Ο όρος “Work spouse” ή αλλιώς σε ελεύθερη μετάφραση συζύγου για τη δουλειά, θεωρητικά δεν είναι κάτι νέο. Όσο περισσότερο χρόνο όμως καλούμαστε να περνάμε στη δουλειά μας και με την προσοχή μας να στρέφεται όλο και πιο έντονα στην εργασία μας, έχουμε αρχίσει να μην αναρωτιόμαστε γιατί κάποιος μπορεί να θέλει μια τέτοια σχέση και κατά πόσο η συγκεκριμένη σχέση είναι «υγιής». Η γκρίζα ζώνη σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι αν αποτελεί κι απειλή για μια σχέση εν γένει, που ξαφνικά αποκτά ανταγωνισμό, έναν ανταγωνισμό που σίγουρα δεν περίμενε να έχει.

Εδώ θέλω να επισημάνω ότι κάθε σχέση είναι διαφορετική, κι εναπόκειται σε κάθε ζευγάρι να θέσει τα όρια που θεωρεί ότι λειτουργούν καλύτερα, μιας κι οι ανθρώπινες σχέσεις δεν μπορούν να μπουν σε καλούπια. Ας πάρουμε, όμως, το πράγμα από την αρχή. Η ερμηνεία του ή της συζύγου για τη δουλειά, αναφέρεται σε ένα άτομο το οποίο βρίσκεται μέσα στον εργασιακό μας κλάδο και συχνά πυκνά μας παρέχει μια κάποιου είδους συναισθηματική υποστήριξη, δημιουργώντας έτσι ένα είδος πλατωνικής σχέσης. Ο όρος δε συμπεριλαμβάνει καμία σωματική επαφή, θεωρητικά, αν κι ορισμένοι πιστεύουν πως η συγκεκριμένη σχέση είναι μια μορφή συναισθηματικής απιστίας, μιας κι αποκτάς πολύ στενές επαφές με έναν άνθρωπο που περνάς χρόνο μαζί, μοιράζεσαι άγχη και χαρές, ανυπομονείς να τον δεις και στηρίζεσαι πάνω του.

Μια θεωρία υποστηρίζει ότι το να έχει κάνεις έναν σύζυγο για τη δουλειά, δεν είναι τόσο αθώο, αφού δημιουργεί μια φαντασίωση, είτε πρόκειται απλά για τη γοητεία ενός μυστικού ρομάντζου, ακόμα κι αν αυτό δεν προχωρήσει στην πράξη. Παρ’ όλα αυτά κάτι τέτοιο δεν υποδηλώνει ότι έχουμε σκοπό ή επιθυμούμε να απατήσουμε τον πραγματικό σύντροφο του βρίσκεται στο σπίτι, εντούτοις όμως ίσως να υποδηλώνει ότι κάτι λείπει από τη σχέση μας, και το αναζητάμε μέσω άλλων σχέσεων, που αισθανόμαστε ότι γεμίζουν αυτά τα κενά μας, αφήνοντας εκτός το καθαρά σ3ξουαλικό κομμάτι.

Επομένως, είναι ή όχι προβληματικό το να έχει κάνεις έναν εργαζόμενο σύζυγο; Η απάντηση, ίσως να είναι πιο απλή από όσο φανταζόμαστε. Εάν ένα ζευγάρι δε λαμβάνει τη συγκεκριμένη σχέση ως απειλή, κι έχει αποδεχτεί το γεγονός, πιθανόν να βρίσκονται και οι δυο στην ίδια σελίδα με ένα χαμηλό κίνδυνο απιστίας, μιας και κανένα όριο δεν ξεπερνιέται. Από την άλλη, ίσως να αισθάνεται κάνεις άβολα, πράγμα λογικό και κατανοητό, όταν ο σύντροφός του αναφέρεται στο «εργασιακό» σύντροφο. Αδιαμφισβήτητα το γεγονός μπορεί να δημιουργήσει συναισθηματικές ανασφάλειες κι έλλειψη εμπιστοσύνης μέσα στη σχέση κι από εκεί και πέρα το πράγμα θα κυλίσει σαν ντόμινο.

Η πιθανότητα λοιπόν ενός «γάμου μέσα στη δουλειά» και κατά πόσο αυτό μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην πορεία βασίζεται στην αιώνια μάχη/κλισέ άποψη κατά πόσο μπορεί να υπάρξει τόσο στενή φιλία, χωρίς να υπάρξει μια σ3ξουαλική επιθυμία/ένταση κάποια στιγμή, έστω και για λίγο. Παρόλα αυτά έχουμε αποδείξει πολλές φορές ότι υπάρχουν πλατωνικές σχέσεις μεταξύ ανθρώπων, ανεξαρτήτως φύλων, οι οποίες ποτέ δεν ξεπερνούν το όριο, ακόμα κι αν υπάρξει μια κάποια έλξη μεταξύ μας. Επομένως, το να θεωρήσουμε ότι μεταξύ συνάδελφων δεν μπορεί να υπάρξει φιλία, αλλά μόνο ένας εργασιακός γάμος είναι το ίδιο αντικειμενικό με το να θεωρήσουμε ότι δεν υπάρχουν φιλίες αλλά μόνο υποβόσκουσες σ3ξουαλικές σχέσεις μεταξύ μας.

Ένας Work spouse δεν αποτελεί απαραίτητα ένα πρόβλημα, αλλά υπάρχει η δυνατότητα να μετατραπεί σε πρόβλημα, ένα ξεπεραστούν τα όρια και κανόνες της παρούσας σχέσης. Από την άλλη ίσως απλώς ξεβράσει όλα εκείνα τα προβλήματα που ίσως αγνοούσαμε με τον καιρό.

Συντάκτης: Τόνια Κωνσταντίνου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου