Όλοι οι χωρισμοί αφήνουν πάνω μας πληγές. Άλλες είναι απλά μικρές αμυχές, επιφανειακές γρατζουνιές χωρίς μεγάλη σημασία και άλλες πάλι είναι τόσο βαθιές που φτάνουν μέχρι το κόκαλο. Όποιο από τα δύο τραύματα και αν προσπαθείς να επουλώσεις μετά από το δικό σου χωρισμό, το μόνο που χρειάζεται είναι να του δώσεις το χώρο και το χρόνο του για να κλείσει εντελώς, να μην σου αφήσει ουλή με το πέρασμά του.
Με το να μιλάς συνεχώς για την παλιά σου αγάπη, είναι σαν να μπήγεις τα νυχιά σου μέσα σε μια πληγή ανοιχτή που προσπαθεί να γιάνει. Να την κακοφορμίζεις, να την κάνεις ξανά να ματώνει, κάθε φορά ίσως και λίγο περισσότερο από την προηγούμενη. Να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου τον πόνο, να μην τον αφήνεις να ξεχάσει και να γιατρευτεί.
Για τις παλιές αγάπες μην μιλάς. Άφησε τες με το καιρό να ξεθωριάσουν, να πάρουν σιγά σιγά την θέση τους σαν κομμάτι που συμπληρώνει το παζλ του παρελθόντος σου. Μην τις επαναφέρεις συνεχώς στη μνήμη σου, ξεκίνα να τις ξεχνάς σταδιακά από τις λεπτομέρειες, αυτές είναι άλλωστε που σε πoνάνε περισσότερο. Μην δημιουργείς θρύλους γύρω από το όνομα τους και τα αισθήματα που σε έκαναν κάποτε να νιώσεις. Κράτα όσο μπορείς κρυμμένα από τους άλλους τα φαντάσματα που προσπαθείς ο ίδιος να παλέψεις για να καταφέρεις να απελευθερωθείς από τα δεσμά τους.
Μην βάλεις κανένα στη λογική να ζηλέψει κάτι από εκείνους τους έρωτες. Να τους ανταγωνιστεί, να προσπαθήσει να καλύψει το κενό τους, να στριμωχτεί για να χωρέσει στη θέση που άφησαν πίσω τους ανοιχτή. Όλοι οι επίδεσμοι άλλωστε χάνουν τη χρησιμότητα τους, τη στιγμή που θα νιώσεις πως γιατρεύτηκε η πληγή που προσπάθησαν πρόχειρα να κλείσουν.
Να μην μιλάς εύκολα για τους ανθρώπους που κάποτε ερωτεύτηκες πολύ. Να μην προσφέρεις απλόχερα στιγμιότυπα από τις πιο σημαντικές αναμνήσεις σου σε ανθρώπους που απλά πεθαίνουν από περιέργεια και θέλουν μόνο να μάθουν μια από τις ιστορίες σου. Αφού δεν γνώρισαν τον άλλον πρωταγωνιστή τους, αφού δεν σας είδαν πως λειτουργούσατε τότε μαζί, δεν θα καταφέρουν ποτέ να καταλάβουν τίποτα από αυτά που πας να τους διηγηθείς. Θα τους ακουστούν όλα σαν ανούσια λόγια, γεγονότα χωρίς σημασία, κουβέντες δίχως κανένα συναίσθημα.
Δώσε στη μνήμη των άλλων τον χώρο για να γνωρίσουν ανεπηρέαστοι τους καινούργιους έρωτες που θα έρθουν στην ζωή σου, να σε ταυτίσουν από την αρχή μαζί τους, να μην προσπαθήσουν να συγκρίνουν το τότε με το τώρα.
Μην μιλάς για τις παλιές σου αγάπες, γιατί το μόνο που θα πετύχεις είναι να δημιουργήσεις ένα τσούρμο από ειδήμονες που θα εντοπίζουν σε κάθε σου βήμα λάθη και παραλείψεις. Θα σου υπογραμμίζουν όλα εκείνα που έπρεπε να έχεις κάνει κάπως αλλιώς, θα ψάχνουν μανιωδώς να βρουν τη λύση, στο γιατί το ειδύλλιο σου δεν κατάφερε να αντέξει Θα κατηγορούν, θα σχολιάζουν, θα απομονώνουν γεγονότα και φράσεις. Θα προσπαθήσουν να μπουν στη θέση σου και να κάνουν δικιά τους μια ιστορία που όμως δεν τους ανήκει.
Και αν έρθει κάποια στιγμή που αισθανθείς τα λόγια να σε πνίγουν, βρες ένα βράδυ και αφιέρωσε το εις μνήμη της παλιάς σου αγάπης. Πιες και πες τα όλα για εκείνον που ερωτεύτηκες και τώρα πια δεν είναι δικός σου. Μίλα μέχρι να ξημερώσει και ύστερα άφησε πίσω σου στο σκοτάδι όλα τα παλιά και προχωρά ευθεία προς τα νέα.
Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
