Διάλειμμα. Το λεγόμενο «on a break».
Έχεις κουραστεί, έχεις βαρεθεί, έχεις φτάσει «ως εδώ».
Χρειάζεσαι να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα και να σκεφτείς, όσο πιο λογικά γίνεται, το τι μέλει γενέσθαι. Στην τελική, μη χάνει ο καθένας το χρόνο του. Να δεις, αν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα και το κατά πόσο θέλει ο καθένας από την πλευρά του να βρίσκεται μέσα σε αυτή τη σχέση.
Καταρχάς, ας πάρουμε ως αξίωμα πως για να λάβει χώρα ένα διάλειμμα, πρέπει να συμφωνούν και οι δύο. Άλλο το «θέλω το χρόνο μου» και άλλο «ας μείνουμε λίγο χωριστά για να σκεφτούμε».
Στην πρώτη περίπτωση, το θέμα έγκειται σε καθαρά προσωπικούς προβληματισμούς που μπορεί μεν να αφορούν τη σχέση καθεαυτή, ενώ στη δεύτερη την από κοινού παραδοχή ότι κάτι δεν πάει καλά, η οποία αποτελεί και το πρώτο (ουσιαστικό) βήμα ώστε να προσπεραστεί το όποιο εμπόδιο.
Από εκεί και πέρα, σίγουρα παίζει ρόλο το πότε συμβαίνει αυτό. Άλλες οι συνθήκες αν είσαι παντρεμένος, άλλες αν βλέπεις κάποιον για χρόνια, άλλες αν βγαίνεις με τον άλλον μερικούς μήνες.
Η συνήθεια που προκαλείται από την πάροδο του χρόνου, ή το συναίσθημα που ανθίζει και υπερβαίνει της λογικής όταν όλα είναι «νωρίς» και ρευστά, αποτελούν καίρια στοιχεία που ο ανθρώπινος νους λαμβάνει θέλει, δε θέλει υπόψη.
Στον αντίποδα, η τριβή που υπάρχει άπαξ και βλέπεις τον άλλον νυχθημερόν, ή η απόσταση που κρατάς όσο δε γνωρίζεις ουσιαστικά κάποιον, μπορούν εύλογα να επηρεάσουν την οποιασδήποτε σκέψη.
Παραλείποντας εν μέρει, λοιπόν, το χρονικό πλέγμα της εκάστοτε σχέσης, το διάλειμμα προϋποθέτει πολύ τσαγανό και έντονη διάθεση ρίσκου. Διότι στο διάστημα που ενδεχομένως μεσολαβήσει, πολλά μπορούν να συμβούν.
Μπορεί να βρεις να ασχοληθείς κάτι άλλο, ή ακόμη και να ερωτευτείς.
Σκέψου, όμως, να έχεις πάρει το χρόνο σου και ύστερα από ενδελεχείς πάλες με τα «θέλω» σου, να καταλήγεις πως όντως έχεις ανάγκη τον άλλον στη ζωή σου, αλλά ο/η σύντροφός σου να έχει άλλη άποψη.
Ή, φαντάσου να έρθει και να σου πει, «ξέρεις, όσο ήμασταν χώρια, βρέθηκα και συνευρέθηκα με ένα άλλο πρόσωπο» και είτε να συνεχίσει βάζοντας ταφόπλακα σε αυτό που νόμιζες πως είχατε, είτε διαβεβαιώνοντάς σε πως ύστερα από αυτό, σιγουρεύτηκε πως μονάχα εσένα θέλει.
Μια κατάσταση άκρως σοκαριστική για τον ανθρώπινο εγωισμό, η οποία λειτουργεί αμφίδρομα. Το αντέχεις; Έχεις το στομάχι;
Και δεν είναι όσο απλή νομίζεις η πρόφαση «we were on a break». Σκέψου για πόσες σεζόν μάλωναν για αυτό η Ρέιτσελ με τον Ρος!
Κάποιοι, στην τελική, μπορεί να μεταφράσουν το διάλειμμα ως μια ευκαιρία να βγάλουν τα απωθημένα τους αλλού, επιστρέφοντας ξανά στα «σίγουρα».
Μια καθαρά λάθος αντιμετώπιση, μιας και όλοι θα ήθελαν να είχαν ένα τηλεκοντρόλ σχέσης και να πατούσαν το κουμπί της παύσης όποτε ένιωθαν, αλλά αυτό προδίδει και τη δυσκολία που έχουν οι περισσότεροι στο να ανταπεξέλθουν σε συναισθηματικές κακουχίες.
Το να πεις «είμαστε σε break», προδιαθέτει τη θέληση του να σκεφτείς διεξοδικά το κατά πόσο υπάρχει νόημα σε αυτό που ζεις με τον άλλον. Το να γίνει χρήση του προκειμένου να κωλυσιεργήσεις έναν επικείμενο χωρισμό, τον οποίο είτε και οι δύο, είτε μονάχα ο ένας, έχει προαποφασίσει, τότε απλά τσάμπα κ(λ)αίει η λάμπα.
Επιπρόσθετα, μονάχα ως αυθαίρετο μπορεί να χαρακτηριστεί το χρονικό διάστημα που χρειάζεται ο καθένας ξεχωριστά.
Μπορεί να πάρει λίγες μονάχα μέρες, μπορεί εβδομάδες, μπορεί και μήνες (για χρόνια δε μιλάω… άπαξ και περάσει τόσος καιρός, τον έχουμε ήδη ξεχάσει τον άλλον).
Δεν προσδιορίζεται εύκολα κάτι τέτοιο, εκτός και εάν έχει εκ προοιμίου ανακοινωθεί και συμφωνηθεί η εξ αποστάσεως συνθήκη. Θεμιτό είναι βέβαια να μην αφήνονται όλα στο φλου, διότι τα ποσοστά ρίσκου αυξάνονται.
Εν τέλει τι είναι το διάλειμμα; Μια αφορμή για να αφήσεις κάποιες καλουπωμένες συνήθειες πίσω και να βρεθείς ενώπιον των όποιων ευθυνών σου, ζυγιάζοντας τα θετικά και τα αρνητικά μιας σχέσης.
Ο χρόνος θα σου δείξει το κατά πόσο θα σου λείψει ο άλλος, ενώ άπαξ και πραγματικά ενδιαφέρεσαι για αυτό που βρίσκεται εν δυνάμει στα χέρια σου, θα αφιερώσεις μεγάλο μέρος της σκέψης σου προκειμένου να βρεις λύσεις στα όποια προβλήματα.
Το κατά πόσο η κατάληξη θα είναι ευτυχής ή όχι είναι σχετικό, αλλά τουλάχιστον θα ξέρεις ότι το προσπάθησες.
Θέλει ρίσκα η ζωή και πάνω από όλα πράξεις.
Αρκεί να το θέλουν και οι δύο! Γιατί με το στανιό, κανείς δεν αγάπησε και κανείς δεν αγαπήθηκε.
Το πιθανότερο απλά να ηττήθηκε.
Συντάκτης: Στέφανος Στεφανόπουλος
