Υπάρχουν κάποια πράγματα που κάποιον τρόπο θεωρούνται δεδομένα και ότι ισχύουν γενικά για όλη την ανθρωπότητα. Ένα απ’ αυτά είναι ότι σε όλους τους ανθρώπους αρέσει η σοκολάτα. Όπως κάθε νόμισμα όμως, έχει κι αυτό τη διπλή όψη του κι έτσι υπάρχουν κι αυτοί που δεν πεθαίνουν για χάρη της και ναι, ζουν ανάμεσά μας.
Το ξέρω ότι προφανώς η σοκολάτα είναι το πιο διαδεδομένο γλυκό παγκοσμίως, το οποίο έχει συνδεθεί κι άρρηκτα με την αύξηση της σεξουαλικής επιθυμίας, παρ’ όλα αυτά υπάρχει και μια μερίδα του πληθυσμού που όταν βρεθεί μπροστά στη βιτρίνα του ζαχαροπλαστείου δε θα πάει με κλειστά μάτια στη σοκολατίνα, θα προσπεράσει ακόμα και το σουφλέ και θα προτιμήσει να αγοράσει κάτι που έχει ως βασικό υλικό την κρέμα ή τη σαντιγί.
Δεν είναι απαραίτητο να έχει κάποια αλλεργία που τον υποβάλλει σε αυτό το μαρτύριο της αποχής, απλά και μόνο προτιμάει τη γεύση κάποιου άλλου γλυκού, χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχει δοκιμάσει να φάει ποτέ του. Όσοι λοιπόν ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία έχουν να αντιμετωπίσουν και κάποια βασικά πρακτικά προβλήματα.
Πρώτα απ’ όλα, το ξαφνιασμένο βλέμμα όλων των υπολοίπων όταν βρουν ένα μισογεμάτο κουτί μερέντα που κοντεύει να λήξει στο ντουλάπι σου ή όταν δεν ασπάζεσαι την έκστασή τους στην κυκλοφορία νέου προϊόντος με γέμιση τζατζίκι, πραγματικά το έχουν παρακάνει με την έμπνευσή τους, η εκάστοτε σοκολατοβιομηχανία.
Το ίδιο ακριβώς βλέμμα απορίας θα έχεις να αντιμετωπίσεις κι όταν παραγγέλνεις κρέπες και πρέπει να τους πεις τρεις φορές ότι τη θες χωρίς τη νουτέλα, που τη θεωρούν αναπόσπαστο συστατικό κι όταν ρωτάς αν αυτή η τούρτα περιέχει σοκολάτα και σε τυχόν θετική απάντηση πηγαίνεις στην επόμενη στη σειρά για να αγοράσεις.
Εκτός των άλλων και λόγω της πλειοψηφίας και της τυραννικής γνώμης της, το πιο πιθανό είναι το καλοκαίρι να αναγκαστείς να περπατήσεις δέκα τετράγωνα μέχρι να βρεις το περίπτερο που πουλάει το παγωτό με τη λευκή σοκολάτα και τα φιστίκια που αγοράζεις συνήθως. Χωρίς να σου προτείνει ο περιπτεράς να πάρεις αυτό με τη γέμιση, την επικάλυψη και τα εξτρά κομματάκια σοκολάτας, γιατί αυτό που ζητάς δεν πουλιέται κι έτσι δεν το φέρνουνε. Ενώ θα κάνεις ουκ ολίγες φορές τον ακροβάτη για να ξετρυπώσεις αυτή με την ένδειξη bianco στο περιτύλιγμα που βρίσκεται κάπου πίσω από όλες τις υπόλοιπες.
Όπως είναι φυσικό η προτίμησή σου σε εναλλακτικές λύσεις δεν περιορίζεται μόνο στη στερεή μορφή της, αφού μόλις χειμωνιάζει κι ο καιρός αρχίζει να κρυώνει, όταν όλοι ονειρεύονται χιόνια, τζάκια και κούπες με ζεστές σοκολάτες ανά χείρας, εσύ κάνεις την ανάλογη αντικατάσταση στη φαντασίωση με όπου ρόφημα σοκολάτας, ζεστός καφές ή ποτήρι κόκκινο κρασί.
Η ταύτιση βέβαια χωλαίνει και στα χιουμοριστικά quotes περί αφύπνισης της οικολογικής μας συνείδησης, επειδή η Γη είναι ο μόνος πλανήτης που υπάρχει σοκολάτα ή στις παγκόσμιες μέρες σοκολάτας στις 13 του Σεπτέμβρη ή μια μέρα πριν από αυτό που εξειδικεύεται μόνο στα milkshakes με τη συγκεκριμένη γεύση.
Για το λόγο αυτό την επόμενη φορά που θα έχεις επισκέψεις στο σπίτι, πάρε και κανένα ανάμεικτο γλυκό γιατί μπορεί να είναι μειονότητα, όμως υπάρχει.
Και για όλους αυτούς που σκέφτονται ότι όλα αυτά είναι ιδιοτροπίες και λόγια του αέρα και πως αν πεινάς και σου δώσουν μια πάστα σοκολάτα, μην τη φας και προτίμησε να κάτσεις νηστικός, έχω να πω ότι όταν κάποιος πεινάει πραγματικά τρώει μέχρι και σκαντζόχοιρο γεμιστό με φίδι αρά το παράδειγμα είναι απλώς άκυρο.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Τριγώνη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
