Όλοι οι άνθρωποι έχουμε από τη φύση μας διάφορους εσωτερικούς μηχανισμούς που χρησιμεύουν στην διασφάλιση της επιβίωσής μας. Ένας από αυτούς, είναι και το να έχουμε συνεχώς τα ραντάρ μας ανοιχτά και να ανησυχούμε για τους ανθρώπους και τα πράγματα που μας περιβάλλουν.
Παρόλα αυτά, μετά από ένα συγκεκριμένο σημείο, όλη αυτή η κατάσταση σταματάει να είναι ευεργετική και αρχίζει να ξεφεύγει από τον έλεγχο προκαλώντας μας άγχος και στρες, στοιχεία που ξέρουμε πολύ πως έχουν αρνητικό αντίκτυπο που έχουν στον χαρακτήρα και την υγεία μας.
Για τον λόγο αυτό, οι άνθρωποι που φαίνονται να βρίσκονται μέσα σ’ ένα δικό τους παράλληλο κόσμο, αποκομμένοι από όλα αυτά που βγάζουν τους υπόλοιπους εκτός εαυτού, ζουν τελικά μια σαφώς καλύτερη ζωή, ακόμα και αν βρίσκονται πολλές φορές στο μάτι του κυκλώνα.
Θα ξυπνήσουν κάθε πρωί στην ώρα τους, χωρίς να πατάνε συνεχώς αναβολή στο ξυπνητήρι του κινητού τους, θα πιουν τον πρώτο καφέ της ημέρας σπίτι τους, θα ετοιμαστούν με την ησυχία τους και θα προχωρήσουν με σταθερό βήμα στο προορισμό τους, απολαμβάνοντας και παρατηρώντας την διαδρομή.
Δε θα τρέξουν σαν τρελοί πάνω στις κυλιόμενες σκάλες για να προλάβουν στο τσακ τον διερχόμενο συρμό, απλά και μόνο γιατί ξέρουν ότι υπάρξει και επόμενος που θα περάσει.
Όταν βρεθούν σε δημόσια μέρη δε θα βρίσκονται ασταμάτητα σε θέση άμυνας, πιστεύοντας ότι οι διπλανοί τους με κάθε ανάσα τους έχουν απώτερο σκοπό να τους βλάψουν, ούτε θα κρατάνε σφιχταγκαλιασμένα την τσάντα τους γιατί βλέπουν παντού μπροστά τους εχθρούς.
Θα χαιρετήσουν με την καρδιά τους γείτονες και καταστηματάρχες που θα πετύχουν στο διάβα τους, ακόμα και αν τις περισσότερες φορές το πιο πιθανό είναι να εισπράξουν αντί για απάντηση βλέμματα καχυποψίας και κεφάλια σε παλινδρομική κίνηση.
Θα περπατήσουν έχοντας στην διαπασών στα ακουστικά την αγαπημένη τους μουσική και θα βυθιστούν σε κάθε μια από τις νότες της Τι και αν περάσουν ξυστά από διερχόμενους περαστικούς, που είναι πρόθυμοι να τους στολίσουν με μια γκάμα κοσμητικών επιθέτων για την παρολίγον τους σύγκρουση.
Θ’ αδιαφορήσουν για τη γνώμη που έχουν οι άλλοι για αυτούς, δε θα ακολουθήσουν ανούσιες μόδες μόνο και μόνο για να ταιριάξουν με τους υπόλοιπους, θα κλείσουν τα αυτιά τους μπροστά σε κακεντρέχειες και κουτσομπολιά και θα συνεχίσουν αυτό που έκαναν με επιτυχία για τόσο καιρό, να είναι απλά ο εαυτός τους.
Είναι από τα ελάχιστα άτομα, που δε θα σχολιάσουν αυτά που άκουσαν χθες στην τηλεόραση ή το ραδιόφωνο, θα αφήσουν κάπου στην άκρη όλες τις παραφιλολογίες που οι άλλοι αρέσκονται τόσο πολύ να αναπαράγουν και θα προτιμήσουν να συζητήσουν μαζί σου για όλα αυτά που πραγματικά τους πορώνουν, όπως το αγαπημένο τους βιβλίο ή την ταινία που είδαν εχθές στο σινεμά.
Θα κάνουν όνειρα και σχέδια μακροπρόθεσμα, πολλές φορές και λιγάκι ουτοπικά, είναι όμως αυτή τους ελπίδα και η αισιοδοξία που θα τους βοηθήσει να πάνε μπροστά και δε θα τους φυλακίσει χειροπόδαρα μέσα σε «πρέπει» και «γιατί».
Επειδή οι άνθρωποι αυτοί, έχουν καταφέρει ό,τι άλλοι προσπαθούν σε όλη τους την ζωή. Να καταλάβουν τι είναι αυτό που πραγματικά θέλουν και να βρουν έναν τρόπο να το αποκτήσουν, απλά και μόνο αφήνοντας έξω από τον κόσμο τους όλους αυτούς που αδυνατούν να τον καταλάβουν.
Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
