Μόνο το Αλκίνοος αρκεί. Δε χρειάζονται συστάσεις όταν μιλάμε για καλλιτέχνες σαν τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Μουσικός, στιχουργός, καλλιτέχνης κι άνθρωπος που δε διστάζει να εκφράσει την άποψή του ανοιχτά μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ίσως, κι ο καλύτερος τραγουδοποιός της γενιάς του. Κάθε τραγούδι και κάθε στίχος, κάθε λέξη κουβαλάνε τη δική του σφραγίδα. Μια αλλιώτικη ευαισθησία, μ’ ένα ξεχωριστό άρωμα ψυχής και συνάμα μια μοναδική δυναμική. Μια φωνή απ’ τις λίγες κι αισθαντική όσο καμία, ικανή να γαληνέψει τους πάντες στο άκουσμα της. Κάθε τραγούδι του ξυπνάει συναισθήματα, παρασυρόμενος σε ένα ταξίδι ποιητικής μουσικής.
Όταν μιλάμε για τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη, μιλάμε για τον άνθρωπο που μάς μίλησε για αγάπη σαν ένας απλός προσκυνητής. Μία αγάπη με ψιθύρους, ευχές, προσευχές σε δρόμους, σε βουνά, στον κόσμο. Κι άλλες φορές μάς έχει τεκμηριώσει την αγάπη μ’ ένα «Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες» (1999). Άλλες πάλι μάς έχει ξυπνήσει την απογοήτευση και τον πόνο μ’ ένα «Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω» (2003) ή μ’ ένα «Όσα η αγάπη ονειρεύεται» (1997) κι ένα «Όνειρο ήτανε» (1999)
Μάς έχει ταξιδέψει στον κόσμο μέσα απ’ την αγορά του Αλ Χαλίλι και μάς έχει μιλήσει για τα όνειρα και την αγριότητα στον κόσμο όσο κάνεις άλλος μέσα απ’ τον «Κεμάλ» και τον «Κόσμο που αλλάζει». Ο Αλκίνοος έχει καταφέρει να μελοποιήσει και να διαδώσει άψογα την Κυπριακή μουσική με το αγαπημένο μου «Αχερόμπασμαν», τη «Τριανταφυλλένη» και το «Αγάπησα την που καρκιάς».
Μπορώ να μιλάω με τις ώρες για τα όσα μάς έχει διδάξει ο Αλκίνοος μέσα απ’ τα τραγούδια του, καταθέτοντας κάθε φορά ένα απόθεμα ψυχής. Με τη μουσική του πλάθει κάνεις ιστορίες, ερωτεύεται κάνεις απ’ την αρχή, μαγεύεται, θυμώνει, κλαίει, ονειρεύεται, νιώθει κι ελπίζει σ’ έναν κόσμο αλλιώτικο στο άκουσμά της.
Μέσα από συνέντευξή του στο 24|7 ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στην ερώτηση του δημοσιογράφου σχετικά με το αν έχει απωθημένα στη μουσική απάντησε: «Το μεγαλύτερο απωθημένο μου είναι να την καταλάβω. Πράγμα αδύνατον, όχι μόνο λόγω της δικής μου ανεπάρκειας, αλλά και λόγω της φύσης της. Ειδικά το τραγούδι, με απασχολεί πολύ. Με μαγεύει η απλότητα και η δύναμη της ιερής αυτής τέχνης και αισθάνομαι ευλογημένος που την υπηρετώ. Τα τελευταία χρόνια μελετώ, σκέφτομαι και γράφω πάνω στη φύση του τραγουδιού. Καμιά φορά, μιλάω για τις σκέψεις μου και για όσα μ’ απασχολούν. Πρόσφατα, ήμουν στην Αμερική, σε κάποια πανεπιστήμια εκεί. Σε κάθε διάλεξη έλεγα πολλά, μετά όμως επέστρεφα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, άκουγα ένα τραγούδι και καταλάβαινα πόσο λίγα είναι τα πολλά λόγια μπροστά στο ίδιο το δώρο του τραγουδιού».
Παρόλα αυτά, πέρα απ’ το αδιαμφισβήτητο μουσικό ταλέντο, ο Αλκίνοος είναι από τους αυθεντικούς καλλιτέχνες που αν και σπάνια εκφράζεται, όταν το κάνει παραδίδει μαθήματα ουσιαστικής πνευματικότητας και ήθους. Υπηρετώντας πάντα την τέχνη του, έχει μια ευφράδεια σε κάθε του λόγο και μια μαγευτική ποιητικότητα που τα λόγια του χτυπούν σαν αντίλαλος, καμία φορά πιο δυνατά κι απ’ τα τραγούδια του, και γι’ αυτό έχει κερδίσει επάξια τον σεβασμό και την αγάπη, τόσο στον καλλιτεχνικό κόσμο όσο και του κοινού του. Όπως έχω προαναφέρει ο Αλκίνοος τοποθετείται εύστοχα σε κοινωνικά θέματα κι επικαιρότητα εκφράζοντας πάντα την άποψή του, με σκοπό να αφυπνίσει το πλήθος. Προσωπικά κρατάω μια απ’ τις πιο δυνατές του στιγμές, που θεωρώ ότι είναι πάντα επίκαιρη:
Πηγή εικόνας: 4.bp.blogspot.com
«Τα καλύτερα παιδιά μας τα πουλήσαμε. Τα αφήσαμε να σπαταλούν τη ζωή τους σε λογιστικά βιβλία, σε γραφεία εταιριών, σ’ άψυχους λογαριασμούς. Τα κάναμε σκλάβους με τίτλους διευθυντικού στελέχους. Τα ταΐσαμε χρήματα, τα σπουδάσαμε χρήματα, τα μάθαμε να σκέφτονται χρήματα, να ονειρεύονται χρήματα, να παντρεύονται χρήματα, να γεννάνε χρήματα, να είναι χρήματα. Όταν τα χρήματα λείψουν, από πού θα κρατηθούν; Αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο, τον έρωτα με το στριπτiτζάδικο. Τα αναγκαία για την επιβίωση, μ’ ένα τζιπ γεμάτο άχρηστα ψώνια. Τον ελεύθερο χρόνο με την υπερωρία. Κάναμε το παιχνίδι των παιδιών υπερπαραγωγή, σε πάρτι γενέθλιων κατά παραγγελία».
Είναι τιμή κι ευλογία η μεγαλόνησος να έχει βγάλει παιδιά σαν τον Αλκίνοο. Σ’ έναν κόσμο λοιπόν που έχουμε κάνει τους διάσημους μέρος της ζωής μας και παράδειγμα προς μίμηση, ας κρατήσουμε ως παράδειγμα προς μίμηση άτομα σαν τον Αλκίνοο, ξεχνώντας για λίγο τα χρήματα κι ας επικεντρωθούμε στην πραγματική ουσία του να ζεις.
Πηγή εικόνας: in2life.gr
Συντάκτης: Τόνια Κωνσταντίνου
