Στερεότυπα, κατεστημένο, κλισεδιάρικες απόψεις και ιδέες παντού γύρω μας.
Όσο και αν το ημερολόγιο μας δείχνει Απρίλιο του 2015 (ναι ξέρω μπήκε η άνοιξη) οι παραπάνω μικρές λέξεις όχι μόνο επιβάλλονται στη ζωή μας, κυριαρχούν σε αυτή και πολλές φορές ηθελημένα ή μη, αναπαράγονται και από εμάς τους ίδιους.
Φράσεις και προτάσεις ξεπατικωμένες αυτούσια από όσα μας είπαν οι άλλοι, πέρασαν και δεν ακούμπησαν από την δική μας κριτική ικανότητα και έμειναν να επαναλαμβάνονται εσαεί στο χωροχρόνο.
Το μόνο ίσως παράδοξο με τα στερεότυπα είναι ότι δεν κάνουν απολύτως κανένα διαχωρισμό, αφού δεν έχουν φύλο προτίμησης, ούτε τομέα δράσης.
Έτσι καταλήγουμε να μιλάμε για το πώς ο κομμωτής ή ο χορευτής δεν είναι δουλειά κατάλληλη για έναν άντρα, ή ότι μια γυναίκα δεν ενδείκνυται να είναι οδηγός λεωφορείου ή ταξί.
Όμως το πραγματικό και ανεξάντλητο κατεστημένο εμφανίζεται σε όλο του το μεγαλείο, όταν αρχίζει η ανάλυση χαρακτήρων και τρόπων συμπεριφοράς.
Οι γυναίκες είναι συναισθηματικές, θα ακούσεις όλους να σου δηλώνουν, λες και το εν προκειμένω είναι κάποιου είδους μαθηματικό αξίωμα, όπως το πυθαγόρειο θεώρημα.
Από την άλλη πλευρά, δεν θα λείψουν και οι γυναικείες φωνές που θα διατυμπανίζουν με στόμφο, το πόσο ψυχροί και αναίσθητοι είναι οι άντρες και πως η πλειοψηφία τους αρνείται πεισματικά να εκφράσει το οποιοδήποτε συναίσθημα.
Λες και κάνεις τους δεν έχει συναντήσει άντρα, ο οποίος έχει γίνει τόσο χαλί να τον πατήσεις που μπερδεύεσαι και πας να τον σηκώσεις μαζί με τις μοκέτες μόλις πιάσουν οι ζέστες ή γυναίκες τόσο ψυχρές και ανελέητες, που φτάνεις σε σημείο να αναρωτιέσαι αν αγαπούν κανένα άλλον σε αυτό το κόσμο, παρά μόνο τον εαυτό τους.
Βέβαια ο δείκτης πιάνει κόκκινα, όταν η συζήτηση φτάνει στον τομέα γκρίνια.
Εκεί θα ακούσεις για το πως εμείς τα θηλυκά του ζωικού βασιλείου, έχουμε αναγάγει την κλάψα και τον οδυρμό σε ογδόη τέχνη, ενώ το κερασάκι στην τούρτα θα έρθει με ανταλλαγές ιστοριών απείρου κάλλους περί χθεσινής κρεβατομουρμούρας.
Όλη αυτή η επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη, θα συνοδευτεί και από μια πλήρη ανάλυση των ορμονών και του κύκλου, που μας αναγκάζει να βγαίνουμε εκτός εαυτού, την οποία και θα ζήλευαν διακεκριμένοι γυναικολόγοι και θα την δημοσίευαν ιατρικά περιοδικά παγκοσμίου φήμης.
Μιλώντας όμως για γκρίνια, δεν θα αναφερθεί κάνεις σε εκείνο τον μόνιμα εκνευρισμένο άντρα, με γκάμα ρεπορτορίου, που ξεκινάει από το φαγητό και φτάνει ως το σιδέρωμα και την τσάκιση του παντελονιού.
Και αν όλα αυτά σου ακούγονται παράλογα και σε μερικά σημεία τραβηγμένα, δεν έχεις παρά να σκεφτείς πόσες φορές είπες, σκέφτηκες ή άκουσες να ρωτάνε ένα νιόπαντρο ζευγάρι, πότε θα γίνουν γονείς ή να ασκούν πίεση στις γυναίκες της παρέας για γάμους, παιδιά και πανηγύρια.
Γιατί είναι πολύ δύσκολο σε μερικούς να καταλάβουν ότι δεν είναι όλες γεννημένες με βιολογικό ρολόι ενεργό. Κι έτσι όταν οι αδιάκριτες ερωτήσεις σταματήσουν, θα αρχίσουν τα αυθαίρετα συμπεράσματα για προβλήματα υγείας ή για συζυγούς που δεν νοιάζονται παρά μόνο για τον εαυτό τους.
Το ίδιο μοτίβο ακολουθείται πιστά και πατενταρισμένα και στη γυναίκα-μητέρα, που είναι καλύτερο να μένει σπίτι και να μεγαλώνει τα παιδιά της και για τον άντρα-κουβαλητή, που σαν άλλος άνθρωπος των σπηλαίων πρέπει καθημερινά να βγει και να παλέψει για τα προς το ζην της φαμίλιας του.
Για το λόγο αυτό, αν διαβάζοντας το κείμενο, ταυτίστηκες ή ακόμα καλύτερα προβληματίστηκες, ξεκίνα από σήμερα και προσπάθησε να απομακρύνεις όλα αυτά, που ασυνείδητα σου έχουν εμφυσήσει οι άλλοι.
Κάνε το τώρα κιόλας, γιατί αν αφήνεις πράγματα για αύριο, αυτό είναι ακόμα ένα, από εκείνου του είδους τα κλισέ, που θα θέλεις οπωσδήποτε να αποβάλλεις.
Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
