Πιθανότατα, ο καθένας από εμάς έχει ακούσει τη φράση «δεν είμαι σε φάση τώρα», «δυστυχώς το timing είναι λάθος» ή, στη χειρότερη περίπτωση, «είσαι το σωστό άτομο, αλλά τη λάθος στιγμή» τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Ίσως, μάλιστα, να το έχουμε πει και οι ίδιοι στην προσπάθειά μας να βάλουμε μια τελεία σε μια κατάσταση και να ξεμπερδέψουμε με μια εύκολη και καλή «λύση». Πόσες φορές, άραγε, και πόσο εύκολα ρίχνουμε ευθύνες στο timing, δηλώνοντας ανοιχτά: «Εύχομαι να σε γνώριζα σε κάποια άλλη φάση της ζωής μου, και όχι τώρα»; Και το χειρότερο; Όχι μόνο το λέμε, αλλά το πιστεύουμε κιόλας. Παρόλα αυτά, το «δεν είμαι σε φάση τώρα» είναι απλά μια δικαιολογία ή μπορεί να έχει και τη βάση του;
Προσωπικά, πιστεύω πως το σωστό timing δεν υπάρχει. Προφανώς, σε καμία φάση της ζωής μας δεν είναι όλα ρόδινα και ιδανικά. Πάντα θα υπάρχει κάτι που δεν είναι βολικό και μας απασχολεί, είτε στον επαγγελματικό τομέα, είτε στον οικογενειακό κ.λπ. Παρόλα αυτά, ακόμα και σε τέτοιες φάσεις, αναλογίζεσαι τη σημασία και τη βαρύτητα που έχει το καθετί στη ζωή σου και αν μπορείς να δώσεις σε μια ερωτική κατάσταση τη θέση που της αρμόζει. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν μπορούμε να πούμε «θα το πιάσουμε από εκεί που το αφήσαμε σε έξι μήνες ή σε έναν χρόνο», επειδή «τώρα δε θέλω κάτι σοβαρό», «το τελευταίο που μου λείπει είναι αυτό» ή «αυτή την περίοδο θέλω να κ@αυλαντίζω δεξιά και αριστερά», ακόμα κι αν πιστεύω πως είσαι μια σπουδαία ευκαιρία για μένα.
Θεωρητικά, όλοι θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι όντως φταίει το κακό timing που δεν «έκατσε» η φάση και ότι ίσως ξανασυναντηθούμε όταν οι συνθήκες ή αυτή η περιβόητη φάση θα είναι πιο σωστή. Αλλά έλα που τα πράγματα δεν είναι τόσο αληθινά όσο φαίνονται ή όπως μας τα παρουσιάζουν. Η ερώτηση εδώ είναι: τι ακριβώς σημαίνει το «δεν είμαι σε φάση»; Με απλά και ωμά λόγια σημαίνει «δε μου κάνεις». Ίσως το «δεν είμαι σε φάση τώρα» να είναι απλά μια γλυκιά καραμέλα που σερβίρουμε για να ξεμπερδέψουμε από μια κατάσταση. Τι εννοώ; Προφανώς, δεν μπορούμε να ξεστομίσουμε εύκολα τους αληθινούς λόγους που δε θέλουμε να δώσουμε συνέχεια σε κάτι που δε μας ενδιαφέρει ή δε μας εξυπηρετεί τη δεδομένη στιγμή. Ίσως να μη βρήκαμε αυτό που ψάχναμε τη συγκεκριμένη περίοδο, ίσως ο άλλος να μην είναι αρκετός για εμάς ή να μη μας εξίταρε αρκετά και βαρεθήκαμε, με την πρόφαση πως «δεν είμαστε σε φάση». Και κάπως έτσι, ξεμπερδεύουμε ήρεμα και αθόρυβα. Χωρίς τσακωμούς, χωρίς εντάσεις, χωρίς πολλά-πολλά.
Προφανώς, δεν είναι στο χέρι μας να ανατρέψουμε κάτι τέτοιο, μιας και δεν ευθυνόμαστε για την κάθε «φάση» που περνάει ο καθένας. Και όσο γρηγορότερα το χωνέψουμε, τόσο το καλύτερο. Παρόλα αυτά, να το πάρουμε προσωπικά; Αν και θα ήθελα να πιστεύω πως δεν είναι προσωπικό, όπως φαίνεται στον απολογισμό… είναι. Μπορεί να συμβαίνουν χίλια δυο γύρω μας, αλλά μόλις βρεθεί μπροστά μας μια καλή ευκαιρία, προφανώς και δεν μπορούμε να την αφήσουμε. Όταν βρίσκουμε κάτι καλό, κάτι που μας κάνει, κάτι που μας εξιτάρει και θέλουμε να το αρπάξουμε και να μην το χάσουμε, αυτή η περιβόητη «φάση» εξαφανίζεται ως δια μαγείας. Πόσες φορές έχουμε ακούσει άτομα που, ενώ «δεν ήταν σε φάση» ή «δεν ήθελαν τίποτα το σοβαρό», ξαφνικά κατέληξαν σε σχέση, επειδή πολύ απλά αυτό που βρήκαν ήταν τόσο σημαντικό που δεν ήθελαν να το αφήσουν να φύγει;
Παρόλα αυτά, σε κάθε κανόνα υπάρχουν και εξαιρέσεις. Υπάρχουν φορές που τα πράγματα είναι όντως τόσο περίπλοκα, που δεν είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε παρακάτω – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θέλουμε να διακόψουμε κάθε επαφή. Αν αυτό είναι καλό ή κακό, είναι μια άλλη, ολόκληρη συζήτηση.
Για να συνοψίσω: στον σύγχρονο κόσμο των σχέσεων, όπου τα συναισθήματα συχνά μπερδεύονται με τις υποχρεώσεις, τις προσδοκίες και τις προσωπικές αναζητήσεις, η φράση «δεν είμαι σε φάση τώρα» έχει γίνει μια εύκολη δικαιολογία που ακούγεται όλο και συχνότερα εκεί έξω. Εύχομαι να μην έρθετε ποτέ αντιμέτωποι με αυτήν – και αν το κάνετε, να τη χειριστείτε σωστά!
Συντάκτης: Τόνια Κωνσταντίνου
