Παντρεμένοι με παιδιά· χάος!

Αν μπορούσατε να ρίξετε κρυφά ένα βλέφαρο μέσα απ’ την κλειδαρότρυπα, τι θα αντικρίζατε; Με μία λέξη: χάος!

Η ζωή ενός παντρεμένου ζευγαριού με παιδιά δεν είναι στρωμένη καθόλου με ροδοπέταλα (ξέχνα το la vie en rose). Έχει πολλή ένταση, ανατροπές, στιγμές τρέλας, ασυνεννοησίας και, το κερασάκι στην τούρτα, τη γλυκιά τυραννία ενός ή περισσοτέρων λιλιπούτειων πλασμάτων, των οποίων όλες οι ανάγκες πρέπει να ικανοποιούνται άμεσα κι αβασάνιστα.

Με το που ξεκινά η μέρα (ας πάμε προς το τέλος της εβδομάδας), Παρασκευή πρωί πιο συγκεκριμένα, αρχίζει ένας ημιμαραθώνιος. Ποιος θα προλάβει να πάει πρώτος στο μπάνιο; Εκεί δίνονται οι περισσότερες μάχες. Όλοι νιώθουν επιτακτικά την ανάγκη να επισκεφτούν το γνωστό μέρος, ειδικά το καλοκαίρι που κάνει ζέστη, έχουν μεσολαβήσει αρκετές ώρες κι έχουν καταναλωθεί πολλά λίτρα νερού. Κι όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε…

Κι αυτή είναι μόνο η αρχή. Κεφάλαιο «Πρωινό». Ποιος πεινάει σήμερα; Ποιος δε θέλει να πιει το γάλα του; Κι η άμοιρη μάνα δεν έχει προλάβει να βάλει ούτε μια μπουκιά στο στόμα της εδώ κι ώρα. Ο δε πατέρας τρέχει κι αυτός για να ετοιμαστεί, να ‘ναι on-time στο γραφείο.

Σκηνικά απείρου κάλλους διαδραματίζονται κάθε μέρα στην κουζίνα. Στο δε διάδρομο μεταξύ των δωματίων υπάρχει πολυκοσμία. Παπούτσια πεταμένα εδώ κι εκεί, συσκευασίες φαγωμένων κρουασάν, μέχρι και κοκαλάκια μαλλιών μπορεί να βρει κανείς. Κι η πιο τρελή φαντασία είναι πολύ φτωχή για να αποτυπώσει την πραγματικότητα.

Εν τω μεταξύ, ο χρόνος τρέχει γρήγορα. θα προλάβει η μαμά να ετοιμαστεί και να ντύσει και τα παιδιά για το σχολείο; Πού πήγε η άλλη κάλτσα, οέο; Αφού ήταν σίγουρη πως την είχε βάλει στο συρτάρι χθες βράδυ. Δε βαριέσαι. Δεν προλαβαίνουμε τώρα. Δε χάθηκε ο κόσμος να πάει στο σχολείο με παράταιρη κάλτσα σήμερα. Για στάσου. Κάτι της θυμίζει αυτή η σκηνή, σαν “déjà vu”. Μήπως ήταν η πρώτη φορά, αλλά ποιος νοιάζεται τώρα; Προέχει να ‘ναι στη δουλειά έγκαιρα. Ποιος ακούει μετά τον εργοδότη; Υπάρχει, άραγε, όριο στις δικαιολογίες που μπορούν να ειπωθούν από μια εργαζόμενη μαμά;

Επιτέλους οι ετοιμασίες ολοκληρώθηκαν. Έτοιμοι για αναχώρηση. Έπεται, η συνέχεια του επεισοδίου «Μια τρελή, τρελή οικογένεια».

Έφτασε αισίως αργά το μεσημέρι. Η μαμά επιστρέφει σπίτι αποκαμωμένη απ’ τη δουλειά, αφού προηγουμένως έχει μαζέψει και τα παιδιά από το σχολείο.

Και τώρα τι γίνεται; Η κουζίνα είναι ακόμα βομβαρδισμένη απ’ το πρωινό. Ο πάγκος ξεχειλίζει, το ίδιο κι ο νεροχύτης. Πρέπει να φάνε και τα παιδιά μεσημεριανό. Ποιος μαγειρεύει τώρα; «Τι θα φάμε σήμερα, μαμά;» Η σιωπή σπάει ξαφνικά από το ερώτημα της μικρής που μένει μετέωρο για μερικά δευτερόλεπτα. Η απάντηση της μαμάς αργεί λίγο να έρθει, αλλά στο τέλος επικρατεί η λογική. Τι μπορεί να ετοιμαστεί γρήγορα; Μα φυσικά μακαρόνια με σάλτσα ντομάτας, αυτή είναι η πιο προφανής απάντηση.

Όσο ετοιμάζεται το φαγητό, τα παιδιά παίζουν μεταξύ τους, ενισχύοντας το χάος που επικρατεί στο σπίτι. Το σαλόνι τώρα μετατρέπεται σε πεδίο μάχης. Ο καναπές έχει γεμίσει με λεκέδες από σάλτσα, παιχνίδια κείτονται, παντού δεξιά κι αριστερά του. Τώρα, όμως, τέρμα τα ψέματα! Ήρθε η ώρα της ξεκούρασης και για την ταλαίπωρη μάνα. Πού να βρει χώρο, όμως, να καθίσει, αφού έχει καταληφθεί απ’ τα βλαστάρια συν τα gadgets τους (μην ξεχάσουμε και τα νέα αποκτήματα της ψηφιακής εποχής μας).

Και τότε ξαφνικά ακούγεται μια φωνή σαν να έχει βγει από ένα cartoon προηγούμενης γενιάς… Δεν είναι άλλη απ’ του μπαμπά, που επιστρέφει κι αυτός εξουθενωμένος απ’ τη δουλειά. Αλλά δεν εμπεριέχει καθόλου ένταση ή θυμό παρά μόνο πειρακτική διάθεση και χιούμορ. Καθώς διαισθάνεται το ιδιαίτερο κλίμα που επικρατούσε μέχρι στιγμής στο σπίτι. Θέλει να αλαφρύνει λίγο την ατμόσφαιρα. Αχ, ευτυχώς που υπάρχει και το έτερον ήμισυ της υπόθεσης για κάποιες τέτοιες στιγμές.

Ακολουθεί ένα πιο διασκεδαστικό απόγευμα, όπου η μαμά κυνηγάει τα παιδιά για να διαβάσουν, ο μπαμπάς, αν δε βοηθά, επιδίδεται στην αγαπημένη του ασχολία στον καναπέ αγκαζέ με την τηλεόραση. Μία μόνο σκέψη τον απασχολεί. Πότε επιτέλους τα παιδιά θα πάνε για ύπνο, για να περάσει λίγες στιγμές με τη γυναίκα του… Το τελευταίο διάστημα δεν είχαν την πολυτέλεια να κάνουν πράγματα μαζί, ούτε καν να δουν μια ταινία απ’ την αρχή μέχρι το τέλος. Καθώς ο ένας απ’ τους δύο ή κι οι δύο ταυτόχρονα αφήνονταν στα ξεκούραστα χέρια του Μορφέα, που τους ταξίδευε σε άλλους κόσμους χαλαρούς χωρίς έγνοιες, προγράμματα και ρολόγια.

Ουφ, ευτυχώς έφτασε κι η πολυπόθητη αυτή στιγμή, σαν ψέμα φαίνεται. Η μαμά έβαλε τα παιδιά για ύπνο, αφού κάνανε πρώτα το μπανάκι τους. Σειρά να περιποιηθεί τώρα τον εαυτό της και τον σύντροφό της. Πρώτα ένα χαλαρωτικό μπάνιο και μετά θα φτιάξει κατάλληλα την ατμόσφαιρα. Το αξίζουν, άλλωστε, μετά από μια έντονη κι απαιτητική εβδομάδα, θα αφιερώσουν χρόνο στη σχέση και τον γάμο τους.

Έχουν περάσει, άλλωστε, πολλά απ’ τη γνωριμία τους μέχρι τον γάμο και την απόκτηση των δυο παιδιών τους. Εντάσεις, διαφωνίες, τσακωμούς, επανασυνδέσεις. Ειδικά με την έλευση του πρώτου παιδιού, η ισορροπία στη σχέση τους ταλανίστηκε αρκετές φορές. Οι απαιτήσεις της μητρότητας σε σχέση με τις ορμόνες, που κάνανε πάρτι, δεν ήταν και ο καταλληλότερος συνδυασμός. Η υπομονή τους συχνά κλονίστηκε.

Όμως τέλος καλό, όλα καλά! Κατάφεραν να βγουν νικητές. Κάθε μέρα, άλλωστε, δίνεται μια καθημερινή μάχη, στην οποία πρέπει όλοι μας να βγαίνουμε νικητές και σοφότεροι, λίγο περισσότερο απ’ την προηγούμενη ημέρα.

C’est la vie, όπως πολύ σωστά λένε κι οι Γάλλοι.