Αν έκανες φίλους μετά τα 20 τότε συγχαρητήρια, μόλις απέκτησες καινούργια οικογένεια

Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για τους φίλους, που γνωρίσαμε την πρώτη μέρα στο σχολείο και καταλήξαμε να παντρεύουμε ο ένας τον άλλο, και πλέον δικαιωματικά αποκαλούμε αδέρφια. Εκείνος ο διπλανός που αντιγράφαμε πάντα στα απρόοπτα, που έγινε ένας πετυχημένος δικηγόρος και του έχουμε τάξει ότι θα μας βαφτίσει το πρώτο μας παιδί. Ή εκείνο το ενοχλητικό παιδί της γειτονιάς, που έχει καταλήξει να είναι πλέον μέλος της οικογένειας μας, γιατί δεν κάνεις μακριά του. Εντούτοις όμως, κάνεις δεν έχει μιλήσει ή αποτυπώσει την αξία και την αναγκαιότητα που έχουν οι φιλίες μετά τα 20, που προήλθαν από το πουθενά.

Οι φιλίες μετά τα 20 έχουν κάτι το διαφορετικό, και εμφανίζονται από το πουθενά. Η ερώτηση εδώ ίσως να είναι σε τι ακριβώς διαφέρουν και τι τις κάνει τόσο ξεχωριστές.  Είναι φτιαγμένες αλλιώς αν θα μπορούσα να το προσδιορίσω. Έχουν άλλες βάσεις και αλλά θεμέλια. Πιο βαθιά και πιο καλά δομημένα. Είναι εκείνες οι φιλίες που ξεκίνησαν δειλά-δειλά τον πρώτο χρόνο της φοιτητικής μας ζωής, και με την πάροδο τον χρονών, έχουν γίνει κάτι παραπάνω από αδέρφια. Ίσως πάλι να ξεκίνησαν μέσα σε ένα γραφείο, όσο θέλατε και οι δυο ένα αποκούμπι να παλέψετε τις υπερωρίες, και στην πορεία είπατε να βγείτε ένα βράδυ απλά για το γaμώτο, και κάπως έτσι ανακαλύψατε έναν άλλο κόσμο, που ανήκετε και οι δυο, πέρα από τον εργασιακό.

Η αλήθεια είναι ότι στην ηλικία των 20, αρκετές από τις φιλίες μας αρχίζουν να φθείρονται και να αποστασιοποιούνται, όσο ο καθένας από εμάς τραβάει το δικό του δρόμο. Κάπου εκεί αρχίζουμε να ψιλό-προσδιορίζουμε τις αρέσκειες μας και τα θέλω μας. Έχουμε αποκτήσει τα δικά μας χόμπι, ξέρουμε πώς θέλουμε να σπαταλάμε τον ελεύθερο μας χρόνο, που προτιμάμε να βγαίνουμε και προς τα πού κλείνουμε. Γεγονός που μας επιτρέπει να έρθουμε πιο κοντά με άτομα που πάνω κάτω έχουν τις ίδιες προτιμήσεις, και κάπως έτσι αρχίζουν να μπαίνουν τα θεμέλια. Παράλληλα όμως, βρισκόμαστε και σε μια ηλικία που εν θεωρία έχουμε ήδη μια παρέα κάπου εκεί έξω, και επομένως δεν αναζητούμε φίλους σαν την πρώτη μέρα του σχολείου. Κάτι που ενδεχομένως δημιουργεί μια φιλία με πιο σωστά κριτήρια, μιας και δε μας είναι αναγκαία, αλλά αναπτύσσεται με τον καιρό, γιατί και οι δυο το θελήσατε. Είναι η φάση που λες στην παρέα «έχω γνωρίσει μια γaμάτη κοπέλα από το πουθενά, στο γραφείο/ στη σχολή, θα σας τη γνωρίσω και θα πάθετε και εσείς την πλάκα σας». Και κάπως έτσι το πιο πιθανόν θα ενταχθεί και αυτή στον κύκλο σου και εσύ στον δικό της. Επικοινωνείτε πλέον με έναν άλλο κώδικα, που μόνο εσείς ξέρετε.

Αυτές οι φιλίες συνήθως μας δίνουν και μια άλλη οπτική, από την προβλεπόμενη πλέον της παρέας που έχουμε συνηθίσει. Μια φρέσκια οπτική πιο κοντά σε αυτήν που έχουμε εξελιχτεί. Σε θέματα κρίσεως θα τρέξουμε κοντά τους γιατί αυτή η νέα οπτική είναι πλέον πιο κοντά στα δικά μας τα μάτια, και κάθε γεγονός και κάθε σημαντική απόφαση μας, θα μας φέρει πιο κοντά, γεγονός που θα μας αποδείξει τη σπουδαιότητα μιας τέτοιας φιλίας.

Υ.Γ. Αφιερωμένο σε όλους τους φίλους που αποκτήσαμε μετά τα 20 και πλέον δεν μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς αυτούς.