Όχι, δεν αναφέρομαι στα greeklish, που έχουν γίνει διαδεδομένα και ας το πούμε κι ανεκτά από την περίοδο ακόμα του msn. Μιλάω παραδείγματος χάριν γι’ αυτούς που χρησιμοποιούν αριθμούς αντί για γράμματα ή για εκείνους που κάνουν σιδηρόδρομους από ανούσια hashtags.

Το βραβείο του πιο ενοχλητικού, όμως, παίρνουν αναμφισβήτητα όλοι αυτοί που γράφουν με κεφαλαία γράμματα. Δεν το κάνουν μόνο όταν θέλουν να δηλώσουν έκπληξη ή αγανάκτηση ή για να τονίσουν κάτι συγκεκριμένο και να πέσει πρώτα το μάτι σου εκεί. Όλα τους τα ποσταρισμάτα είναι λες και το κουμπί των Caps lock έχει χαλάσει και είναι πιεσμένο συνεχώς στη θέση του.

Εκτός του ότι να προσπαθείς να διαβάσεις ένα τέτοιο κείμενο σου προκαλεί πονοκεφάλους και ζαλάδες με αποτέλεσμα συνήθως να το προσπερνάς, η αίσθηση του είναι τόσο εκνευριστική όπως όταν κολλάει το κουδούνι της εξώπορτας στην πολυκατοικία και σου κάνει τα νεύρα τσατάλια.

Άλλωστε αυτοί που αγνοούν την ύπαρξη των πεζών γραμμάτων στον χώρο του internet είναι συνήθως οι τελείως άσχετοι κι αρχάριοι, όλοι εκείνοι που κάποιος άλλος τους προτρέπει και στο τέλος φτιάχνει και το προφίλ τους. Κατά αυτόν τον τρόπο βάζει το ένα κεφάλαιο γράμμα, ένα σύμβολο και δείγμα από DNA, που συνήθως ζητάνε για να φτιάξεις ασφαλή κωδικό κι ως εκ τούτου να δημιουργήσεις λογαριασμό και ξεχνάνε να πατήσουν άλλη μια φορά το κουμπί για να το κλείσουν.

Υπάρχει βέβαια και η κατηγορία «κάνε με αδδ, είμαι μπλοκ» που γράφει με κεφαλαία αλλά το νόημα της πρότασης είναι τόσο σημαντικό, που όπως και να το κάνεις το απαιτεί να είναι γραμμένο με πηχυαίους τίτλους.

Το game over της υπόθεσης έρχεται σε αυτούς που γράφουν τα πάντα με κεφαλαία αλλά επιμένουν να τα τονίζουν. Γιατί το να έχεις πρόβλημα με τον τονισμό και να προσπαθείς έτσι να το καμουφλάρεις να το καταλάβω και εγώ έχω το δικό μου, αλλά υπάρχει και το t9 κι όλα μέλι γάλα. Αν όμως ξέρεις που μπαίνουν οι τόνοι και συνεχίζεις να γράφεις λες και κάνεις ανακοίνωση να κλειδώνουμε την πόρτα μετά τις δώδεκα και απαγορεύονται οι διαφημιστές, συγγνώμη αλλά είσαι απαράδεκτος.

Πέραν όλων των άλλων το να γράφεις με κεφάλαια γράμματα στα social media, έχει για κάποιο λόγο θεωρηθεί εφάμιλλο με το να φωνάζεις στις τετ α τετ συνομιλίες, όχι το αντίθετο δεν είναι σαν να ψιθυρίζεις υπάρχουν κι άλλες συχνότητες. Άρα το να ξεκινάς να γράφεις με τα μεγάλα γράμματα της αλφάβητα μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους και αγενές. Ενώ αν το καλοσκεφτείς είναι και κομματάκι αστείο, αφού αν επιχειρήσεις να κάνεις αυτά που διαβάζεις ήχο με τον ανάλογο τόνο, θα βγει σε αποτέλεσμα η φωνή του Λεωνίδα και το «This is Sparta».

Όπως και να το κάνεις τα διάφορα κοινωνικά δίκτυα αυτό που θέλουν να πετύχουν είναι μια μικρή αναπαράσταση της καθημερινότητας σου. Κατά αυτό τον τρόπο αφού δε θα έγραφες στο σημείωμα για τον άντρα σου ότι έχεις αφήσει φαγητό στο ψυγείο με κεφαλαία, έτσι δεν πρέπει να γράψεις και το ποστ που λες την καλημέρα σου, άλλη μάστιγα κι αυτή.

 

Για το λόγο αυτό, ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ. ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟ ΡΙΜΑΔΙ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ. ΝΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΒΕΛΑΚΙΑ ΛΕΩ.

 

Επιμέλεια Κειμένου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη