Τι κάνεις όταν αρχίζεις κι ερωτεύεσαι έχοντας φόβο οικειότητας;

Δέσμευση: Στη θεωρία απλό ζήτημα, στην πραγματικότητα, μόνο το άκουσμά της προκαλεί σε πολλούς πανικό. Προσωπικά, βέβαια, έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους που έχουν μια διαρκή ανάγκη για δέσμευση, ή όπως το λέω εγώ, απλώς δεν μπορούν να είναι μόνοι. Αν με ρωτάτε το θεωρώ red flag. Από την άλλη, υπάρχουν κι άτομα που με το που ακούνε δέσμευση, τρέχουν όσο πιο μακριά γίνεται γιατί βαράνε καμπανάκια και πνίγονται σε μια κουτάλια νερό, μόνο στην ιδέα. Δεκτό και κατανοητό. Αν και δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία ατόμων, έχω αισθανθεί πολλές φορές ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω μέσα σε μια κατάσταση για τον α, β, λόγω.

Η οικειότητα, το αίσθημα εγγύτητας ανάμεσα σε δύο άτομα, η προσωπική επαφή/σχέση με ένα άτομο που σου ξυπνάει/δημιουργεί ένα αίσθημα ασφαλείας, στήριξης είναι κι αυτά που έχουν τη δύναμη να δημιουργήσουν έναν ισχυρό δεσμό που αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου. Οι πλείστοι θεωρούν ότι η οικειότητα πηγάζει ή αναπτύσσεται κυρίως σε ερωτικό επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν 5 είδη οικειότητας: συναισθηματική, σωματική, διανοητική, βιωματική και πνευματική.

Εντούτοις ο φόβος για οικειότητα και το τι αυτός συμπεριλαμβάνει είναι πολύ πιο περίπλοκος από μια απλή απόφαση να «μη φοβόμαστε τη δέσμευση». Η αλλεργία στη δέσμευση ή το να τρέμεις την οικειότητα, όμως, γενικότερα, είναι κάτι που δουλεύεται, μόλις βρεθεί το κατάλληλο άτομο, που θα σου ξυπνήσει το αίσθημα της συντροφικότητας.

Σύμφωνα με την ψυχολόγο και σύμβουλο σχέσεων Brenda Wade, ο φόβος για την οικειότητα συχνά φανερώνεται σε άτομα που έχουν αντίσταση στο να εκτεθούν συναισθηματικά. Η αλήθεια είναι ότι άτομα με φόβο οικειότητας είναι πολύ συχνά κι άτομα που είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμα. Τείνουν να υπέρ-αναλύουν συμπεριφορές και κομπλιμέντα, ενώ φανερώνουν και μια καχυποψία για τις κινήσεις του συντρόφου τους. Σε μια σχέση συχνά αποφεύγουν τη σωματική επαφή και μειώνουν την αποτελεσματική επικοινωνία, ενώ παράλληλα παρουσιάζουν ένδειξη χαμηλής αυτοπεποίθησης. Τα άτομα αυτά φανερώνουν συχνά και μια ανικανότητα έκφρασης συναισθημάτων, που συνδυάζεται και με μια αμηχανία στην έκφραση συναισθημάτων προς το πρόσωπό τους.

Περνάμε, λοιπόν, στην αντιμετώπιση του προβλήματος που ακούει στο όνομα «φόβος οικειότητας». Είναι πολύ σημαντικό να χτίσουμε την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή μας, έτσι ώστε να επικεντρωθούμε στο γεγονός ότι αξίζει ν’ αγαπηθούμε. Παραμένοντας ενεργοί κι ανακαλύπτοντας νέα ενδιαφέροντα κι ασχολίες είναι μερικοί από τους βασικούς τρόπους που μπορεί κανείς να ανακάμψει από τη χαμένη του αυτοπεποίθηση και να κτίσει την προσωπική του άξια.

Ομολογώ, πως οικοδομώντας την οικειότητα σε μια σχέση, ναι υπονοείται η φανέρωση των αδυναμιών και των συναισθηματικών μας όριων, πράγμα που μπορεί να μας εκθέσει συναισθηματικά κι ίσως μας πληγώσει. Παρ’ όλα αυτά η οικειότητα σε μια σχέση επιφέρει στήριξη, κατανόηση και το αίσθημα της πληρότητας. Άρα, αξίζει τον κόπο. Κι επειδή η αγάπη κι ο έρωτας δεν μπορούν να υπάρξουν αν δεν ξεκινήσουμε από τον εαυτό μας, ας είναι αυτό το πρώτο βήμα μας.