Μήπως είσαι digisexυal και δεν το ξέρεις;

Διανύουμε την εποχή όπου η τεχνολογία έχει ριζώσει για τα καλά στη ζωή μας. Οι καθημερινές μας επαφές να γίνονται ολοένα και περισσότερο ψηφιακή μορφή, με τη δουλειά, τη φιλία, το φλερτ, ακόμα και το σ3ξ να περνούν μέσα από τον κόσμο του ίντερνετ Αν κι είμαι από αυτούς που υποστηρίζουν πως όσο κι αν η τεχνολογία εξελίσσεται δεν μπορεί με τίποτα να αντικαταστήσει την προσωπική και ρεαλιστική επαφή, υπάρχουν άνθρωποι που αρκούνται στην απόκτηση μιας νέας σ3ξουαλικής ταυτότητας μέσω αυτής, γνωστή και ως digisexuαlity. Ίσως, ο όρος να έχει πρωτοεμφανιστεί στην ελληνική τηλεόραση μέσα στη σειρά S1ngles, όταν ο Μπίλι ήταν σε σχέση με τη Γουέντι, που ζούσε στην Αυστραλία κι επικοινωνούσαν μέσω του υπολογιστή χωρίς να ιδωθούν ποτέ, και χωρίς να υπάρχει κανένα πλάνο για καμία συνάντηση. Παρ’ όλα αυτά τι πραγματικά σημαίνει ο όρος digisexuαlity;

Ο όρος digisexuality παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2017 από τους ερευνητές Neil McArthur και Markie L.C. κι αρχικά ορίστηκε ως λέξη για να αποτυπώσει μια σ3ξουαλική έκφραση όπου θα κυριαρχούσε στο μέλλον. Παρ’ όλα αυτά στην πορεία καθιερώθηκε ως ταυτότητα για άτομα όπου η κυρία σ3ξουαλική τους δράση πηγάζει από τη χρήση της τεχνολογίας. Κι αν κάτι τέτοιο σας φαίνεται κάπως παράξενο, μάθετε πως μια πρόσφατη έρευνα ανέδειξε ότι το 25% των millennials θεωρεί τη σύναψη ρομαντικών σχέσεων ανάμεσα σε ανθρώπους και ρομπότ απολύτως φυσιολογική. Εντούτοις σύμφωνα με την ίδια έρευνα υπάρχουν και άνθρωποι που δεν επηρεάζονται από την ιδέα ότι διαμεσολαβεί η τεχνολογία για την έκφραση της σεξουaλικότητάς τους. Αν και πολλοί digisexuαls δηλώνουν απολύτως ευχαριστημένοι με την ερωτική τους ζωή μέσω του ψηφιακού κόσμου και της εικονικής πραγματικότητας,  υπάρχουν κι άτομα όπου αισθάνονται άβολα με το γεγονός, μιας και ο όρος έχει ενταχθεί στον κόσμο της ψυχολογίας πολύ πρόσφατα. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς εξακολουθούμε τόσο να αναζητούμε όσο και να λαμβάνουμε μια πιο βαθιά σύνδεση και ικανοποίηση, με το να συναναστρεφόμαστε άλλους ανθρώπους, όμως θα ήταν ψέμα να πούμε ότι το 2024 δεν είμαστε όλοι λίγο-πολύ digisexuαls. Το sεxting, το texting, το φλερτ μέσω ίνσταγκραμ και οι εφαρμογές γνωριμιών το επιβεβαιώνουν.

Η αλήθεια είναι, δυστυχώς ή ευτυχώς, πως ο κόσμος του φλερτ και της ερωτικής μας ζωής έχει αλλάξει αρκετά την τελευταία 10ετια. Πλέον φράσεις όπως «θα μπω στο τιντερ να βρω άτομο για σ3ξ» που κάποτε ίσως να μας ακούγονταν εξωπραγματικές είναι μια πολύ πραγματική συνθήκη σ3ξουαλικής έκφρασης. Κι αν ως έναν βαθμό δεν υπάρχει το άκρο του να μη βρισκόμαστε ποτέ με το ταίρι μας, σίγουρα έχουν μειωθεί οι φορές αυτές, αφού η τεχνολογία καλύπτει μια ανάγκη ανθρώπινης επαφής. Αν δηλαδή πριν 5 χρονιά έλεγες σε κάποιων ότι έχεις γνωρίσει κάποιον στο διαδίκτυο, το πιο πιθανόν θα ήταν να σε ρωτήσει σε τι περίεργα πράγματα έχεις μπλέξει και έχεις καθόλου μυαλό. Επομένως, δε θα μου φαινόταν υπερβολικά απίθανο η digisεxuality σε 10 χρονιά να είναι η κύρια σ3ξουαλικότητά μας.

Αν και κάνεις από εμάς δεν μπορεί να γνωρίζει πραγματικά τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, το μόνο σίγουρο είναι ότι η τεχνολογία θα εξακολουθεί να γίνεται μέρα με τη μέρα μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας και πιθανότατα και της σεξουaλικής μας ζωή. Εντούτοις, ομολογώ αυτό θα ήταν κάτι που ιδανικά δε θα ήθελα να δω, μιας και πιστεύω ιδιαίτερα στη δύναμη της προσωπικής επαφής. Όμως, μάλλον είναι κάτι που αναπόφευκτα με τον καιρό θα ζούμε όλο και πιο συχνά, μέχρι να γίνει και η μόνη πραγματικότητα που γνωρίζουμε.