Κεφάλαιο σχέσεις, ένα εκατομμύριο σελίδες, άπειρες θεωρίες κι άλλα τόσα σκεπτικά. Μερικά από αυτά μάλιστα έχουν περάσει ως τόσο δεδομένα, που τα έχουν ανάγει σε γενικές αλήθειες, πλάι στη θερμοκρασία που βράζει και παγώνει το νερό.
Ένα από αυτά που έρχεται συχνά-πυκνά στα αυτιά μου είναι πως όταν κάνεις μακροχρόνια σχέση εν μέρει μέσα σου ξέρεις ότι στα χρόνια που θα είστε μαζί ή θα κερατώσεις τον άλλον ή θα κερατωθείς από αυτόν. Είναι ρήτρα λένε που πάει μαζί με το συμβόλαιο και έτσι πρέπει να το αποδεχθείς. Να προετοιμαστείς ψυχολογικά πως όπου να ‘ναι θα πιάσει και στο δικό σου σπιτικό η φωτιά, που όλο κι ακούς από τα γειτονικά σπίτια.
Κάτι η ανθρώπινη φύση που μονογαμική δεν τη λες, κάτι η ρουτίνα κι η βαρεμάρα που όσο να ‘ναι χτυπάει τα ζευγάρια που είναι μαζί πολύ καιρό, θα έρθει κάποτε η στιγμή που θα αναζητήσεις εσύ ή ο άλλος μια δόση αδρεναλίνης σε μια διαφορετική αγκαλιά από αυτήν που ξαπλώνει δίπλα σου τόσα βράδια. Και κάπως έτσι θα γίνει το κακό. Την έχουνε την απιστία τόσο σίγουρη, σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια υπολογισμένη, που αν γινόταν θα την έπαιζαν στο στοίχημα να κερδίσουν και κανένα ψιλό.
Κι έρχομαι εγώ σε αυτό το σημείο να αναρωτηθώ: Πώς στο καλό γίνεται να ξεκινάς μια σχέση ή ακόμα και να συμβιώνεις μέσα σε αυτή, όταν έχεις στο μυαλό σου τέτοια σενάρια περασμένα ως βεβαιότητες;
Είναι λες και πας να πιάσεις δουλειά, μονολογώντας πως κάποια στιγμή θα με απολύσουν γιατί θα βαρεθεί το αφεντικό μου να με βλέπει ή επειδή θα εμφανιστεί κάποιος καλύτερος και θα μου πάρει τη θέση. Γιατί μη γελιέσαι μια επιτυχημένη σχέση θέλει ακριβώς τον ίδιο κόπο και την ίδια αφοσίωση που δείχνεις στη δουλειά σου όταν ετοιμάζεις ένα πρότζεκτ που θες διακαώς να πετύχει.
Απάτησες, απατήθηκες, όλα στο παιχνίδι είναι, άσε όμως τις γενικεύσεις γιατί δεν είναι σίγουρο ότι έχει συμβεί και στο ζευγάρι δίπλα σου κι απλά δεν το έχει καταλάβει. Εντάξει, είπαμε ότι στη ζωή κανείς δεν είναι αναντικατάστατος, μην πηγαίνουμε όμως κατευθείαν από το ένα άκρο στο άλλο.
Η απιστία είναι μια πραγματικότητα που συμβαίνει και μάλιστα κατά κόρον ανάμεσα στους δεσμούς των ανθρώπων, αλλά θα πρέπει να ξέρεις πως υπάρχουν κι αυτοί που επέλεξαν να μην κερατώσουν τον άλλον κι ας είχαν την ευκαιρία. Απλά κι ωραία το τελείωσαν, όταν τους τελείωσε και προχώρησαν παρακάτω.
Μη βολεύεσαι σε απόψεις που χρησιμοποιούνται συνήθως ως άλλοθι ή για να σου χρυσώσουν το χάπι. Όσο συχνό φαινόμενο κι αν είναι το κέρατο δείχνει καθαρά ένα και μόνο πράγμα, δύο ανθρώπους που έχουν αρχίσει να μην είναι αρκετοί ο ένας για τον άλλον. Πρόσεξες λίγο την τελευταία μου πρόταση; Είπα δύο γι’ αυτό ανέλαβε κι εσύ το μερίδιο της ευθύνης σου και μην προσπαθήσεις να μας το πλασάρεις ως φυσικό επακόλουθο του ορισμού σχέση.
Μπορεί στην τελική να μην ταιριάζετε αναμεταξύ σας και κάποιος που μαζί σου είναι ανικανοποίητος και ψάχνει συνήθως κάτι να τον γεμίζει στον επόμενο σταθμό του να βρει ακριβώς αυτό που ήθελε και να μη γυρίζει καν να κοιτάξει τι παίζει δίπλα του.
Για το λόγο αυτό άσε τους αφορισμούς για τον Πατριάρχη και να θυμάσαι πως μέσα στη ζωή είναι λίγα τα πράγματα που μπορείς να εγγυηθείς ότι θα συμβούν με πλήρη βεβαιότητα. Κι όχι το κέρατο δεν είναι ένα από αυτά.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Τριγώνη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
