Με το τέλος του χρόνου να βρίσκεται πια προ των πυλών, όλο και κάπου θα έχει πάρει το μάτι σου εκείνα τα ασημένια γούρια που είναι σε σχήμα ροδιού, πετάλου, ή έχουν απλά την ημερομηνία του προσεχούς έτους. Επειδή μάλιστα θεωρείται πως φέρνουν καλοτυχία, ακόμα κι αν δεν τα έχεις αγοράσει με τα ίδια σου τα χέρια, είναι βέβαιο ότι θα βρεθείς να έχεις τουλάχιστον ένα απ’ αυτά στο σπίτι σου.
Γιατί οι άνθρωποι όσο και αν υπάρχουν φορές που το αρνούνται, έχουν έστω ένα πράγμα στο μυαλό τους που το έχουν συνδέσει κατευθείαν με τον ορισμό «γουρλίδικο».
Μπορεί να είναι απλά ένα απ’ τα ρούχα σου. Όπως εκείνο το πουκάμισο που κάθε φορά που ξεκρεμιόταν απ’ την ντουλάπα σου είχε εγγυημένο αποτέλεσμα να καβατζώσεις τουλάχιστον τρία τηλέφωνα στη νυχτερινή σου έξοδο. Πλύνε-βάλε το είχες το καημένο και σε όλα τα πρώτα ραντεβού σου ήταν το απαραίτητο ένδυμα, για να κυλήσει καλά η βραδιά και να υπάρξει σίγουρα και δεύτερο.
Κι αν με τα ρούχα δεν το έχουνε πολλοί, θα υπάρχουν σαφώς περισσότεροι που στα μαθητικά τους χρόνια είχαν ένα συγκεκριμένο στιλό που δεν το αποχωριζόταν με τίποτα. Γιατί ήταν απολύτως πεπεισμένοι ότι η κατοχή του, ήταν μια από τις κυριότερες αιτίες που έπεσαν τα θέματα που ήξερες νεράκι κι ας διάβασες μόνο το μισό βιβλίο. Και στο τέλος είχες ένα κάλο βαθμό στο τσεπάκι, που μπήκε και στον έλεγχο του τριμήνου.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα τυχερά ρολόγια και γραβάτες που φοριούνται ασυζητητί σε συνεντεύξεις εργασίας για να στείλουν τα θετικά τους κύματα και να σε βοηθήσουν να την πάρεις τελικά τη δουλειά, ανάμεσα στους άλλους πενήντα που περίμεναν μαζί σου στο προθάλαμο. Ή ακόμα κι ο τυχερός αναπτήρας που θα σε κάνει τώρα την πρωτοχρονιά να τραβάς δυο απ’ τα δεκαεννιά φέρνοντας εικοσιένα κι οι άλλοι να καίγονται απ’ το έντεκα.
Εκτός όμως απ’ τα αντικείμενα, τα αναμφισβήτητα γούρια μας τις περισσότερες φορές έχουν σάρκα κι οστά. Είναι η μάνα που σου ευχήθηκε καλή επιτυχία πριν πας να δώσεις το τελευταίο σου μάθημα για χιλιοστή φορά, αλλά τελικά σου το βάλανε το ρημάδι το πέντε και πήρες επιτέλους το πτυχίο. Είναι ο συνάδελφος που ρωτάς να σου πει πέντε νούμερα για να παίξεις σε κάνα τυχερό παιχνίδι μπας και πιάσεις το Τζακ Ποτ και ξελασπώσεις. Είναι ο φίλος που ό,τι ευχή βγαίνει από το στόμα του πιάνει αυτοστιγμεί, δίνοντας του «το τζίνι» δικαιωματικά ως παρατσούκλι.
Μπορεί πάλι να είναι το αγαπημένο σου κατοικίδιο, που κάθε φορά που θες κάτι να σου πάει καλά το χαϊδεύεις φεύγοντας λίγο στο κεφάλι, για να σου μεταδώσει ένα κομμάτι απ’ τη θετική του ενέργεια.
Κι αν υπάρχουν κι αυτοί που διαβάζουν το κείμενο και θεωρούν ότι όλες οι παραπάνω περιπτώσεις επιτυχίας έχουν κι από μια λογική εξήγηση, θα σου πω να σκεφτείς πόσες φορές σε μια στραβή που σου συνέβη μονολόγησες «φτου, γκαντεμιά» κι αφού όπου Γιν και Γιανγκ, στα λόγια μου έρχεσαι.
Για το λόγο αυτό, αν υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά πως μια μικρή ιεροτελεστία σαν κι αυτές τους βοηθάει να αποκτήσουν την αυτοπεποίθηση και τη σιγουριά που χρειάζεται για να κυνηγήσουν και να πετύχουν κάτι από αυτά που επιθυμούν, τότε ας κουβαλάνε μαζί τους, ένα στιλό που έχει ήδη αδειάσει, φορώντας το ίδιο πουκάμισο μέχρι να τρυπήσει.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Τριγώνη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
