Καλοκαίρια, χειμώνες, εθνικές γιορτές, αργίες και τριήμερα, όλα αυτά προδιαθέτουν ένα και μόνο πράγμα: ευκαιρία για διακοπές. Βουνό, θάλασσα, λαγκάδια και πεδιάδες, επιστρατεύονται ώστε να μπορέσεις να ξεκουραστείς. έστω και για λίγο, καταφέρνοντας ν’ απομακρυνθείς από δουλειά, διάβασμα κι υποχρεώσεις.
Στόχος σου για ‘κείνες τις μέρες είναι να ξυπνάς χωρίς τον εκνευριστικό ήχο απ’ το ξυπνητήρι να χτυπάει στ’ αυτιά σου, να ξενυχτάς διασκεδάζοντας και γενικά να ευχαριστηθείς όλα όσα σε γεμίζουν και δε βρίσκεις το χρόνο να πραγματοποιήσεις, τις υπόλοιπες μέρες. Ως εδώ όλα ωραία και καλά. Πόσοι όμως απ’ αυτούς που επισκέπτονται ένα μέρος για να ξεσαλώσουν, αφιερώνουν ακόμα κι ελάχιστο χρόνο για να μάθουν και να επισκεφτούν τ’ αξιοθέατα του εκάστοτε τόπου;
Αν κάνεις μια βόλτα σ αρχαιολογικούς χώρους της νησιωτικής ή και της ηπειρωτικής Ελλάδας οι επισκέπτες που θα παρατηρήσεις είναι συνήθως γκρουπ από ξένους τουρίστες ή σχολεία αν είναι η εποχή των πενθήμερων εκδρομών, που σ’ αυτήν την περίπτωση, η πλειοψηφία των μαθητών ούτε καν ενδιαφέρεται ν ακούσει όλα αυτά που πασχίζει να εξηγήσει ο ξεναγός. Σπάνια θα δεις ανθρώπους μόνους τους, σπανιότερα δε αν είναι και σε σχετικά μικρή ηλικία.
Στα ταξίδια του εξωτερικού τα πράγματα αλλάζουν. Βλέπεις, η selfie με τον πύργο του Άιφελ να δεσπόζει κάπου στο βάθος ή αγκαλιά με κανένα κέρινο ομοίωμα στο Μαντάμ Τισό θα μαζέψει πολλά likes στο Instagram και θα πάρει κι ένα κάρο σχόλια για το πόσο σε ζηλεύουν οι διαδικτυακοί φίλοι σου. Ο κούρος, όμως, έτσι όπως είναι ξαπλωμένος τ΄ ανάσκελα μές στα χορτάρια, δε βοηθάει να βγείτε καμιά φωτογραφία της προκοπής, αρά δεν είναι στη λίστα με τα μέρη που θα πας να επισκεφτείς.
Δικαιολογίες πολλές και διάφορες. Οι μισοί θα σου πουν πως βαριούνται να κάνουν την έρευνα και τη διαδρομή κι ότι είναι σε διακοπές και θέλουν απλώς να χαλαρώσουν. Άλλοι σκέφτονται διπλά να δώσουν το αντίτιμο του ανάλογου εισιτηρίου, ενώ σε κάποιους δε θα περάσει καν από το μυαλό σαν δραστηριότητα. Κι έτσι, αυτή η κατάσταση απλώς διαιωνίζεται.
Μουσεία που ούτε καν ξέρουμε την ύπαρξή τους, πόσο μάλλον να τα ‘χουμε επισκεφθεί. Άνθρωποι που σου λένε ότι πήγαν στη Νάξο κι όταν τους μιλάς για την Πορτάρα νομίζουν ότι είναι κανένα καινούργιο κλαμπάκι, εκεί κοντά στο λιμάνι του νησιού. Σε μία χώρα που ‘χει αποφασίσει να στηρίξει τόσο πολύ την οικονομία της πάνω στον τομέα του τουρισμού κι έχουν τυπώσει μέχρι και χαρτί υγείας με τον Παρθενώνα, αλήθεια, πόσοι τον έχουν επισκεφτεί ξανά μετά την εκδρομή με το δημοτικό που πήγαμε όλοι μπούγιο για να χάσουμε το μάθημα;
Τώρα θα μου πεις ότι οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν περισσεύουν χρήματα. Υπάρχουν όμως αρκετές ευκαιρίες με δωρεάν εισόδους και ξεναγήσεις, για τις οποίες συνήθως δεν πληροφορείσαι ή όταν τις πετυχαίνει κάπου το μάτι σου τις αγνοείς επιδεικτικά. Το να μάθει κάποιος κομμάτια της ιστορίας του τόπου του είναι κατά κάποιον τρόπο υποχρέωσή του. Άλλωστε, μόνο έτσι θα καταφέρει να συνδέσει το παρελθόν με το παρόν κι ύστερα να μπορέσει να δημιουργήσει το μέλλον.
Για το λόγο αυτόν, την επόμενη φορά που θα ταξιδέψεις σ’ έναν οποιονδήποτε προορισμό, μαζί με το λάδι μαυρίσματος πάρε κι έναν τουριστικό οδηγό της περιοχής. Διάβασέ τον κι ύστερα επισκέψου τουλάχιστον ένα απ’ τα μέρη που ‘χει να σου προτείνει. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα βγεις κερδισμένος.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Τριγώνη: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
