Έχετε γίνει κι εσείς μάρτυρες στιγμών απείρου κάλλους σε ένα πάρτι ή μια κοινωνική εκδήλωση, με πρωταγωνιστή ένα άτομο ιδιαίτερα κοινωνικό που κατάφερε με μεγάλη επιτυχία να κλέψει την παράσταση;
Φαντάζομαι πως η απάντηση είναι θετική και πως έχετε γνωρίσει κι εσείς «την ψυχή του πάρτι». Έχετε αναρωτηθεί αν αυτό το άτομο υπήρξε ποτέ εσωστρεφές ή αν μπορεί να συναναστραφεί με άτομα εκ διαμέτρου αντίθετα, άτομα που δεν είναι ιδιαίτερα εξωστρεφή; Ή άτομα ιδιαίτερα ντροπαλά, κλεισμένα στον εαυτό τους μέχρι να ανοιχτούν σε κάποιον;
Σας έχει τύχει επίσης να έχετε φίλο έναν ιδιαίτερα εξωστρεφή τύπο; Αν ναι, θυμηθείτε αυτό το περίεργο συναίσθημα αμηχανίας σε συνδυασμό με ένα ελαφρύ εκνευρισμό, που πιθανώς να νιώσατε όταν αυτός σε μια κοινωνική εκδήλωση στην οποία είχατε πάει οι δυο σας παρέα, έπιασε κουβέντα από το πουθενά με άγνωστους ανθρώπους, κι εσύ καθόσουν στην άκρη χαμογελώντας σιωπηλά και παρατηρώντας τον να κάνει δημόσιες σχέσεις. Τη δεδομένη στιγμή δε μπορούσατε σε καμία περίπτωση να του μιλήσετε εσείς, να πιάσετε κουβέντα μαζί του, να μονοπωλήσετε το ενδιαφέρον του, μιας και ο εξωστρεφής θεωρεί την επικοινωνία με ανθρώπους που βρίσκονται στο περιβάλλον του απαραίτητη, αλλά και ευχάριστη, γι’ αυτό και του αρέσει να γνωρίζει νέο κόσμο όπου κι αν βρίσκεται.
Δεν υπάρχει μόνο ένας ορισμός για τη φιλία, μιας και ο καθένας μας της προσδίδει άλλο νόημα και θέτει διαφορετικά κριτήρια στην επιλογή των φίλων του, τα οποία είναι καθαρά προσωπικά. Ανάμεσα στα πιο σημαντικά είναι η εμπιστοσύνη που θέλουμε να έχουμε στο φίλο, να ξέρουμε ότι τα μυστικά μας όταν τα μοιραστούμε μαζί του θα παραμείνουν μυστικά και δε θα κοινοποιήσει μια σημαντική προσωπική μας πληροφορία σε τρίτους. Ακόμη, θεωρούμε ότι ο φίλος είναι ο πιστός μας σύμμαχος κι ο πρώτος στον οποίο θα καταφύγουμε όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις. Το πιο σπουδαίο είναι ότι θα μας κατανοήσει, θα μας ακούσει και δε θα μας κρίνει για τα λάθη μας, ακόμα κι όταν μας τα επισημαίνει. Η φιλία είναι μια σχέση στην οποία η ζήλια και τα αρνητικά συναισθήματα δε χωράνε.
Επίσης, καλό θα ήταν να αναρωτηθούμε ποιο είναι το συστατικό για να αντέξει μια φιλία στο χρόνο κι αν δύο εντελώς διαφορετικοί τύποι, δύο εκ διαμέτρου αντίθετες προσωπικότητες μπορούν να συνυπάρξουν σε μια φιλική σχέση. Σίγουρα για να λειτουργήσει μια τέτοια σχέση -όπως και κάθε σχέση- θα πρέπει να γίνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις. Πιο συγκεκριμένα, ο πιο κοινωνικός ίσως χρειαστεί να περιορίσει λίγο την τάση που τον διακατέχει να κάνει διαρκώς νέες γνωριμίες σε στιγμές που έχει βγει με εκείνο το φίλο του που είναι πιο ντροπαλός, ώστε να μην τον κάνει να αισθάνεται μειονεκτικά ή ότι μένει στο περιθώριο. Μ’ αυτόν τον τρόπο ίσως και να περνάει περισσότερο ποιοτικό χρόνο με το φίλο του, μιας και θα έχει στραμμένη κυρίως σ’ αυτόν την προσοχή του.
Από την άλλη, το πιο εσωστρεφές άτομο χρειάζεται να προσπαθήσει να ανοιχτεί λίγο, να πιστέψει περισσότερο στον εαυτό του και στις ικανότητές του. Έτσι, αφενός δε θα αισθάνεται μειονεκτικά σε σχέση με το φίλο του και αφετέρου θα μπορέσει να συναναστραφεί νέα άτομα, να διευρύνει τον κύκλο γνωριμιών του και να γίνει σταδιακά πιο εξωστρεφής. Έτσι, και οι δύο πλευρές θα απολαμβάνουν εξίσου τις στιγμές που περνάνε μαζί και θα τονώνεται παράλληλα η σχέση τους.
Άλλα σημαντικά οφέλη που θα αποκομίσουν και οι δύο, είναι οι πολύτιμες εμπειρίες που βιώνουν σε κάθε συναναστροφή με νέα πρόσωπα στις κοινωνικές περιστάσεις. Εξάλλου, ο χαρακτηριστικός τρόπος που ο κοινωνικός υιοθετεί σε κάθε προσωπική του επαφή, αποτελεί για τον πιο εσωστρεφή ένα θαυμάσιο μάθημα που μπορεί να εφαρμόσει στο εξής σε όλες τις καθημερινές επαφές του. Πιο συγκεκριμένα, ο ντροπαλός θα μάθει από τον πιο κοινωνικό πώς να ελίσσεται σε διαφορετικά κοινωνικά περιβάλλοντα, πώς να προσαρμόζεται εύκολα και ίσως οι συμβουλές του φίλου του να του φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες στο μέλλον.
Ο δε κοινωνικός θα έχει πολλές ευκαιρίες να μάθει πώς να απολαμβάνει στιγμές ηρεμίας, ώστε να τις αξιοποιήσει ενδεχομένως και ως ευκαιρίες προσωπικής ενδοσκόπησης. Επίσης, θα μάθει να αποστασιοποιείται σε περιπτώσεις που το κρίνει απαραίτητο κι ίσως κι αυτό να φανεί εξίσου χρήσιμο στις δικές του μελλοντικές συναναστροφές . Καθώς χρειάζεται κάποιες φορές να μένει «πίσω» και να παρατηρεί τις διαφορετικές συμπεριφορές των ανθρώπων.
Δεν μπορείς να διανοηθεί πόσα κρυμμένα «δώρα» επιφυλάσσει η φιλία με έναν άνθρωπο με χαρακτήρα που διαφέρει απ’ το δικό μας. Όποιος και αν είναι ο ιδιαίτερος χαρακτήρας μας, το μόνο σίγουρο είναι ότι οι φιλίες που κάνουμε σε κάθε φάση της ζωής μας, τη σφραγίζουν για πάντα και πως η διαφορετικότητα δύο ανθρώπων δε σημαίνει πως δεν μπορούν να συνυπάρξουν μαζί.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.