Ένα βράδυ απ’ τα πολλά μαζευτήκανε στο σπίτι της Ειρήνης. Παρά το περασμένο της ώρας η ζέστη κρατούσε για τα καλά. Αράξανε στο μπαλκόνι, βάλανε τις πατούσες τους ανάμεσα στα κάγκελα και πιάσανε την πάρλα. Ο Γιώργος, κολλητός της εδώ και χρόνια, δήλωνε ξενερωμένος απ’ τη φρέσκια κατάκτηση που σερνόταν στα σεντόνια του.
«Η τύπισσα είναι φωτιά. Είναι το όνειρο του καθενός στο κρεβάτι αλλά μέχρι εκεί. Όταν τελειώνουμε δεν βλέπω την ώρα να φύγει. Δεν έχουμε τίποτα να πούμε. Δεν κολλάμε, ρε παιδί μου. Και να σου πω και κάτι; Δε γελάω με τα αστεία της, ούτε εκείνη με τα δικά μου.»
«Καλά, ούτε εγώ δε γελάω με τα αστεία σου. Έχει γούστο η κοπέλα. Δε γελάει με βλακείες.»
«Άντε μωρέ κι εσύ. Λες κι εσύ είσαι σε καλύτερη μοίρα με τον δικό σου. Λιώνετε στο γέλιο έξω απ’ το σπίτι και μέσα σε αυτό παίζετε τις κουμπάρες. Άντρας είναι αυτός;»
«Τι να κάνουμε Γιωργάκη; Δεν μπορούμε να τα ‘χουμε όλα σε αυτή τη ζωή.»
Ποιος το λέει; Ποιος ορίζει αν μπορείς να τα ‘χεις όλα; Τι κάνει μια συνηθισμένη σχέση περισσότερο ή λιγότερο πετυχημένη απ’ τη δική σου, τη δική μου, του γείτονα; Ένα καλό σεξ, μια γαμάτη συζήτηση, τα χαχανητά στο πάτωμα ή οι πολλαπλοί οργασμοί; Σχέση χωρίς σεξ ή σχέση χωρίς γέλιο;
Υπάρχει μια ιστορία για τους θεούς του Ολύμπου. Λέγεται πως είχαν βαρεθεί την τέλεια ζωή τους κι έτσι, αποφάσισαν να δημιουργήσουν τους ανθρώπους. Φαίνεται πως αυτό δεν στάθηκε ικανό να τους βγάλει από την ανία τους κι έπειτα από σκέψη δημιούργησαν την αγάπη. Τότε ήταν που σταμάτησαν να βαριούνται κι αποφάσισαν να δοκιμάσουν και οι ίδιοι να αγαπούν. Στο τέλος, εφηύραν το γέλιο για να μπορέσουν να την αντέξουν.
Δεν αντέχεται η αγάπη χωρίς το γέλιο. Το ‘χεις σκεφτεί κι εσύ. Παραδέξου. Κάνε μου μια χάρη. Πάμε λίγο πίσω. Θυμήσου κάποιες από εκείνες τις φορές που είσαι με φίλους αγαπημένους και είσαι απόλυτα χαλαρός. Ο εαυτός σου και οι άνθρωποι που μπορούν να σε ανεχτούν. Και ξαφνικά κάτι ηλίθιο συμβαίνει: μια ατάκα απ’ το πουθενά, μια γκάφα, μια βλακεία και το πρόσωπο σου λάμπει, το χαμόγελο κάνει το σαγόνι σου να πονάει και παίρνεις όρκο πως όπου να ‘ναι θα κατουρηθείς απ’ τα γέλια. Αυτό δεν είναι ευτυχία;
Και τώρα πάμε κάπου αλλού. Σε εκείνη τη στιγμή που έχεις συναντήσει το άτομο που γουστάρεις. Σε ανάβει, σε φτιάχνει και το θες παντού. Στο κρεβάτι, στον καναπέ, στο αμάξι, στο όρθιο. Και κάνετε σεξ. Σεξ που σου πηδάει το κορμί και το μυαλό σαν να μην υπάρχει αύριο κι ο οργασμός σου νομίζεις πως ήρθε από άλλο πλανήτη. Πάρε μια ανάσα. Κι αυτό δεν είναι ευτυχία;
Τώρα αν έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα στα δύο, ποιο θα επέλεγες; Έναν σύντροφο που σου προσφέρει γέλιο μέχρι δακρύων ή οργασμό μέχρι τελικής πτώσης; Έναν άνθρωπο που σε κάνει να γελάς ή έναν που ξέρει τι θες ακριβώς τη στιγμή που το θες;
Να σου πω εγώ. Είσαι χαζός αν επιλέξεις ένα από τα δύο όταν μπορείς να τα έχεις όλα.
Ευτυχία είναι να είσαι καψούρης μέχρι το κόκκαλο, να λιώνει το κορμί σου από ταραχή και παράλληλα να πονάει το στόμα σου απ’ το χαμόγελο. Να είστε οι πιο διεστραμμένοι εραστές και τα πιο καλά φιλαράκια. Να έχεις πολλά πρόσωπα για τον έξω κόσμο αλλά το πραγματικό σου να το ξέρει μόνο αυτός. Να εκπέμπετε στο ίδιο μήκος κύματος και να κάνετε καραγκιοζιλίκια από εκείνα που μόνο εσείς μπορείτε να καταλάβετε.
Ευτυχία είναι να σου προσφέρει το ίδιο πρόσωπο γέλιο κι οργασμό.
Οτιδήποτε άλλο δεν είναι ευτυχισμένη σχέση. Αν γουστάρεις ξερό σεξ πάρε ένα δονητή ή μια βίζιτα. Κι αν θες απλά να γελάς, δήλωσε εργένης και πέρνα τις ώρες σου με τους κολλητούς. Μια ευτυχισμένη σχέση έχει πολλά συστατικά. Μπορείς να πειραματιστείς, να αφαιρέσεις μερικά και να προσθέσεις άλλα. Τα βασικά όμως, είναι να γελάς και να κάνεις πολύ και καλό σεξ.
Και ναι, τότε μπορείς να λες πως τα έχεις όλα. Αυτό είναι ευτυχία.
Συντάκτης: Κατερίνα Χήναρη
