O Andy Warhol δήλωσε κάποτε πως στον καθένα μας αντιστοιχούν δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας. Στην Ελλάδα του σήμερα, καταφέρνουν όλοι ποικιλοτρόπως ν’αποκτήσουν αυτά που τους ανήκουν.
Η πιο απλή περίπτωση;
Αυτόπτες μάρτυρες σε παντός είδους φυσικές καταστροφές ή κι έκπληκτοι γείτονες συλληφθέντων κακοποιών, που σπεύδουν με κάθε ευκαιρία να προβούν σε ευφάνταστες δηλώσεις. Κερδίζουν τα λεπτά δημοσιότητας που τους αναλογούν κι αποσύρονται στην ανωνυμία τους.
Υπάρχει όμως και η άλλη περίπτωση.
Άνθρωποι, των οποίων για καλό ή κακό, ο χρόνος έκθεσης στα media πολλαπλασιάζεται.
Ίσως να ευθύνεται γι’αυτό η υπερπροσφορά των talent shows, η οποία κάνει τους τηλε-καλλιτέχνες το νέο in επάγγελμα της δεκαετίας.
Κάτι δηλαδή σαν το αντίστοιχο των δικηγόρων και των γιατρών της προηγούμενης.
Στην Ελλάδα των δέκα εκατομμυρίων, οι μισοί και πλέον κάτοικοι αρέσκονται να λένε πως είναι καλλιτέχνες.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στη χώρα μας ότι δηλώσεις είσαι.
Ορδές από ταλαντούχους μα αδικημένους από το star system υποψηφίους, στοιβάζονται διεκδικώντας μια θέση στο ήλιο.
Κάποιοι απ’αυτούς πετυχαίνουν. Αν όμως ξεχάσουν να βάλουν «αντιηλιακό», αρχίζουν να «καίγονται» από το πρώτο λεπτό δημοσιότητας, επικίνδυνα.
Βλέπεις η δημοσιότητα μπορεί να σε κάψει χειρότερα κι από τον ήλιο τον Αύγουστο.
Μάλιστα η μπόχα των καμμένων εγκεφαλικών κυττάρων από γιαλατζί ψωνισμένα όνειρα θα σε πάρει από μακριά.
Με ύφος χιλίων καρδιναλίων, ο νέος διάσημος φίλος είναι ακόμη χειρότερος κι από τον νεόπλουτο.
Η μετάλλαξη του έρχεται σταδιακά.
Αρχικά αγνοεί τις κλήσεις σου, αραδιάζοντας δικαιολογίες πως ήταν σε πρόβα ή meeting, πάντα με όλη την αφρόκρεμα της showbiz.
Αυτοί είναι οι συνάδελφοι του, τους οποίους τους προσφωνεί με τα μικρά τους ονόματα και θεωρούνται τα νέα του κολλητάρια.
Η γκαρνταρόμπα του αλλάζει ριζικά για να ακολουθήσει όλες τις τάσεις της μόδας. Παράλληλα παύει ν’ακούει οποιαδήποτε μουσική απέχει από το στυλ που του φορτώνουν οι managers.
Γιατί προφανώς διαθέτει κι από δαύτους.
Κυνηγά να γίνεται talk of the town συχνάζοντας σε όλα τα γκλαμουράτα μαγαζιά.
Πως αντιμετωπίζει τους θαυμαστές, όταν εμφανιστούν;
Απ έξω του θα δυσανασχετήσει για το πόσο δύσκολο είναι να γευματίσει κανείς με την ησυχία του, ενώ την ίδια στιγμή θα τους υπογράψει ψύχρα τη λερωμένη του χαρτοπετσέτα.
Από μέσα του όμως έχει ήδη τάξει λαμπάδες σε όλους τους αγίους, που εισακούστηκαν οι προσευχές του κι επιτέλους τον αναγνωρίζει το πλήθος.
Οι διακοπές του πλέον περιορίζονται αυστηρά σε όποια νησιά κατασκηνώνουν παπαράτσι, για να μην χάνεται κι από το προσκήνιο. Προσεκτικά μάλιστα φροντίζει να βρίσκεται στο πλευρό κάθε διαθέσιμης σε ακτίνα βολής διασημότητας.
Απώτερος σκοπός του;
Τρυφερό ενσταντανέ, συνοδευόμενο από λεζάντα-υπονοούμενο, δημοσιευμένο σε κάποια κουτσομπολίστικη φυλλάδα.
Οι δεσμοί του επιλέγονται ανάμεσα στο τρίπτυχο πρώην μοντέλο, πανελίστρια-τηλεπερσόνα και τραγουδίστρια που ανοίγει το πρόγραμμα στην παραλιακή ή ακόμα και στην εθνική οδό.
Πάρτι,εγκαίνια και πρεμιέρες είναι το ψωμοτύρι του, ενώ έχει ήδη εκπαιδευτεί να μιλάει με γρίφους όσον αφορά την προσωπική του ζωή και τα μελλοντικά επαγγελματικά του σχέδια.
Γρίφος πλέον και ο ίδιος, καθώς δε θυμίζει σε τίποτα το φίλο που ήξερες κι αγαπούσες.
Στην κατακλείδα το παίρνεις απόφαση και το φιλοσοφείς.
Η φήμη δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ασανσέρ.
Μπορεί να σε πάει από υπόγειο, ταράτσα και το αντίστροφο σε δευτερόλεπτα.
Κι είναι αυτή η ιλιγγιώδης ταχύτητα που κάνει πολλούς να μπερδεύονται και να πατάνε λάθος κουμπί. Κι αυτό το λάθος μπορεί να τους φέρει είτε σε άκυρο όροφο είτε ακόμη χειρότερα, εκεί απ’όπου ξεκίνησαν. Την ανωνυμία.
Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
